Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Deze lolcat vraagt zich af waarom mensen 'Nep!' roepen wanneer zij iets niet begrijpen:
Goed nieuws vind ik dat inmiddels ook Slovenië (klik) en zelfs het Leger des Heils (klik) eindelijk hebben begrepen dat ook twee mensen van hetzelfde geslacht van elkaar kunnen houden.
Deze mooierd kwam ik onlangs tegen op een van mijn dagelijkse wandelingen:
'Ja maar je hóeft toch niet te reageren op een berichtje?' Natuurlijk hoeft dat niet. Maar je doet het wel: zegt je computer (die op je bureau of die in je broekzak) 'PING!' of 'Duh duh dub bleeperdeebleebeep duh!' dan gaat een deel van je hersenen daar volautomatisch op af. Met een beetje pech was dat nu nét het stukje ervaring, fantasie, creativiteit of kennis dat je nodig had om een probleem te kunnen verhelpen.
In mijn hoofd lopen voortdurend diverse spoorlijnen door elkaar heen met daarop diverse gedachtetreinen. Ook zijn er tientallen wandelpaden die de diverse platformen met elkaar verbinden.
Het Shinjuku treinstation is er niets bij.
Volgens diverse psychologen duidt dat op ADD. Prima. Hoe je het ook noemen wilt: 'PING!' of 'Duh duh dub bleeperdeebleebeep duh!' kan een van die treintjes laten ontsporen of een van mijn wandelmannetjes een verkeerde afslag laten nemen. Soms valt de schade mee en is het alleen maar een vervelende hobbel in een niet zo 'belangrijk' treintje ('Hoe zou het met Dingetje gaan? Straks maar even appen.' of 'Het opberghoesje van mijn mobiel stinkt. Tijd om die te wassen.') maar soms kan een complete trein ontsporen die dan op zijn (of haar natuurlijk) beurt alle andere treinen kan laten ontsporen of blokkeren. Verdwaalde wandelmannetjes, paniekerige treinmachinsten, de stationsomroeper (mijn 'Über Ich' of zo) weet het ook niet meer. Kortom, chaos en ellende. Onpraktisch.
Dus als ik geconcentreerd aan het werk ben, staat mijn mobiel uit. Mijn desktopcomputer heb ik direct bij installatie opdracht gegeven mij geen 'handige herinneringen' en zo op het scherm te tonen of te bliepen zodra er een nieuwe e-mail binnenkomt of dat het mooi strandweer is of andere 'nuttige informatie' ongevraagd op het scherm te tonen.
Dus als ik mij geconcentreerd op een klus wil richten, laat ik dat mijn mobiel weten: geen geluidjes en trillen doet-ie dan ook niet. Mocht-ie dat stiekem tóch doen, laat ik 'm trillen van angst.
Zijn er momenten dat uw mobiel 'op stil' staat, vindt u het eigenlijk wel prettig te weten of een of andere voetbalclub net gescoord heeft terwijl u eigenlijk helemaal niet van voetbal houdt (maar u vindt het 'teveel gedoe' om de functie uit te schakelen) of u een ander nieuw bericht heeft ontvangen?
===================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer ======================
Maandag werd ik wakker met een wat leeg gevoel. Uit zelfanalyse bleek dat vooral te komen door het ontbreken van een taak op mijn takenlijstje: er hoefde geen vergadering te worden voorbereid voor de Geheime Jongensclub! Het is namelijk zomerreces.
Niet dat ik dan maar niets deed, natuurlijk. Zo wandelde ik naar de woning van mijn tijdelijke oppaspoes, verrichtte wat betalingen, verwerkte ik aantekeningen tot blogstukjes om in de toekomst te plaatsen zodat dat later weer tijd scheelt en ruimde flink op in huis. Daarnaast communiceerde ik met deze en gene, waaronder met een aangetrouwde nicht in Amerika. Over bijvoorbeeld de zoveelste schietpartij waarbij meerdere doden vielen. Nota bene tijdens een viering van hun Bevrijdingsdag: 'The Fourth of July'. Het gebeurde in Highland Park (klik), niet ver van waar een deel van mijn familie woont.
