Ruzie



Wat leuk! Ook Poolse Googlelaars weten mij te vinden! Mel Gibson Pasja foto



Soms bekruipt mij de sterke behoefte om een langdurig (liefst ook nog allochtone) werkeloze te zijn. De priveleges die je dan mag ontvangen liegen er niet om:
Bijzondere bijstand. Voor als de koelkast het begeeft of je kind een nieuw bed nodig heeft;
Een Stadspas. Om met flinke kortingen en soms zelfs voor niets te kunnen genieten van wat de stad op cultureel gebied te bieden heeft;

Cursussen. Zoals een cursus computergebruik. Inclusief computer in bruikleen mét breedbandinternetverbinding!




Inclusief mijn aanvulling vanuit de WW zit ik helaas een paar tientjes boven bijstandniveau qua inkomen. Daardoor mag ik zelf een eventuele nieuwe koelkast bekostigen én de volle prijs betalen voor culturele uitstapjes én zelf het bedrag bij elkaar zien te krijgen voor m'n opleiding. Gelukkig is mijn werkgever zo aardig om die laatste lasten van mij over te nemen want anders zou ik't niet redden.
Zou ik een beroep kunnen doen op de Wet Gelijke Behandeling? In de trant van:
mensen met een min of meer gelijk inkomen mogen gebruik maken van dezelfde gemeentelijke diensten. Klinkt wel aardig. Toch?





Kan iemand alstublieft een bijscholing Nederlandsche Taal regelen voor de redaktieleden van Nu.nl? In een nieuwsbericht dat handelt over het lage niveau van met name VMBO-leerlingen staat de volgende zin te lezen: De plicht zou voor iedere leerlingen moeten gaan gelden, maar vooral voor de vmbo-scholieren. De PVDA wil leerlingen verplichten hun middelbare school diploma te halen. Ze weten nog niet hoe maar dat verzinnen ze later wel.



Jammer. Twee jaar geleden ging het nog errug goed met Megapool maar sindsdien is er drie maal van directie gewisseld en moet er zwaar worden gere-organiseerd.
Als dat maar niet betekent dat eerdaags de Robocleaner niet meer wordt verkocht in Nederland...



Bij Ferdinand in de klas hebben ze een aardig project: neem je leukste en vervelendste herinneringen en plaats ze in de juiste tijd. Zijn leukste ervaring? De dag dat hij zijn beste vriend ontmoette. Zijn naarste ervaring? De dag dat hij ruzie had met zijn beste vriend. De kinderen mogen over meerdere ervaringen spreken en zo zal ook de geboorte van zijn zusje aan bod komen. Met foto en al.

En over ruzie gesproken: voor het eerst sinds tijden hadden m'n zoon en ik weer ruzie.
Hij was't er niet mee eens dat het bedtijd was wat zich uitte in:"Ik hoorde je niet toen je zei dat het bedtijd is!""Dat is vreemd", zei ik "want je reageerde met:"okee!""
Na een tiental minuten waarbij wij allebei zwijgend een volgende zet overwogen
begon ik te vertellen dat je met de waarheid verder komt dan met liegen. In ieder geval op de lange termijn. Als hij dus had gezegd:"Ik wil nog zo graag even voetballen"
had ik kunnen antwoorden dat hij ofwel nog een paar minuutjes (buiten!) mocht voetballen danwel dat ik het (aangezien het gisteren ook al laat was geworden) te laat vond geworden. Daar kon de Ferman zich in schikken en met een laatste snik was de crisis bezworen. Natuurlijk nog even nagepraat over de leuke dingen van de dag om met die in het hoofd zich te vleien in de armen van Morpheus.



Vandaag staan wij stil bij de verdere afbraak van het Nederlandsche liberale beleid van de laatste decennia.

Afscheid van een stokje


Er is niet veel nodig om het treinverkeer rond Amsterdam stil te leggen en het openbaar vervoer grotendeels te ontregelen: alles wat je hoeft te doen
is een "verdacht pakketje" achter te laten op een perron. Het NS-personeel zou eens op werkbezoek naar Londen moeten: daar bedraagt de vertraging door ontruiming van een station hooguit een halfuur. Het lijkt wel of de omleidingen simpelweg hun vaste dienstregeling kennen. Waarschijnlijk is dat ook zo...

Met dank aan diegenen die het leuk vinden om de rest van de wereld in angst te laten leven.
Vanaf nu mogen zij de rest van hun miserabele leven zelf voortdurend over de schouders kijken want als ik ze te pakken krijg...>:-/



Voor diegenen die vrijwel uitsluitend onder werktijd hun rondje weblogs doen:
afgelopen weekend zond Cranium mij een stokje (Een ander wierp zij naar Ron van Ushering in Banality). Wie neemt het van mij over?
In ieder geval Erwin.


Gistermorgen met m'n kinderen Max de cavia verzorgt, vergeefs op buurvrouw Johanna gewacht en de binnenkomst meegemaakt van buurvrouw Angélique. Haar weggaan hebben wij niet afgewacht vanwege een bezoek aan de kleine speeltuin. Op de weg terug naar huis even een paar lekkere broodjes gehaald (Heerlijk zo'n Islamitische bakker die derhalve ook op zondag open is!) om te gebruiken als lunch voor middagdutjes-tijd.

Daarna ging de reis maar weer'ns naar de speeltuin vanwaar Fer vanop afstand buurvrouw Johanna ontwaardde en haar tot ons liet komen. Eva mocht wat later kiezen tussen "Chinees" bij mama, Peter en Dayna of pasta bij papa en "bgoer".
Zij koos voor het eerste daarmee een ietwat vroegtijdig eind makend aan een bijzonder prettig weekend.

Omdat een paar kolonisten de reis naar Catan niet konden maken viel Superfer voor hen in.
Hij maakte zijn bijnaam meer dan waar door vlak achter Bas te eindigen met zijn eerste potje Kolonisten ooit. Goed, he?


En nu werp ik het drie-vragenstokje naar Erwin van Reciprook:
Beste Erwin: als collega-papa die (ook) een hoop ellende kent qua bezoekrecht en dergelijke kom ik er niet onderuit dit aan jou te vragen:
Wat vind jij van de uitvoering van de Wet Gelijke Behandeling?



Mensen die jouw openbare schrijverij al wat langer volgen hebben een idee waarom jij
bent overgestapt van een behoorlijke hoeveelheid privé-anekdotes naar wat meer algemeen verwoordde gedachten. Hiertoe is zelfs je URL aangepast. Kun je uitleggen waarom je deze stap hebt gezet?


Aan een aantal van jouw stukjes te zien heb jij iets tegen onrecht.

Welke windmolens bevecht jij het liefst en waarom?