De meeste huiseigenaren zijn schuldeigenaren

Gekkigheid

'Hallo, bank? Mag ik van jullie 200.000 euro? Dan red ik een paar duizend kinderen in Burkina Faso van de hongerdood, bouw ik een school voor ze en stel een betaalde leraar aan voor de komende vijf jaar. Ik zal het geleende geld nooit terugbetalen maar beloof dat ik jullie een leuke rente geef. Zullen we zeggen 500 euro per maand? Als ik doodga mogen jullie het weeshuis aan een ander 'verkopen'.

Als het een aardige bankmedewerker is zal die jou hooguit adviseren een goed gesprek met een psycholoog aan te gaan maar tien tegen één dat je wordt uitgelachen of uitgescholden. Het is namelijk absurd om te vooronderstellen dat een bank akkoord gaat met zo'n regeling.

Of niet?

Lenen en niet terugbetalen

Voor 'huiseigenaren' is dat echter heel normaal. Het verschijnsel heet 'aflossingsvrije hypotheek' en houdt in dat iemand een bank belt met de mededeling: 'Hé, ik heb een leuk huis gezien waar ik in wil wonen. Het kost maar een half miljoen euro. Ik stel voor dat jullie dat voor mij kopen en ik de rest van mijn leven jullie 500 euro per maand aan rente betaal zonder het geleende bedrag ooit terug te betalen. Maken jullie even de papieren in orde? Dan kom ik die morgen tekenen. Fijne dag nog!'

Hoe verdienen banken?

Wij leven in een maatschappij waarin het heel normaal is om belachelijk hoge bedragen te lenen waarvan iedereen zeker weet dat die nooit zullen of kunnen worden terugbetaald. Maar als de meeste mensen hun schuld nooit afbetalen, hoe verdienen banken dan? Omdat na iemands dood het huis vervalt aan de bank en de bank hetzelfde trucje uithaalt met de volgende bewoner. En de volgende. En de volgende...Stelt u zich eens voor dat u honderd jaar lang 500 euro per maand ontvangt; Dan krijgt u 600.000 euro voor iets wat 500.000 euro waard is. Simpel, niet? (Beetje kort door de bocht natuurlijk want elk jaar gaat dat bedrag van 500 euro omhoog.)

Ontstaan kredietcrisis

Wat was ook alweer de oorzaak van de financiële crisis waar wij nu allemaal (goed, niet de mensen met twee maal modaal of meer) onder lijden? O ja, mensen leenden te veel en te makkelijk geld. Alle 'huiseigenaren' (in werkelijkheid is het huis in handen van de bank) samen hebben een schuld bij de banken van ruim 600 miljard euro. Dat is niet alleen absurd veel maar ook staat vast dat zij dat nooit aan de bank zullen terug betalen. Tien jaar geleden was dat nog maar de helft. Het gekke is nu dat wij massaal Griekenland kwalijk nemen dat het enkele miljarden euro's aan geleend geld niet kan of zal terugbetalen. (Een heel stuk minder dan Nederlandse 'huiseigenaren' aan schuld hebben uitstaan!) Dan denk ik: 'Joh, zodra jij je hypotheekschuld volledig hebt afgelost mag je het een ander kwalijk nemen dat die zijn of haar schuld niet aflost.'

Wat kost meer: HRA of Bijstand?

Even tussendoor een vraag voor mensen die vinden dat er best kan worden bezuinigd op 'die handophouders van de Bijstand en de PGB en zo': hoeveel denkt u dat de door 'huizenbezitters' zo geliefde HRA (Hypotheek rente aftrek) de maatschappij jaarlijks kost? Niet stiekem op deze link klikken maar eerst eerlijk gokken: geven wij met z'n allen meer aan werklozen of aan huizenbezitters? Hier nog even wat informatie: http://www.npo.nl/de-rekenkamer/07-10-2011/KRO_1475193

Het afschaffen van de HRA levert ons als Nederlandse belastingbetaler ruim 11 miljard euro per jaar op. Bijkomend voordeel: veel mensen kunnen zonder HRA geen woning kopen maar makelaars, hypotheek adviseurs en banken willen tòch geld blijven verdienen en zullen dus voortaan normale prijzen vragen voor huizen of failliet gaan. Ik denk dat de huizenprijzen dan significant zullen dalen. Wat denkt u?