Het was heerlijk weer dus na het voederen van de oppaskat liep ik een extra rondje en schoot dit fraais:
Het was ook mooi om te zien dat 'links' en 'rechts' Nederland zich verenigde om een asociale actie af te keuren: een dame gaf de tip om op krukken of in een rolstoel aan te sluiten in de rij wachtende vakantiegangers op Schiphol 'want dan krijg je gratis begeleiding en hoef je niet te wachten!' Waarop een meneer de daad bij het woord voerde, krukken kocht en deed alsof hij gehandicapt was. De dame van het oorspronkelijke filmpje heeft inmiddels haar excuses aangeboden ('Sorry, ik dacht niet na.') maar de meneer heeft het filmpje (klik) waarin hij trots laat zien hoe hij de boel belazert inmiddels verwijderd en hult zich in stilzwijgen. In vaktermen: 'Wat een aso!'
Van een heel ander kaliber zijn andere 'keurige Nederlanders' zoals deze boer (klik) die er van overtuigd is dat er al twintig jaar een burgeroorlog aan de gang is met biologische wapens omdat 'ze' met de invoering van de Euro fraude hebben gepleegd, ons allemaal dood willen maken met vaccins en de grenzen open gooien om buitenlanders te laten werken in Nederland. Deze meneer weet dat zeker 'want het was op Facebook!' Triest.
De dag eindigde ik met het kijken van een aflevering van The Orville. Net als de serie waar The Orville een ode aan is, Star Trek, af en toe behoorlijk maatschappijkritisch. Dit keer met een populist die Het Volk opzweept in opstand te komen tegen 'hen die onze vrijheid willen afpakken!' Om welke vrijheid gaat het dan? 'De vrijheid ons gebied uit te breiden door dat van andere volken in te pikken! De vrijheid om soorten die inferieur zijn aan ons, onze wil op te leggen! De vrijheid om die van anderen te beperken zodat wij meer vrijheid hebben! De ware en enige god wil dat wij onze vrijheid terugpakken! Ons volk komt eerst!' Treffend.
Dinsdag werd ik wakker met jeuk onder mijn voet. Ik was weer eens geprikt door een of ander klein vliegend en/of kruipend dier:
Ook mocht ik weer een lekker stukje wandelen naar de woning van mijn oppaskat:
Eenmaal weer thuis had ik zo'n half dozijn mensen aan de telefoon. Niet allemaal tegelijk. Ook hield ik mij bezig met de herinrichting van mijn woning en vulde ik mijn voor dat doel gebruikte kist met 'spullen die ik bij nader inzien eigenlijk helemaal niet nodig heb'. Als ik dat volhoud, ben ik over twee weken zo ver dat ik gewoon vijf mensen kan laten logeren in mijn woning van 38m2. In het verleden had ik wel eens meer mensen tegelijk te logeren na een feestje maar toen waren mijn vrienden en ik nog wat jonger en kon ik mensen gewoon in een hangmat in de tuin* en op een kleedje in de badkamer laten slapen. Sommigen waren zo ver heen dat ik die opgekruld in een hoekje van het bed van mij en mijn toenmalige vriendin kon leggen. Mooie tijden.
*Een half jaar later vond ik bij het dreggen van de vijver een sok. Achtergelaten door de vriend die niet door had dat de hangmat waar hij in sliep boven de vijver hing. Hij liet luidkeels zijn ongenoegen blijken bij het uit de hangmat en in de vijver stappen, de volgende morgen.
Een van de telefoontjes was met een advocaat: of ik een vriend kon helpen met een rechszaak. Die kan hij zelf moeilijk voeren want hij is opgenomen met een psychose. De advocaat zal mij wat stukken opsturen en ik zal kijken wat ik kan doen. Natuurlijk.
