Verkeerd Verbonden

Verkeerd Verbonden

M'n zoon was op tijd op school voor het Paasontbijt. Bij de supermarkt even staan kletsen met de filiaalmanager
en de hoofdcaissière. Op het werk een mandarijn gekregen van collega Lizelotte. De taxi werd voor m'n neus weggekaapt door een toerist. De behandelend arts sprak met m'n moeder en mij. Ze mag morgen naar huis. M'n moeder, niet de arts. Zij moet nog wel revalideren. Wij zijn met de schrik vrijgekomen.

Bij een winkel draaide men "Pass the Dutchie" van Musical Youth. Bij een andere "So Long" van Fisher Z. Vervlogen tijden herleven. Uit dezelfde tijd, ongeveer, dateert The Rocky Horror Picture Show. Vrijdag 21 April vanaf 20.00uur speel ik voorlopig voor het laatst mee. Op hoge hakken en in corset. In Filmmuseum Cinerama. In het kader van het Amsterdams Festival van de Fantastische Film (AFFF). Komt Allen!

Een verpleegster belde mij. Van het ziekenhuis waar mijn moeder ligt. Maar dan van een andere afdeling. Of ik een baby wilde komen troosten? Natuurlijk! Maar maakte het niet uit dat ik de vader niet ben? Oeps! Verkeerd verbonden...

Bevolken

Bevolken

"Hij herinnert ons eraan dat je kunt werken en plezier hebben tegelijkertijd." Dat is wat een collega over Ferdinand te vertellen had. Koel, niet? Gisteren was m'n zoon niet met de klas naar de schooltuinen, zoals anders gebruikelijk op de dinsdag. In plaats daarvan werd een bezoek gebracht aan het Tropentheater waar een stuk speelde over Indonesië. Gezien het enthousiasme waarmee Superfer mij het verhaal vertelde was het niet
iets om bij in slaap te vallen.

Dat deed ik gisteren wel. Op het werk. Twee keer. Nu is dat niet zo'n heel goed teken als je op het werk in slaap valt. Behalve wellicht als het gaat om het beroep matrassentester. Klaarblijkelijk moet ik wat rusten. Gelukkig was vandaag een vrije dag en kon er eindelijk weer wat aan de administratie gedaan worden.

Nadat ik mij ervan verzekerd had dat collega Mike weer was aangetreden in het rijk der bewuste levensvormen bracht ik m'n zoon naar school bij welke actie natuurlijk weer kortstondig onderhoud plaatsvond met diverse ouders om uiteenlopende zaken.

Thuis wat zitten rommelen met een fikse stapel papieren die flink geslonken was toen het tijd was geworden de Ferman van school te halen. Met en voor hem een overhemd gekocht zodat hij morgen netjes aan het paasontbijt kan verschijnen. Daarna wat boodschappen gehaald voor zijn oma waarna wij gezellig een aflevering van "de pratende auto" keken voordat wij oma's koelkast vulden met de gehaalde boodschapjes. Linea recta naar het ziekenhuis om oma te verblijden met een bezoekje. Zij verblijdde ons door ons volledig gekleed en rechtop zittend in bed te verwelkomen. Het gaat beter met haar en morgen hopen wij van haar arts te horen wanneer zij naar huis mag en hoe het vervolgtraject eruit komt te zien.

Thuisgekomen hem voetballend met de buurman in de achtertuin achtergelaten ten einde mij te melden op het SP-fractie-overleg. Na een vruchtvolle vergadering onderweg lopend naar de plek waar mijn bed staat van collega David-Jan telefonisch vernomen dat hij zich prima vermaakt met mijn ouderlijke slaapkamer als tijdelijke verblijfplaats en na een welgemeende welterusten-kus van buurvrouw Pieternella schrijf ik dit stuk alvorens mij te verenigen met de wezens die de wereld van mijn dromen bevolken.