Wat vindt u: moeten mensen maar onbeperkt geld lenen zonder de intentie het geleende geld ooit terug te betalen of is het wel prima dat wij met z'n allen betalen voor het gedrag van mensen die dingen kopen die zij zich eigenlijk niet kunnen veroorloven?

In de rubriek 'wat ik vreemd vind' vandaag: Mensen die een spijkerbroek kopen waar de gaten en scheuren van jarenlang dragen al in zitten en daar dan zeker het dubbele voor betalen van een spijkerbroek zónder gaten en scheuren daarin.

En vooruit, een liedje:

De week voorbij

Zondag op de markt sprak ik nog een man die mij vroeg of voor mij een glas half vol is of half leeg. Ik antwoordde hem spontaan dat ik tegenwoordig gewoon blij dat ik een glas heb...

Maandag was ik vooral bezig met verkouden zijn. Daarnaast verrichtte ik wat administratieve en huishoudelijke klusjes (lakens wisselen en zo) en liet ik een inktpatroon bijvullen. Natuurlijk beantwoordde en verstuurde ik een aantal berichten via e-mail en las ik het een en ander 'ter lering ende vermaeck'. Lezen - en muziek luisteren - zijn een paar belangrijke peilers in mijn leven. De vrijmetselaarsloge heeft zomerreces dus ik had een vrije avond. Die benutte ik met opruimen en schoonmaken. Ook wel eens nuttig. Toch? O, en ik volgde een deel van een online workshop. Ook dat is handig om bij te houden. Bovendien: leren is leuk!

Dinsdag werd ik gebeld door mijn klantmanager van de gemeente: zij gaat mij voorstellen aan een potentiële werkgever! Ook werd ik benaderd over mogelijk werk in de entertainment en begint het er dus eindelijk op te lijken dat al mijn sollicitaties en netwerkborrels hun vruchten beginnen af te werpen. Ook schreef ik weer een paar stukjes voor mijn Engelstalige blog. Misschien aardig voor uw Engelstalige vrienden om hen te laten lezen waar die rare kleine Amsterdammer zich zo druk over maakt...En ik maakte ook weer een paar zogeheten 'Lolcats', plaatjes van katten met een tekst om over na te denken. Het wordt inmiddels een aardige collectie! In de supermarkt wees ik een paar jongelui op het feit dat ik wel klein ben maar niet doof...'Hé kijk, dat is die kleine van Volg de Baas!!! Hallo meneer, mag ik u iets vragen?' Wel netjes hoor maar ook best een beetje dom. Mag ik dat zeggen? Ik mag dat zeggen. Ook meldde ik onze Bewonerscommissie aan voor de komende Burendag, regelde ik een en ander aangaande onze komende gezinsvakantie, zocht en vond ik papieren die ik dacht kwijt te zijn, leerde voor de lol een paar Franse woordjes en ging ik samen met een buurvrouw naar een theater voor het debuut van haar vriend als stand up comedian. Eigenlijk had ik mij nog willen scheren maar eerlijk gezegd had ik daar totaal geen zin in. En noodzaak was er niet echt dus...

Stand up

's Avonds was ik aanwezig bij het stand up comedy debuut van maar liefst 8 verse komieken! Één van hen is de vriend van een buurvrouw en wij hebben van hem en zijn grappen genoten! Nu wil ik zelf ook de workshop 'Stand up comedy' gaan doen...Stomtoevallig kende ik de man die kaartjes stond te scheuren bij het theater, een entertainment collega. Vooralsnog laat ik de cursus nog even voor wat het is en laat ik het nog even bij het leren van Franse woordjes en marketing en zo.

