Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

woensdag, december 30, 2015

Waar zouden wij zijn zonder tas?

Onbekende helden

In de serie Onbekende Helden vandaag de uitvinder van de tas. Helaas voor de vroegere Romeinse dames bestond in hun tijd de tas nog niet. Men toog naar het badhuis met de kostbaarheden in een glazen pot met een touw daaraan. En liet die door een slavin dragen. Wel zo makkelijk.

Middeleeuwen

In de Middeleeuwen had men nog geen zakken in kleding en droegen zowel mannen als vrouwen verschillende vormen van de handtas zoals wij die nu nog kennen. Toen er later zakken in kleding kwamen stopten mannen met het dragen van een handtas.

Napoleon

De eerste rugzakken werden rond 1800 gezien en onder meer gebruikt door soldaten van Napoleon. Heel slim want dan had je beide armen vrij om te vechten en kon je tóch tussendoor een bammetje knabbelen of een brief aan je moeder schrijven zonder dat je terug hoefde te lopen naar het kamp.
In onze tijd worden mannen wél gezien met een aktetas, een schoudertas of een rugtas. Dat staat dan blijkbaar weer niet verwijfd. Persoonlijk vroeg ik ooit ontwerpster Marlies Dekkers een handtas voor mannen te ontwerpen omdat het mij wel handig lijkt. Zij lachte mij uit. Daarom loop ik met twee verschillende formaten schoudertas waarvan één afsluitbaar, soms met mijn laptoptas en soms met een plastic tas. Maar steeds minder vaak want plastic is - vanuit milieu overwegingen - rot spul.
 Mijn e-reader past zelfs in het kleine tasje!

Tegenwoordig

In mijn grote schoudertas zit altijd een opschrijfschrift want je weet maar nooit wanneer de inspiratie toeslaat; mijn agenda, een pakje papieren zakdoekjes en regelmatig hoestpastilles. Niet alleen voor mijzelf maar ook om uit te delen. Medereizigers in het OV zijn - in mijn ervaring - vaak bijzonder dankbaar wanneer je hen een zakdoekje of een hoestbondon kunt aanreiken wanneer zij onverwacht te maken hebben met een heftige nies- of hoestbui. Ook heb ik meestal wat bladmuziek mee om ook onderweg een liedje te oefenen waar ik met zangles mee bezig ben. Al is het maar om de tekst uit het hoofd te leren. Dat zingt wat makkelijker. Natuurlijk hen ik ook vrijwel altijd en boek bij mij. Vroeger las ik er nog wel eens vijf tot zeven tegelijk maar tegenwoordig hou ik het bij drie: eentje thuis, een onderweg en een bij mijn vriendin thuis. Steeds vaker lees ik onderweg via een e-book reader want het is toch wel erg makkelijk om honderden boeken in één klein apparaat te hebben want met 38 vierkante meter thuis is er niet veel ruimte voor een paar extra boekenkasten.


Nu ben ik benieuwd: heeft u vaak een tas mee? En wat zit daar zoal in wat u met mij en andere lezers durft te delen?

Hier is the George Baker Selection met 'Little Green Bag'

dinsdag, december 29, 2015

Kattenlog en goed nieuws

Goed nieuws, niet? Er is een nieuw kalenderjaar gestart! Voor velen overheerst nu het gevoel van een schone lei. Akkefietjes uit het verleden worden vergeven en vergeten; allemaal beginnen we op nul. En eigenlijk zou dat elke dag zo moeten zijn. Als iedereen elkaar voortdurend fouten uit het verleden kwalijk zou nemen zouden wij in een bijzonder nare wereld leven. Kent u misschien ook maar één persoon die nooit fouten heeft gemaakt of zal maken?

Mijn motto was 'Iemand moet er wat aan doen en jij kunt iemand zijn.' Ik vind nog steeds dat ik niet de ogen mag sluiten voor onrecht wat anderen wordt aangedaan maar daarnaast zal ik ook meer gaan genieten. Mijn motto is nu daarom een uitspraak van politicus, wetenschapper en moralist Benjamin Franklin:

('In plaats van de duisternis vervloeken, steek een kaars aan.')
Met andere woorden: het leven is wat je er zelf van maakt.

Voor de liefhebbers: hier diverse kattenfoto's. Veel plezier ermee!

 Hier is Alfie, de kat van mijn schoonvader en diens vrouw

Maneki Neko probeert mij met een blik in zijn ogen
duidelijk te maken dat ik van 'zijn' vrouwtje (mijn vriendin)
af moet blijven...



Hier zijn Scoob en Mo, de vage katten van de buren die eten krijgen van mijn vriendin. (Die katten dus en niet de buren)

 Igor (ook wel 'Iekje') ligt graag op de CV bij mijn schoonmoeder.
 Ook Yoko woont bij mijn schoonmoeder en is nog jong en speels.
Hierboven ziet u geen katten maar honden die
- net als wij - genoten van het strand van Bloemendaal op Tweede Kerstdag.

De zelfbedachte 'lolcat' van deze week:
'Object beveiligd! Met vals gevoel van veiligheid.'

Hier is Tom Jones met 'What's new pussycat?'

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.