Tijdens mijn pauzebroodje nam ik een kijkje in het twitterverse en glimlachte bij het idee van mensen met een trekker in hun sociale media profiel die verdwaasd in de supermarkt constateerden dat het huismerk bier niet verkrijgbaar was. Omdat hun vrienden de boeren de distributiecentra hadden geblokkeerd. Nu zijn er dus leden van Het Volk kwaad op de boeren. Tsja, mensen willen dolgraag bijvoorbeeld boeren of de natuur steunen, maar niet als dat ten koste gaat van hen zelf.
Wilde ook nog graag voor mijzelf aan de gang en zat wat in tijdnood. Dus om mijn concentratie te verbeteren zette ik mijn mobieltje uit. Een uur later - na gedane arbeid - zette ik die weer aan: drie telefoontjes en app-berichten van vier mensen gemist. Het zij zo. Die komen een andere keer wel weer aan de beurt. Want ook ik beschik maar over 24 uren per dag en besloot deze dag daar twee van te besteden aan een lekker warm bad en het kijken naar Stranger Things. De aflevering duurde twee uren dus halverwege heb ik die stopgezet ten faveure van wat slaaptijd. Ook wel eens nuttig.
Woensdag las ik mijzelf even bij wat betreft het laatste nieuws. Niet echt om vrolijk van te worden. Behalve misschien dit berichtje over boeren die stopten met het blokkeren van disributiecentra:
(De onderste regel is echt; de bovenste is er door iemand voor de grap aan toegevoegd.
Maar zou zomaar waar kunnen zijn)
Grappig vind ik dat Het Volk er op tegen zegt te zijn dat maar een handvol mensen vrijwel alle macht heeft maar niet beseft dat maar een handvol 'boeren' (een paar megarijke multimiljardairs) nagenoeg de volledige agrarische markt in handen heeft. En de boerenprotesten door die paar mensen worden gesponsord. Betaald worden door een paar rechtse miljardairs is voor boeren blijkbaar minder erg dan dat 'links' gesteund zou worden door linkse miljardairs als Soros.
Ik las over protesten naar aanleiding van de moord op de 25-jarige Jayland Walker (klik): staande gehouden door de politie bij een verkeerscontrole, probeerde hij te vluchten met zijn auto. De politie achtervolgde hem met 10 wagens*, wachtte tot hij stopte, schoot ministens 90 kogels af op de ongewapende man, waarvan er 60 hem (onder meer in zijn gezicht)
raakten en hij dood neerviel. Waarna hij met zijn gezicht op de grond liggend in de handboeien werd geslagen 'want ook als ze dood zijn, zijn ze nog best eng hoor, die donkere mensen. Brrr!' en de politie in zijn auto een [reden] pistool vond om de executie mee te rechtvaardigen.
*Voor een mogelijke verkeersovertreding? Is de Amerikaanse politie echt zo slecht getraind dat er 20 agenten met getrokken wapens (Ik zou dan ook proberen te vluchten. U?) nodig zijn om te zeggen: 'Sorry, meneer. Uw rechterachterlicht doet het niet. Vervangt u het lampje vandaag nog? Anders kunt u een boete krijgen, hoor!'
De agenten verklaarden dat de man op hen afrende en zij dus schoten omdat zij zich bedreigd voelden (door een ongewapende man die op 20 gewapende agenten afrent?) maar beelden (om een of andere reden wil de politie niet álle camerabeelden vrijgeven) laten zien dat hij bij hen vandaan rende.
Ik schrik daar best van, zo'n bericht. Dat ik verwerkte door even een blokje om te lopen:
Waar ik ook van schrok is de verharding van de boeren 'protesten'. Tussen aanhalingstekens want met ijzeren pijpen op auto's in slaan en met een trekker bewust op een groep mensen in rijden heeft niets met protesteren te maken. Maar is gewoon poging tot moord. Terecht dus dat de politie bij Heerenveen gericht schoot op de bestuurder van een trekker die weigerde te luisteren, dat er diverse arrestaties zijn gepleegd en dat een bekende bedreiger in het gevang is gesodemieterd. Gelukkig is 'het volk' het met mij eens: keihard aanpakken, die criminele bende! Als u toevallig lid bent van 'het volk' en vindt dat boeren de wet mogen overtreden, kunt u dan even uitleggen waarom zij dat mogen en anderen niet?
