Terug aan het werk



Dubbele Googlewhack!

Schermbeveiliging Kusje



Een heerlijk normale dag beleefd vandaag. Die begon met een bezoek van buurvrouw Angélique die mij gezelschap
hield bij het ontbijten. Natuurlijk werd de dag gemarkeerd door de eerste werkdag van het nieuwe seizoen. Meer nog dan voor mij (na drie weken afwezigheid) was het wennen voor collega Jennifer na een volledige periode van zwangerschapsverlof. Veel van de kinderen bleken uiterst vermoeid en dus hadden ze weinig energie om de gebruikelijke maandagmiddag keet te trappen. Jennifer werd opgehaald per automobiel door haar man Ayman
en hun dochter Emily en men bood mij een lift aan naar huis die ik gaarne accepteerde. Gezien ook de eerdere hagelbui (hagel in Augustus!) die de omgeving teisterde.

Niet alleen het werk- en sschoolseizoen is weer begonnen maar ook het theaterseizoen. Door middel van de Uitmarkt wordt mensen gewezen op wat de theaters dit nieuwe seizoen zoal te bieden hebben. Maar wat ik mij al jaren afvraag:
als het theaterseizoen begint, wanneer eindigt het dan?



Voor de mensen die op Mysteryland 2004 waren: de site van de minibar is online. Tsjek it op http://www.minibar.tv

Circus







Tsja, en daar sta je dan langs de snelweg bij Antwerpen. Met een gat in de voorkant van de bus
ter grootte van....eh...ter grootte van...een...eh...van de rechterachterkant van een flinke middenklasser leasebak.
Uiteindelijk kwamen wij met een uur vertraging aan op het Amstelstation en eindigde onze Parijse vakantie officieel.






Nieuws wat ik toch niet kan laten op te tekenen is de brutale roof van één van de vier versies
(terwijl ik altijd dacht dat er maar eentje was) van "De Schreeuw"
van Edvard Munch. Wat mij daarbij ook tegen de borst stuit is het feit dat men wederom alles in het werk stelt om de gevolgen te bestrijden van slechte beveiliging. Mijns inziens hoeven kunstschatten helegaar niet beveiligd te worden. Stop het geld dat met beveiliging wordt uitgespaard (hoeveel kost de beveiliging van de Olympische Spelen in Athene ook alweer? En die van overheidsgebouwen en gerelateerde ondernemingen in Amerika?)
in projekten die de oorzaak van crimineel gedrag aanpakken: armoede, ontspoorde ouders die ontspoorde kinderen opleveren en hoogwaardigheidsbekleders die het slechte voorbeeld geven. Ik denk dat daar meer mee wordt bereikt dan met het inhuren van nog meer bewakers. Maar wie ben ik?






Vanmorgen helaas nog niet kunnen uitslapen omdat er een nabespreking gepland stond van het meest recente optreden van onze Rocky Horror Cast: dat voor studentenvereniging Biton in Utrecht.
Onderweg erheen zag ik opde Nieuwezijds Voorburgwal een bekend voorwerp liggen: een Parijs' metrokaartje!
Geestig, niet?




Vervolgens m'n zoon opgehaald bij z'n oma om samen met hem de vakantie af te sluiten met een bezoekje aan het circus. Eva en Dayna konden helaas niet mee omdat buurvrouw Miriam al andere plannen had.
Ik zal U niet vermoeien met mijn standpunt over het voorkomen van dieren in circus-shows. Wat ik wel kan doen is een tipje van de sluier oplichten over de naam van het programma van Het Nederlands Nationaal Circus Herman Renz van dit jaar, "Splash 2004": "Splash" vanwege het spetterende programma dat ondermeer een fontein (in de piste dus, he!) behelst en "2004" omdat..eh...omdat...ach, laat ook maar...;-)








Langzaam begin ik weer te wennen aan het verblijf op m'n huisadres: Heb buurvrouw Angélique bedankt voor het neerzetten van een overlevingspakket bestaande uit ovenbroodjes, beleg, melk, eierkoeken en dropjes.
Daarnaast heeft ze m'n beide planten eten gegeven en de goudvis van water voorzien. Of was't nu omgekeerd?
En o ja: de post gescheiden op: "dat lijkt er belangrijk uit te zien" en "volgens mij kan dit rechtstreeks de papierbak in".Verder kwam buurvrouw Johanna gisteravond om kwart voor elf vragen of Ferdinand al sliep (...)
en verwees ik haar door naar de ochtend van vandaag naar m'n moeder alwaar zij niet bleek te zijn langsgeweest.

Omdat mij was verteld dat Eva en Dayna vroeg zouden gaan slapen vandaag mij ervan verzekerd dat de Ferman en ik voor achten bij hun woning waren ter overhandiging der uit de Lichtstad meegebrachte souvenirs. Vergeefs: men bleek niet vroeg naar bed te gaan maar nog aan het eten te zijn op Schiphol Plaza. Ach, er komt vast gauw weer een kans om Eva en haar zusje te knuffelen...