Buitenwereld

"Valis" van Philip K. Dick is boek nummer 1 van dit jaar en hoewel het geen al te dik boek is kostte het mij toch een paar weken om doorheen te komen. Het is namelijk een zwaar filosofisch boekwerk dat als thema heeft: een queeste naar De Vijfde Verlosser. Alles geschreven vanuit een personage dat fantasie en werkelijkheid niet uit elkaar kan houden en vermoed dat er iets ernstig mis is met de wereld. Dit alles na een zenuwinzinking voorkomend uit opname in een psychiatrisch ziekenhuis na een overdosis van het een en ander. Naar het schijnt was hij niet zozeer genezen verklaard alswel door zijn verplegers uit pure ellende weggestuurd. Met alle gevolgen vandien.

De meneer die mij onlangs van het DWI-kantoor had weggestuurd toen bleek dat degeen met wie ik een afspraak had ziek was belde mij vandaag. Terwijl hij mij eerst nog vertelde dat ik bij mijn reïntegratiecoach moest zijn voor de aanvraag van aanvullende bijstand via de WBB wist hij mij nu te vertellen dat ik toch bij hem een intake-gesprek moet voeren."Ik ben Uw contactpersoon tot aan het einde van Uw uitkering" zei hij nog. Leuk, dat zeiden de vorige vijf die sinds mei 2008 mijn dossier in handen hebben gehad ook.

Hij wilde een afspraak maken op de dag van de oudergesprekken op school. Aangezien het tijdstip van die gesprekken nog niet bekend is vroeg ik hem een andere dag uit te kiezen."Stel dat U werk heeft, meneer, neemt U dan die hele dag vrij en bent U dan die dag niet beschikbaar voor de arbeidsmarkt?"-"Nee", zeg ik."Ik geef de datum door aan de baas en zodrag het tijdstip bekend is geef ik dat ook door. Op die manier mis ik niet meer dan een uur werk. Bovendien voorziet de wet erin dat ouders 8 werkuren per jaar krijgen om bijvoorbeeld een ziek kind naar oma te brengen, doktersbezoek af te handelen of een oudergesprek aan te gaan. Overigens: de tijd die ik verspil met bezoekjes aan het DWI-kantoor ben ik ook niet beschikbaar voor de arbeidsmarkt". Hierna bleef het even stil aan de andere kant van de lijn. Enig geblader volgde en er werd afgesproken voor twee dagen later.

Zonder dat dat was afgesproken had ik vandaag buurvrouw Hetty op de thee, buurvrouw Angélique op de koffie en -nadat ik thuiskwam van gitaarles- ook buurvrouw Winonah op de koffie. Zij zorgde ervoor dat ik mij niet verveelde terwijl mijn zoon in één van mijn pakken zich vermaakte op een schoolfeest. Verder kwam er een monteur van de KPN langs. Hij zorgde ervoor dat ik ook via de vaste telefoonaansluiting weer contact heb met de buitenwereld.

Mand

Da's ook lekker! Op nog geen tien minuten lopen bij ons huis vandaan is op een woonboot radio-actief materiaal gevonden. De bewoner schijnt een verzamelaar te zijn van spullen die radio-actief besmet zijn en er is geen gevaar voor omwonenden. Dat is toch weer een hele geruststelling.

Vanavond werd ik gerustgesteld door ene Winston die zich voorstelde als het hoofd van de afdeling planning der KPN-monteurs. Hij belde mij terug nadat ik bij de helpdesk had geklaagd dat ook de monteur die vandaag zou komen niet is komen opdagen. Winston bezwoer mij dat er morgen tussen 10 en 12 écht een monteur zou komen en dat mijn problemen met de vaste telefoonverbinding verleden tijd zouden zijn. Hij klonk zelfs enigszins ontstemd dus ik vermoed dat er een paar werknemers van de KPN morgen flink op hun sodemieter zullen krijgen. Net goed!

Vandaag zou het grootste deel van de voorpagina's van veel kranten gereserveerd zijn voor Barack Obama en zijn plannen. Natuurlijk kan hij niet al zijn beloftes waarmaken maar daar was hij zelf ook al eerlijk over. Wél kun je natuurlijk streven naar de vervulling van je idealen.

Op zijn eigen verknipte manier doet Geert Wilders dat ook. De meest controversiële politicus van het land wilde zo graag samen met de nieuwe Amerikaanse president op de voorkant van de kranten dat hij beweert zichzelf zielig te vinden omdat hij is aangeklaagd voor het beledigen van een complete bevolkingsgroep. Ja Geert, je bent zielig. Ga nu maar weer terug in je mand.

En over dictators gesproken:

De link van vandaag is speciaal voor hen die denken dat zij niet in staat zijn een dictator te volgen in zijn (nog geen "haar"!) machtsspelletjes.