Was weer blij met het wekelijkse voedselpakket,
schreef aan mijn komende cabaretvoorstelling, dronk thee bij een buurvrouw, belde een paar mensen, maakte het aquarium schoon, ruimde lekker wat op en luisterde intussen fijne muziek. Van The Cure onder andere. Na het opruimen van een hoek van de woonkamer zag dat er zo uit:
Er dient nog te worden gestoft en geveegd maar in elk geval kan er weer gelopen worden. Door de extra ruimte in mijn huis kreeg ik ook weer ruimte in mijn hoofd. Om te solliciteren bijvoorbeeld. Handig, want de huur is weer verhoogd. 'Dit keer ontvangt u geen huurverhoging in percentage!', meldde Ymere verheugd. 'In plaats daarvan komt er gewoon €25 per maand bij.' Dat mag volgens hen van de overheid omdat zij financiële schade hebben geleden door de lockdown. Vanwege een gemis aan inkomsten hoefden velen een jaarlijkse huurverhoging van ongeveer een tientje niet te betalen. Om dat 'goed' te maken haalt Ymere dat even goed in. Huurders hebben gelukkig een 'vrije' keus: óf je betaalt een forse huurverhoging, óf Ymere verkoopt je woning voor een paar ton. Attent.
Toen een buurvrouw op het raam klopte en vroeg of zij even kon storen, stoorde zij mij natuurlijk. Zij zag mij het aquarium schoonmaken en dacht dus dat dat het enige was waar ik mee bezig was. Zij kon niet weten dat ik kortaf reageerde omdat ik werd gestoord in het oplossen van zes verschillende problemen, waarvan drie voor vrienden, twee verhaaltjes en een gedicht aan het schrijven was, bedacht wat ik wilde eten die avond, welk muziekje een overlijdende vriend graag zou willen horen tijdens zijn uitvaart en bezig was met het uitwerken van een briljant idee voor een blogstukje terwijl ik in mijn achterhoofd een alinea toevoegde aan een boek over mijn familiegeschiedenis en een grap voelde opborrelen voor mijn komende cabaretvoorstelling.
In het kader van onderzoek: als u een klus uitvoert als aquarium schoonmaken, keukenkastje uitruimen, plank ophangen of wat dan ook; is dat dan het enige dat u doet of doet u gelijktijdig nog meer? Hoeveel meer ongeveer?
Donderdag liep ik een rondje door de buurt
waarbij ik een tussenstop maakte om mijn oppaspoes van eten en drinken te voorzien en de kattenbak te verschonen.
Bij thuiskomst deed ik mijn (vrijwel) dagelijkse rek- en strekoefeningen, onder meer door op verschillende manieren aan deze bamboe paal te hangen:
Fysiek fit zijn helpt om mentaal fit te zijn. Omdat ik op de rand van het centrum van de grote stad A woon (een uitdrukking uit De Avonden van Gerard Reve. Waarmee hij Amsterdam bedoelde), heb ik te maken met vrij veel omgevingsgeluiden: sirenes van brandweer, politie en ambulance, [schreeuwende] spelende kinderen, vrouwen die elkaar gedag zeggen door meermaals - en twee octaven hoger dan hun reguliere stemgeluid - 'Doe doei!' te roepen, verdwaalde AirBnB-toeristen die hun rolkoffertjes over de ongelijke stoeptegels voor mijn deur voortslepen, et cetera.
Om toch geconcentreerd te kunnen werken, zet ik dan een koptelefoon op. Vaak met muziek maar als er meer dan de gebruikelijke hoeveelheid concentratie van mij wordt gevergd, zet ik deze geluidsmaker (klik) op en zoek een 'omgevingsgeluid' uit dat in mijn beleving bij de betreffende taak past.
Na mijn kantoorwerk zwabberde ik - lekker rustig aan - de woonkamervloer. Dat bleek nodig na het verschuiven van meubilair de dag ervoor. Ongelooflijk hoeveel viezigheid zich ophoopt onder het bankstel. Terwijl je er zelden komt om die ruimte vies te maken. Apart.
