Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

woensdag, oktober 18, 2006

Houden

Houden

Het Instituut voor Publiek en Politiek (IPP) is de sturende organisatie achter de door de overheid gesponsorde Stemwijzer. U weet wel: dat internet-hulpje dat bij VVD-leider Mark Rutte de VVD onderaan het lijstje deed belanden van partijen waar zijn voorkeur naar zou uitgaan, gebaseerd op de gestelde vragen. Die vragen zijn zogenaamd samengesteld door politiek-onafhankelijke individuen, onderwie zelfs Euro-parlementariërs. Pardon, hoor maar als zelfs Europarlementariërs niet meer politiek gebonden zijn hoe serieus kun je hen dan nog nemen?

Hoe serieus kun je de woordvoerder van Aviko nog nemen wanneer die beweert dat door de tegenvallende aardappeloogst patat duurder wordt? Van de ongeveer 1,30 euro voor een bakje patat is drie cent voor de hoeveelheid aardappelen die er in is verwerkt. Bovendien: toen er sprake was van een bijzonder goede aardappeloogst in 2004 is de prijs van een bakje patat niet gedaald. Mocht dus de prijs van een zakje friet volgend jaar met meer dan twee cent stijgen (wat meer dan redelijk is) dan roep ik op tot het massaal zelf frituren met rechtstreeks bij de boer gehaalde aardappelen. Bedrijven als Aviko, die de mensen dus bewust oplichten, wordt zo een gevoelige slag toegebracht.

Over oplichters gesproken: toen ik vandaag via XS4ALL (rechstreeks telefonisch contact krijgen met de KPN-helpdesk is nagenoeg onmogelijk) de KPN weer liet weten dat ik nog steeds last had van een haperende internet-verbinding en erbij vertelde dat ik van plan ben over te stappen naar een andere provider had ik opeens geen last meer met mijn verbinding. Gek he? I know, call me paranoid.

Buurvrouw Johanna, de biologische moeder van Ferdinand, die is écht paranoïde en bovendien is zij voor de afwisseling niet komen opdagen terwijl wij hadden afgesproken dat zij vandaag langs zou komen. Speciaal voor dat doel zijn m'n zoon en ik na ons middagje Amsterdam-Centrum op tijd naar huis gegaan en hebben zelfs een bezoekje aan de kermis overgeslagen om op tijd thuis te zijn voor zijn moeder. Nu hebben wij ons wel vermaakt met ondermeer een potje darten en een zoveelste poging om de alles-in-1 afstandsbediening zo in te stellen dat én de TV én het DVD/video-apparaat bediend kan worden maar toch...

Vertelt U mij eens hoe ver een mens moet gaan om iemand te accomoderen die zich drie van de vier keer in het geheel niet aan de afspraak houdt en de vierde keer veel te laat komt (tot zelf een hele dag te laat!) of afbelt een uur nadat zij er had moeten zijn? Waarom zou ik nog verder rekening moeten houden met mensen die pertinent weigeren rekening te houden met mij? Uitsluitend omdat zij ziek zijn? Dan wordt mijn antwoord net zo simpel: ik schiet hen een voor een door het hoofd zodat ik ook ziek wordt verklaard waarna zij wél rekening met mij moeten houden...;-)

dinsdag, oktober 17, 2006

Jong

Jong

Je zou bijna vergeten wat er in de wereld allemaal aan ellende is wanneer je je zoon aan de telefoon hoort met z'n zussie. De genegenheid die weerklinkt in beider stemmen laat je even vergeten dat je zo moe bent dat je de dagen van de week niet meer van elkaar kan onderscheiden waardoor de agenda ook niet veel steun meer biedt.

Vergelijk het met een goed kompas dat compleet waardeloos blijkt wanneer je niet weet welke kant je opmoet...

Welke kant het opgaat met dit land lijkt inmiddels aardig duidelijk: naar de ratsmodee! Maar dat is natuurlijk wat al te negatief gedacht voor zo'n optimist als ik...;-) Hoewel het op een dag ongetwijfeld beter zal gaan zie ik dat op korte termijn niet gebeuren.

Nu zit mijn focus sowieso op bedtijd vooral met een bestuursvergadering op de agenda voor vanavond Voordat ik afsluit wil ik nog even kwijt dat ik onlangs vriendin-van-vroeger Teresa tegen het lijf liep en dat Ferdinand gisteren bij buren Hetty en Vincent heeft gegeten omdat papa aanwezig wilde zijn op het eerste "verjaarsfeest" van The Amsterdam Dungeon en daar maar liefst twee awards in de wacht wist te slepen (en bovendien pas tegen vijf uur des morgens het hoofd te ruste legde op een hoofdkussen)! Ook m'n zoon bleek een "award" (in mijn dagen heette zoiets gewoon "prijs") te hebben ontvangen: die van beste leerling op de karate-dojo...Ik ben zo trots op dat jong!