Hooikoorts


Googlewhack:

schaatskampioen allround heren 2005




De zaterdagmorgen was voor bezoek aan bibliotheek, huishoudwinkel en de groot-kruidenier.
Gistermiddag waren Fer en ik op de afscheidsborrel van Marieken. De gannef gaat zomaar voor drie maanden het land uit. Het is wat, niet? Zowel collega's van haar werk alsook leden van de Rocky Horror-cast waren vertegenwoordigd op een alleraardigste locatie in Amsterdam-Oost.

Wij moesten tijdig vertrekken vanwege de begintijd van de barbecue in de binnentuin, georganiseerd door buurman Dudo. Het tijdstip van aanvang werd verschoven in verband met het plotseling overlijden van Puntje, één van de katten van de gastheer. Op het eet-evenement waren behalve de organisator ook zijn vriendin, buurvrouw Johanna, buurvrouw Pieternella, chefkok Thomas, vriend Erwin, Ferdinand en ondergetekende. Bewust de repetitie-middag overgeslagen omdat ik het op doktersadvies rustiger aan moet doen. Dat betekent in de praktijk: terug van 6 naar 4 afspraken per weekend. Dat wordt even aanpassen maar ik denk dat ik daar wel aan kan wennen.



Vanmorgen maakte Ferdinand het mij mogelijk dat ik tot maar liefst 10 uur kon blijven liggen
(slapen zit er echt niet in met een energievolle 9-jarige in de buurt) en zo voldoende rust had gekregen om te kunnen genieten van de dag van vandaag. Zo brachten wij enige tijd door in het Vondelpark en kwamen wij op de weg terug Geert-Jan, m'n baas, tegen. Later in de middag spendeerden wij enige uurtjes bij inval-collega René en zijn zoon Niels. Gezellig gebabbeld, een biertje gedronken op een terras en de maatlijd genuttigd bij hen thuis. Op de weg terug naar huis kwamen wij Hans nog tegen, ooit bekend onder de naam Sir Purple Rose (Het was het pré-internet tijdperk en wij schreven berichtjes aan elkaar via de rubriek "communicatie" in het blad ViaVia)

Bij thuiskomst werden wij opgewacht door Bas & Elsa die net waren gearriveerd terwijl ook buurvrouw Angélique net aan kwam zetten. De visite is net de deur uit, Ferdinand ligt uitgeput in bed en zijn aan hooikoorts lijdende vader volgt zijn voorbeeld binnen luttele minuten...



Het grote nieuws uiteraard is het vescheiden van Paus Johannes Paulus II, wellicht de meest invloedrijke kerkvorst van de afgelopen twee eeuwen. Prins Rainier van Monaco lijkt vergeten door de media.

BSN




Paus Johannes Paulus II heeft voor de tweede keer het heilig oliesel mogen ontvangen. De vorige keer was in 1981 en de laatste keer vermoedelijk gisteren. Of het écht de laatste keer zal zijn is nog even afwachten. Wat een kogel niet lukte schijnen Parkinson en Ouderdom samen wél te kunnen bereiken: het definitieve vertrek van Paus Johannes Paulus II van deze wereld in huidige vorm (je moet wat slagen om de arm houden tenslotte).





Er is niet heel veel ruchtbaarheid aan gegeven maar vanaf 1 januari 2006 krijgen ingezeten van Nederland te maken met het BSN. Het wat? Het BSN (Binnenlandsche Snoodaards Netwerk). Dat is een nieuwe geheime dienst die voortdurend onderzoekt of jij wel bent die je beweert te zijn. Op school. In het ziekenhuis. Bij het UWV, het SVB, het CWI. Bij de politie. Bij de gemeente. De "nieuwe geheime dienst" verschuilt zich achter de officiële afkorting BSN die staat voor Burgerservicenummer. Eén nummer dat toegang geeft tot verschillende diensten. Handig wanneer je (vermeend) stout bent geweest: je nummer wordt ongeldig verklaard en voila: je wordt niet meer geholpen aan het loket. Kunt dus geen onderwijs meer volgen, geen medische hulp meer ontvangen, geen uitkering aanvragen, noch je pensioen opvragen of bijvoorbeeld verhuizen.
Ex-minister De Graaff heeft dit op de valreep bedacht. Aardig, niet?




Ook aardig was het weer vandaag. Zo aardig dat ik besloot van m'n werk naar huis te lopen. Een wandelingetje van een kleine drie kwartier. Onderweg uiteraard genoten van het soms zinneprikkelende uitzicht. Vooral in de omgeving van het Vondelpark was het weer raak vandaag. Einde van de dag met m'n zoon samen verder gegaan met werken in de tuin en 's avonds weer een stapeltje foto's ingeplakt. Op het werk kon ik mij gelukkig weer nuttig maken en verder viel het mij weer'ns op hoe heerlijk het kan zijn wanneer iemand weet wat je bedoelt als je zeg:"Ik heb mij ooit geconformeerd aan het non-conformisme." Al twijfel ik nog steeds of ik door moet gaan met een baan die emotionele voldoening schenkt maar geen financiële danwel op zoek moet naar een betrekking waarbij het omgekeerde het geval is: ik voel mij eigenlijk best wel lekker. Stiekum. Dus niet verder vertellen, okee?





En nee, dit jaar heb ik geen 1 april-grap voor U voorbereid. Wellicht de volgende keer weer.