Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

woensdag, februari 15, 2006

Missen

Missen

Foto's van de show van afgelopen zaterdag staan inmiddels online maar m'n online-CV heb ik nog niet bijgewerkt. (De juiste droom staat nu wel op de goede plek!) Evenmin als het lijstje met uitspraken van m'n zoon. Heb namelijk even wat andere dingen aan m'n hoofd. Zoals de verjaring vandaag van Dayna, zusje van Eva en Ferdinand, m'n twee oudste kinderen. Natuurlijk speelt ook de naderende vakantie in Tsjechië een rol en de begrafenis van Tante Mary, de dag ervoor. Verder is er natuurlijk ook nog de gewone arbeid, doet de was zichzelf nog immer niet en heeft een jochie van tien af en toe wat begeleiding nodig... Daarnaast is er ook nog wat partijwerk te verrichten en worden af en toe wat hand en spandiensten verricht voor diverse personen en instellingen.

Iemand opperde laatst dat het lijkt alsof ik een onredelijke angst heb om mij te vervelen en weer een ander dacht dat het misschien wel zo is dat ik mij graag onmisbaar maak. Wat ik zelf denk? Wat denkt U?

Momenteel vind ik het even moelijk om te denken. Vandaar ook dat ik mij heb afgemeld voor het bijwonen van een raadscommissie vergadering vanavond. In mijn hoofd heerscht nu de leegte die strakjes zal overheersen in het huis waar ik een zeer groot deel van mijn jeugd in doorbracht. Vanmorgen met m'n moeder en schoonzus een begin gemaakt met het leegruimen van de kasten terwijl mijn broer zich bezighield met het papierwerk. Ongelooflijk wat een herinneringen je dan tegenkomt: foto's, vazen, kopjes en boeken, allemaal hebben ze wel een verhaal te vertellen. Zit ja al in een "emotional rollercoaster" krijg je te horen dat een aangetrouwd nichtje niet lang meer te leven heeft. Verder kom je te weten dat de meneer die sinds voor jouw geboorte trouw elk jaar de kachel kwam schoonmaken tot jaren nadat je zelf vader bent recentelijk is overleden. Bij de toko waar je langsgaat voor de lunch hoor je dat de eigenaar al weet dat Tante Mary is overleden. De Tam Tam gaat rap in de wereld van de Nederlandse Indo's. Een vriend haalt jeugdherinneringen op aan Tante Mary, een week voordat zij overlijdt. Zelf gaf zij al een korte toespraak tijdens het kerstdiner 2005: "ik ben blij dat wij hier met ons allen in gezondheid en harmonie bijeen zijn."

Tsja, dan kun je je wel'ns aan iemand hebben zitten ergeren maar dan nog kun je wel van iemand houden.
En haar missen.

dinsdag, februari 14, 2006

Psyche

Psyche

Op de weg terug van een geluidsopnamestudio naar Fer's school liep ik Heidi en Sai tegen het lijf waardoor ik hen kon laten delen in mijn enthousiasme over de nieuwste toevoeging aan mijn lijst van werkzaamheden: sinds vandaag mag ik mij ook stemacteur noemen. Behalve gillen, kreunen, hijgen en schreeuwen mocht ik ook heuse zinnetjes inspreken. Het bleek nog verdraaide lastig te zijn om zinnetjes achterstevoren in te spreken en ervoor te zorgen dat een en ander omgedraaid verstaanbaar overkomt. Wel errug leuk om te doen, overigens.

Het is ook leuk om op tijd bij school te zijn om je zoon op te halen en hem blij te zien zijn met een nieuw paar schoenen nadat hij al dagen heeft moeten rondlopen op een stel met een enorm gat in de zijkant van de zool. Vrij vervelend is dat, weet ik uit ervaring.

Ook is het vervelend om je Olympische droom, al dan niet gedeeltelijk door andermans schuld, in duigen te zien vallen. Het overkwam ondermeer Gretha Smit en Marianne Timmer. Gelukkig maar dat er altijd dingen zijn die nog vervelender zijn. Zoals het feit dat het nieuwe modem wel werkt maar alleen af en toe.

Vreemd genoeg kan dat reden zijn tot hoop:"Als het ergste wat mij kan overkomen het missen is van een Olympische wedstrijd of het regelmatig uitvallen van mijn modem dan valt het allemaal eigenlijk nog wel mee."

Wat mij niet meevalt is de manier waarop men bij dagblad Metro met de Nederlandse taal omgaat: In een artikel over de desinteresse waarmee het gevaar van orkaan Katrina indertijd werd bejegend door regeringsfunctionarissen heeft men het over "organisationele verlamming." Heel apart.

Over apart gesproken: ik had pas weer zo'n overheerlijk maffe droom. Als U dat zo leest, hoe denkt U dan over mijn psyche?