Bij het heractiveren van mijn mobieltje bleek ik diverse berichten van diverse mensen met diverse vragen en opmerkingen gemist te hebben. Die mochten even wachten met beantwoording want het was tijd om een ijsje te knabbelen met 'het vrouwtje' van mijn oppaspoes:
Zij had nog niet gegeten maar ik al wel dus terwijl zij haar avondeten genoot, hield ik het bij een eenvoudig (Marokkaans) voorgerecht met de fantastische naam 'Fatima's Vingers':
Ongeveer negen uur was ik thuis. Prima tijd om nog een uurtje te werken en een paar telefoontjes te plegen. Tijdens het bellen doe ik graag aan multitasking. Al dient de tweede taak dan natuurlijk wel een beetje gedachteloos verricht te kunnen worden. In dit geval was dat het verwijderen van een stuk of 100 accounts uit mijn Twitter volg-lijst. Er zaten accounts bij van mensen die inmiddels overleden zijn maar ook accounts waar al zeker zes maanden geen activiteit op had plaatsgevonden. Zo creëerde ik ruimte om wél actieve accounts te volgen, mocht ik daartoe behoefte voelen.
Vrijdag werd ik weer eens licht verward wakker: droomde ik nog? Had ik de juiste weg gekozen? Een paar minuten na het van mij afschudden van weer een interessante droom (klik) (ik droom vaak dat ik verdwaal in een gebouw met veel gangen, deuren en verdiepingen) was ik weer terug op de plek en in de tijd die wij kennen als 'werkelijkheid' en vroeg mij af: wat nu als inderdaad duizenden boeren straks werkloos zijn? Waarna ik direct dacht aan de duizenden 'kleine' boeren die al werkloos raakten bij de grote automatisering van het boerenbedrijf. Wat is er gebeurd met die duizenden mensen die zich opeens geen 'boer' meer konden noemen? Ging men daar hetzelfde mee om als met de werkloze mijnwerkers (klik), zo'n vijftig jaar geleden?
Er was weer wat geld binnengekomen dus ik ging een flink stuk wandelen
en naar mijn favoriete stripzaak voor een exemplaar van De Rode Ridder. Het betreffende exemplaar ging over de wreedheid, hypocrisie en domheid van de heksenjachten. U weet wel, die periode in de tijd dat individuën en groepen mensen de schuld kregen van alles wat er mis ging in het leven van anderen. Tegenwoordig verbranden 'wij' mensen die wij de schuld geven van onze eigen ellende alleen virtueel. 'Burn!' heet dat in de terminologie van sociale media. 'Afbranden!' in het Nederlands.
Met uitzondering van mensen die nog niet 'beschaafd' zijn en gewoon nog lekker ouderwets mensen executeren vanwege hun uiterlijk of gedachtegoed. Puur uit een primitieve vorm van angst. Zoals ex-politieagent Derek Chauvin die voor de rechter toegaf George Floyd opzettelijk vermoord te hebben. In de hoop op strafvermindering maar toch.
"Ik wist dat het verkeerd was om George Floyd te wurgen maar deed het toch.", aldus Derek Chauvin.
In Japan was er een meneer die het niet eens was met de politieke keuzes van ex-premier Shinzō Abe en hem daarom maar doodschoot (klik), schreeuwende 'Kill all jannies!', daarmee waarschijnlijk verwijzend naar de moderators van discussie platforms (door nerds 'janitors' en afgekort 'jannies' genoemd) die mensen die doodsbedreigingen uiten en onzin uitkramen van discussiefora weren.
Wilde eigenlijk nog naar het optreden van een vriendin die avond maar hoofdpijn weerhield mij van het uitvoeren van dat plan. Mogelijk was de grote hitte in combinatie met te weinig drinken de oorzaak. Wat dat betreft staat ons nog wat te wachten: In Nederland steeg de gemiddelde temperatuur de afgelopen dertig jaar met 1,1 graden celsius, het dubbele van het wereldwijde gemiddelde (klik).
