Scoubidou


Volgens recente berichten zouden Scoubidou-touwtjes gevaarlijk kunnen zijn. Met name de erin verwerkte zogheten "weekmakers" kunnen de gezondheid van uw en mijn kroost schaden. Dus niet op sabbelen en handen wassen voor er na het knopen. U bent gewaarschuwd...


De verloren zoon is terug! Na het werk ging ik pannekoeken (nog steeds zonder de tussen-n die ik weiger in dit woord toe te passen) bakken bij wijze van avondeten in de ouderlijke woning van Samer, Rami en hun moeder Anneke. Ondermeer belegd met kaas en spinazie hebben wij gesmikkeld van deze Oud-Hollandsche lekkernij
vooraleer op huis aan te gaan. Maar niet voordat Fer Eva had gebeld die hem zo ontzettend miste en de andere drie bewoners van het trekkershuisje in Schoorl uitgebreid had bedankt voor zijn fijne korte vakantie. Kilometers heeft hij gefietst. Wel zo'n twintig per dag! En dat terwijl hij daarvoor zelden verder had gefietst dan tot aan de bakker op de hoek en terug...


Trots en vermoeid ligt hij na een uitgebreide anti-zand douche gewikkeld in bed in onze nieuwste prijs: een Spiderman 2-badhanddoek. Nu is het mijn beurt om te douchen en de vermoeidheden van vannacht en het vervolg daarop, zijnde het spelen van Triviant, het eten van shoarma (buitengewoon fideel geoffreert door Peter J), het uiteindelijk eerst om vijf uur in den ochtend gaan slapen en het bezoeken van de Vondelpark-voorstelling "De Tinkerbells" met de kinderen van het werk van mij af te spoelen. Ik bid U een goedenacht.

Knuffel



Mijn moeder probeert al een jaartje of wat haar recht te doen gelden
op een financiële tegemoetkoming vanwege geleden fysieke en/of psychische schade veroorzaakt door een verblijf in een zogeheten Jappenkamp ten tijde van WO II.
Vooralsnog is die haar geweigerd. Reden: zij loopt niet bij een psychiater en heeft dus niet voldoende geleden om in aanmerking te komen voor compensatie.
In eerste instantie heeft men lang genoeg met de WUBO-regeling
gewacht om de natuur te laten regelen dat er nog maar weinig mensen aanspraak konden maken: die zijn inmiddels overleden van ouderdom. Tegenover de overblijvers worden smoesjes verzonnen als tegen mijn moeder.

Maar zij vecht door. En anders ik wel.





Boekblog heeft z'n laatste verhaal geschreven. Van het project dan.
Mij was de eer te beurt gevallen mijn medewerking te hebben verleend
aan de publicatie van een verhaal van hijx500. 100 Verhalen van
500 woorden op 100 weblogs zijn het geworden. En dat in een jaar tijd.
Een hele prestatie!



Sinds kort komen er veel "Mailer-Daemon" mailtjes door m'n filter.
Aan boord bevind zich standaard een Zip-bestand.
Zouden er echt mensen zijn die zo'n reis-virus openen?



Was gisteravond mooi op tijd bij buurvrouw Miriam. Het was namelijk voorleestijd voor Eva en Dayna. Gezellig meegeluisterd en een heerlijke welterusten-knuffel mogen ontvangen.
Was later op de avond ietwat gedeprimeerd. In zo'n gemoedstoestand mag ik graag een luchtig filmpje kijken.
Zo kwam het dat ik het kijkschijfje met de titel "The Day After" in het afspeelapparaat schoof.


Vandaag was het de laatste officiële werkdag van collega Marieke.
Wij hebben die waardig afgesloten door een bezoek te brengen aan het Amstelpark. Was errug leuk ende vermakelijk enzo.

Was nog maar net thuis toen buurvrouw Angélique even kwam uitrusten van een vermoeiende dag.
Strakjes naar Peter J voor een hapje en een drankje (misschien wel twee!) maar eerst even Eva die samen met Dayna hier net binnen komt stappen een knuffel ontfutselen.
Zo.
Ik kan er weer even tegen...


Laters!