Filosoferen

Filosoferen

Wij gaan naar Afghanistan! (3x), ratatatatata, etc... (Op de wijs van 'Holland heeft de wereldcup!") Was er ooit iemand die daaraan twijfelde dan? Zijn er echt mensen die niet doorhebben dat het Afghanistan-debat alleen een farce was, uitgevoerd onder kiezersdruk?

Op 7 maart aanstaande mogen de kiezers weer wat druk uitoefenen. Zij kunnen dan laten weten welke partijen volgens hen de dienst mogen uitmaken in gemeenteraad en deelraad. In Amsterdam geschiedt dat stemmen voor het eerst op electronische wijze. Verschillende stembureauleden hebben inmiddels een cursus gevolgd in omgaan met het New Vote-systeem. Ik was eergisteravond aan de beurt. Het door SDU-uitgevers ontwikkelde apparaat ziet er capabel uit. Het enige waar ik mij eigenlijk zorgen over maak is dat het hele systeem draait onder Windows...

Waar ik mij geen zorgen over maak is mijn zoon. U had'm moeten zien, gistermorgen met zijn tas vol "Romeinse" verkleedspullen. "Papa, ik neem maar een paar extra zwaarden mee zodat ook kinderen die geen zwaard hebben er met eentje op de foto kunnen." Lief, he?

Collega Willem zag er ook heel lief uit toen hij gisteravond tijdens het filosoferen met ondergetekende, vriend Herman en buurman Vincent spontaan in slaap viel midden in een zin.
Het Hegelspel vond men leuker dan verwacht. Zo kwamen wij via de these "brood" en de antithese "spelen" ondermeer terecht bij sex en de HMG-groep...baie interessant. Een filosofisch vraagstuk dat ondermeer aan de orde kwam was de volgende:"In een la zitten 32 zwarte sokken en 24 witte. Door elkaar. Hoeveel sokken moet je eruit halen om er zeker van te zijn dat je twee zwarte en twee witte in handen hebt?" Wat denkt U?

Irritant

Irritant

Persoonlijk kan ik het slecht hebben wanneer mensen voordringen. Vanmorgen in de supermarkt was er ook weer zo iemand. Toen ik hardop zei:"Ach, wanneer je haast hebt mag je je best asociaal gedragen."draaide hij zich naar mij toe en zie:"Ik heb haast." Vervolgens bleek dat hij wat was vergeten en intussen werd ik geholpen. Na een minuutje komt hij terug en inmiddels staan er maar liefst vijf mensen in de rij. De aso wil direkt doorlopen naar de kassa maar heeft buiten de medewerker gerekend die na een vette knippog naar mij toe zegt:"Tsja, meneer, nu zult U achter in de rij moeten aansluiten."

Dat is nu humor waar ik mij in kan vinden...

Waar ik mij niet in kan vinden is dat sommige zieken denken dat zij alles kunnen maken met hun ziekte als excuus. Zo zat ik gisteren zo lang als ik kon te wachten op Ferdinands biologische moeder waardoor ik later dan gepland op de opvang was om hem op te halen. Zijn leidster was daardoor ietwat geïrriteerd en hij zelf was ronduit teleurgsteld. Niet dat ik graag in de schoenen sta van zijn moeder (lijden aan schizofrenie, paranoïa én borderline) is niet het leukste wat iemand kan overkomen) maar het begint op te vallen dat zij geen last heeft van haar ziektesymptomen wanneer het tijd is om geld of shag te regelen.

Een en ander had tot gevolg dat m'n zoon en ik vanmorgen onenigheid hadden over iets wat ik normaal gesproken eenvoudig over m'n kant laat gaan. Het vervelende daarbij was weer dat wij nauwelijks tijd hadden om het uit te praten aangezien het tijd was voor school. Wanneer je geïrriteerd bent geef je je snel af op een huisgenoot. Aangezien kwaad worden op de goudvis weinig zin heeft wordt dat in mijn geval dus m'n zoon.

Sorry, jong.