De enorme droogte en hitte die nu vooral India en omgeving treft spreidt zich wereldwijd uit en in bijvoorbeeld California viel de laatste jaren 30 procent minder regen dan lange tijd gebruikelijk was. Er moeten écht maatregelen worden getroffen; roepen 'Ja maar dat de Aarde opwarmt is maar een hoax!' is niet voldoende om de rappe opwarming van de planeet een halt toe te roepen.
Omdat het vrijdag was, publiceerde ik een verhaaltje (klik). En omdat ik niet uit ging, bedacht ik een manier om eindelijk mijn meest gebruikte, zelfgemaakte 'memes' te categoriseren. Zodat ik die eenvoudig kan vinden wanneer ik die gebruik op sociale media of in een blogstukje.
In mijn browser staat nu een mapje met daarin links naar mijn - via Imgflip (klik) gemaakte - meest toegepaste memes. Op alfabetische volgorde, dankzij het gegeven dat je 'favorieten' een andere naam kunt geven dan die van de url in kwestie. Kijk, dat scheelt weer wat tijd in de toekomst. Heb ik meer tijd om nieuwe memes te scheppen.
Zaterdag had ik nog steeds last van hoofdpijn dus ik deed het rustig aan: beetje opruimen, beetje schoonmaken, veel schrijven, appen, mailen en bellen met deze en gene...
Hoopte dat mijn rondje wandelen door de wijk wat soelaas zou bieden:
een beetje frisse lucht, gelardeerd met fijnstof en de geur van verse autouitlaatgassen...mjammie! Wél lekker was het frietje dat ik haalde. Bij het wachten op de bestelling had ik natuurlijk geïnteresseerd naar de verlichte plastic borden met daarop de menukaart kunnen staren of doen alsof ik belangrijke dingen deed op mijn mobiel, maar liever laat ik dan even mijn gedachten vrij ronddwalen in mijn hoofd of maak een paar van die gedachtenflarden coherent door die neer te pennen.
In dit geval in een onlangs van een vriendin gekregen prachtig opschrijfboekje met lederen kaft.
Na mijn lunch deed ik een dutje waarna het gelukkig iets beter ging met mijn hoofd en ik een aflevering kon kijken van The Umbrella Acadamy. Gebasseerd op comics van Dark Horse draait de serie om een stel - geadopteerde - broers en zussen die stuk voor stuk als kind zwaar mishandeld zijn. Niet zozeer fysiek of seksueel maar met name psygisch. Over fysieke en seksuele mishandeling van kinderen is al veel gezegd en geschreven maar over psycologische mishandeling hoor je niet zo veel. Alsof kleineren, het kind het gevoel geven dat hij of zij waardeloos is en niets kan, negeren, intimideren, buitensluiten, treiteren, chanteren helemaal niet zo erg is.
Erg vreemd eigenlijk, aangezien de gevolgen van psychische mishandeling (klik) vaak desastreus zijn. Niet alleen voor het kind dat mentaal wellicht nooit volwassen zal worden maar ook voor de mensen in de omgeving van het opgroeiende kind.
In Nederland leidt dat tot ondermeer tot onbeheersbaar en zeer onwenselijk gedrag op school en op het werk, in Amerika tot grote schietpartijen terwijl Japanse (jong)volwassenen zich uitleven middels 'manga' strips die opvallend vaak beelden bevatten van nogal explicititie en bijzonder gewelddadige (met de nadruk op bijzonder) scènes met (seksueel) geweld.
In Japan is 'anime' onderdeel van de cultuur, in Amerika is het vaak verboden om te bekijken 'want het zou kinderen op ideeën kunnen brengen!' Kijkend naar de cijfers prefereer ik de Japanse en niet de Amerikaanse methode. Ter illustratie: In Japan kwam in heel 2021 één persoon om door vuurwapengeweld en in Amerika waren er 220 schietpartijen met dodelijke afloop. Afgelopen weekend.
Vergelijkend: toen er in Tsjechië in 1976 (meen ik) getekende kinderporno strafbaar werd gesteld, steeg het aantal gevallen van daadwerkelijke kinderporno explosief. Hier is een scriptie van een studente over dit onderwerp.
