Vermoeden

Gisteren zou ik naar een verjaardagsfeest in het park gaan en voor gisteravond kon ik kiezen uit maar liefst twee feestjes. Toch ging ik niet want soms moet een mens naar z'n lijf luisteren. Door mij keelpijn te geven, branderige ogen, een verstopte neus en een verhoogde lichaamstemperatuur zei het: "Doe maar even rustig aan." Zodoende ben ik vandaag en gisteren thuis gebleven. De tijd heb ik besteed met voorbereiding op onze werkvakantie die al bijna begint. De Ferman en ik gaan een weekje werken op een Parade-achtig festival in de Duitse stad Dresden.

Bent U toevallig in de buurt, kijk dan even op http://scheune.org/ en kijk in het programma naar Carnival of Hellucinations, het gezelschap waar wij deel van zullen uitmaken. Eén van de kostuums is die van priester...

Pastoor Paul Vlaar is op non-actief gesteld omdat hij een wereldse zaak als voetbal naar de kerk bracht. Zijn baas ziet dat als heiligschennis want voetbal heeft niets met het Christendom te maken. Alsof het verrichten van sexuele handelingen met kleine jongetjes wél voldoet aan de bijbelse leer. Om nog maar te zwijgen van de traditie om oude heidense symbolen in de kerk te gebruiken. Ik noem maar even de kerstboom.

Maar goed, inmiddels staat vast dat "de kerk" net zo schuldig is aan een hoop ellende in de wereld als bijvoorbeeld Shell en BP. Shell wegens het vervuilen van ondermeer de Niger-delta en BP vanwege de grootste olieramp ooit. Die kon worden voorkomen door de pomp-installatie vier dagen af te sluiten en een scheurtje te repareren. Maar dat had BP maar liefst twee miljoen dollar gekost. Bovendien had het betreffende installatie-bedrijf moeten toegeven ondeugdelijk materiaal te hebben gebruikt. Daarom laat je de boel maar ontploffen, vermoord je miljoenen zeedieren, maak je tienduizenden mensen werkloos, zeg je dat je er spijt van hebt en betaal je miljarden aan schade-vergoedingen. Als beloning voor dit falen stijgt de aandelenkoers...

President Obama probeert het boren naar olie op zeebodems voorlopig aan banden te leggen maar ondervindt tegenwerking van de olie-lobby die miljarden overheeft voor het instandhouden van hun systeem van zelf-verrijking. De Republikeinse rechters en andere belanghebbenden doen lekker mee.

Persoonlijk vind ik het tijd worden dat ook voorstanders van bovengenoemd systeem hun leven beteren.

Ook ik probeer wel eens mijn leven te beteren. En soms lukt dat. Een beetje. Neem nu mijn vasthoudendheid in het stellen van vragen aan instanties en machthebbers. Het DWI heeft negatief gereageerd op mijn bezwaarschrift aangaande de aanvraag van een studiekosten-toelage en Albert Heijn weigert verdere vragen van mij te beantwoorden over hun manier van klantenmisleiding inzake de stiekeme prijsverhoging van Nutella (en ongetwijfeld nog tientallen andere produkten).

Ooit beet ik mij vast in élk "conflict" maar tegenwoordig kies ik een paar zaken uit om in door te zetten. Verrassend vaak met succes. Bijvoorbeeld toen ik de gemeente Amsterdam vroeg of het klopt dat er een schoonmaakbedrijf is ingehuurd om een niet-gebruikte vloer van het Stedelijk Museum regelmatig te laten aanvegen. Pure verspilling van gemeenschapsgeld. Uieindelijk (na twee maanden volharden) kreeg ik het antwoord dat een bevestiging betekende van mijn vermoeden.

Hetzelfde (Een verhaaltje)

De twee mannen keken elkaar diep in de ogen. Zij veroerden zich niet maar de spanning was voelbaar. Een muziekje van Ennio Morricone eronder en het had een scène uit een spaghetti-western kunnen zijn.

Beiden wilden niet van wijken weten en speciaal voor hen stond de tijd stil, deze late avond.

Natuurlijk stond de tijd niet écht stil. Zo voelde het alleen maar.

Het ogenblik duurde zo lang als een ogenblik maar kan duren. Hier was duidelijk sprake van een pat-stelling.

Hoewel de een was omringd door vrienden en de ander in zijn eentje op de stoep stond wisten beiden dat zij niet konden toegeven. Uiteindelijk zou er een einde moeten komen aan deze situatie want er was geen sprake van dat die eeuwig kon voortduren.

Wie zou er als eerste iets zeggen of een beweging maken die een reactie bij de ander zou uitlokken? Niemand die het wist.

De een was onderweg naar huis na een gezellige avond; voor de ander bestond plezier maken uit het vergallen van dat van een ander.

Beiden stonden sterk in de schoenen.

Beiden hadden zichzelf ooit beloofd nooit te wijken voor een ander.

"Never give in. Never surrender".

De man met de vrienden had duidelijk wel eens gevochten, getuige het litteken op zijn rechterwang en het aan dezelfde kant afgescheurde oorlelletje. De man alleen had alle tijd om de ander te bestuderen, bekeek hem van top tot teen en bedacht wat voor iemand het moest zijn. Inderdaad niet een type dat je wilt tegenkomen in een donker steegje. Of waar dan ook.

De vrienden werden onrustig maar durfden zich niet te veroeren. Zover had de leider hen dus in zijn macht. Met die macht zou het afgelopen zijn als hij nu het verkeerde zou zeggen of doen.

Maar wat was nu de juiste handeling?

Hij kon op dit moment moeilijk nadenken en had sterk het idee dat iemand wat in zijn drankje had gedaan, eerder die avond. Vermoedelijk alcohol. Zijn hoofd bonkte zo hard dat hij het in zijn schoenen voelde en bij zichzelf dacht:"Dit is echt iets dat je maar een paar mensen toewenst."

Een deel van hem wilde zich omdraaien en wegrennen maar dat was niet het deel waar hij naar luisterde. In plaats daarvan stond hij als aan de grond genageld met alleen maar het primaire besef dat hij niet mocht wijken.

De man tegenover hem voelde hetzelfde.