Kort door de bocht: stelt u zich eens voor dat alle vormen van virtuele seks (foto's, filmpjes, strips) verboden zou worden, zou dan het aantal gevallen van seksueel wangedrag in de echte wereld stijgen of juist dalen?
Tip voor mensen die hun kinderen psychisch of anderszins mishandelen of dat van plan zijn: doe het niet.
Natuurlijk publiceerde ik deze dag ook een Engelstalig gedicht (klik) en deed ik ook deze dag een rondje sociale media en proestte het uit bij het lezen van dit bericht:
De mevrouw noemt zichzelf in haar profiel 'wakker' maar sliep blijkbaar even want zij miste de ironie in de reactie op haar vraag.
Hieruit wordt inderdaad veel duidelijk: met name dat bezuinigen op de geestelijke gezondheidszorg misschien toch niet zo'n goed idee was. Eigenlijk is het heel triest dat deze mensen bestaan en geen hulp krijgen. Maar ik lach er maar om want wat kun je anders?
Sommigen zijn zó bang voor wat zij niet begrijpen dat zij maar wat verzinnen:
Of zou het echt mogelijk zijn om al drie jaar lang bijwerkingen te ondervinden van een vaccin dat je pas een jaar geleden kreeg toegediend?
Hoe dan ook: iets na elven stopte ik met kijken naar de voetbalwedstrijd Nederland-Zweden
en ging tevreden - én met iets minder hoofdpijn dan waarmee ik wakker werd - naar bed.
Zondag bleek bij het wakker worden mijn hoofdpijn verdwenen. Houzee!
Ontving een telefoontje dat mijn plannen wat in de war stuurde dus werkte mij een slag in de rondte om gedaan te krijgen wat ik gedaan wilde hebben. Je moet toch wat wanneer een spontaan nieuw plan andere plannen verdringt.
Zo werkte ik voor de bewonerscommissie maar ook voor de Geheime Jongensclub, plande ik een aantal Facebook-, Twitter- en Instagramberichten in, belde met een paar mensen, dronk thee bij een buurvrouw en maakte ik tijdens mijn dagelijkse wandeling deze foto van een kaardebol:
Bleek niet de enige te zijn die genoot van dit fraai stukje flora. Ook een vertegenwoordiger van de lokale fauna kon de plant waarderen.
Ruimde mijn kledingkast uit waarbij ik afscheid nam van een aantal kledingstukken uit de tijd dat ik zo'n tien kilo minder woog maar voor het uitgebreid schoonmaken van het acquarium of het wisselen van de bedlakens was geen tijd meer. Dat laatste was ook niet echt nodig want ik zou niet thuis slapen.
Voor diverse regeringsleiders was ook de tijd om. U zult vast hebben meegekregen dat de Britse premier Boris Johnson zijn aftreden aankondigde. Na het zoveelste schandaal (klik) waarbij hij betrokken was, stapten diverse leden van zijn kabinet op met woorden in de trant van: 'Ik weiger nog maar een enkele dag samen te moeten werken met deze leugenaar, oplichter en bedrieger'. Maar dan in iets nettere bewoordingen.
In Sri Lanka stapte premier Ranil Wickremesinghe op onder druk van het volk, kort erna gevolgd door president Gotabaya Rajapaksa. Erg jammer dat de Westerse pers zo weinig aandacht besteed aan politieke situaties aan landen waar wij doorgaans geen familie of bekenden hebben wonen; de Nederlandse politiek is maar tam, vergeleken bij die van Sri Lanka waar politici grofweg worden opgeblazen met bommen of anderszins uit de weg geruimd en bijvoorbeeld een premier doodleuk zijn functie behoudt, al is duidelijk dat hij een politieke tegenstander heeft laten 'verdwijnen'.
Wally Tax verzorgt met Bridges are Burning de muziek van deze week:
Het pleonasme van deze week is: ongeboren foetus
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Remco Campert, Kazuki Takahashi, James Caan en Shinzō Abe
Posts