Vacatures

Ik kwam een paar interessante vacatures tegen waar ik uiteraard op reageerde. Ik wacht echter niet af op bericht maar ga door met rondkijken naar betaald werk, ondanks uitspraken van meneer de Boer van werkgeversvakbond VNO-NCW die vindt dat alle mensen in de Bijstand maar 'labbekakken' zijn die gewoon aan het werk moeten. 'Een hoog opgeleide kan toch best asperges steken?' Klopt. Maar dat mag-ie niet van overheidswege. Je moet dan minimaal twee jaar werkloos zijn en allochtoon. En dat is nog maar één van de vele voorbeelden van rare restricties op werk. Die meneer leeft duidelijk ver buiten de werkelijkheid want hij laat zijn ingenomen gedachten niet verpesten door dat rare ding dat 'werkelijkheid' heet. Speciaal voor meneer de Boer nog even: er zijn 119.000 vacatures tegenover 1,4 miljoen werklozen. Hoe wilt u die allemaal aan betaald werk helpen? Ik weet het antwoord al: meneer de Boer kan het niet schelen wat anderen overkomt, zo lang hij zijn jaarlijkse bonussen en zijn dagelijkse fles wijn maar heeft. Zo, als het aankomt op vooroordelen ken ik er ook nog wel een paar...;-)

Woensdag viel het mij weer eens op hoe weinig tijd mensen zeggen te hebben. Het ontbreekt hen zelfs aan de 18 seconden die er ongeveer nodig zijn om op een tekstbericht via de mobiel te reageren. En dat vind ik onbegrijpelijk. Hoe denkt u dat dat komt?

Een vriend kwam op de thee, maakte buiten wat foto's van mij en maakte er deze collage mee:

Ik werd vroeg gebeld door de moeder van mijn zoon en hield mij ledig met het uitzoeken van een lade vol papieren. 's Avonds hadden wij een etentje bij een vriendin en op de weg terug naar huis raakte ik in gesprek met mensen die ik ken van onze gezamenlijke vakanties naar Tsjechië. Erg leuk! 's Avonds bij mijn vriendin nog lekker lang op het balkon gezeten met een vriend die onverwacht langskwam. Leuk hoor!

Donderdag haalde ik een via Marktplaats gekocht dartbord op om die te zijner tijd op te hangen in de schuur bij onze vakantiehuisjes. Zelfs in Frankrijk regent het wel eens, zodoende. Omdat dat weer eens nodig was knipte ik mijn nagels en ook deed ik een dutje want 's avonds laat was ik present bij het afscheidsfeestje van een entertainment-collega en inmiddels (ik ben nu 47) begin ik mijn grenzen te leren kennen. Hoewel...na het feestje kwam ik pas vrijdagmorgen half vijf thuis...

Vrijdag kwam ik om één uur mijn bed uit en toog aan het werk voor de hoofdstedelijke vrijmetselaars. Het zomerreces is net ingegaan dus de hoeveelheid werk die aan het kasboek moet worden verricht is minimaal. Natuurlijk was ik ook weer naar de voedselbank waarna ik met zoonlief samen bij zijn oma op bezoek ging. 's Avonds ging ik tijdig mijn bed in. Maar niet voordat ik diverse afleveringen had gevolgd van diverse (online) cursussen en mij van mijn taken had gekweten als Social Media Manager van Rataplan Design.

Zaterdag was ik vroeg op vanwege mijn deelname aan een Business Bootcamp van Open Circles in Nieuwegein. Zowel ter plaatse als op de heen- én de terugweg kwam ik nog wat oude bekenden tegen. Altijd weer leuk! Een oude bekende vond mij op Facebook nadat zij ontdekte dat mijn zangjuf ook haar dochter les geeft. De wereld is een dorp. Op weg terug naar huis maakte ik deze foto:

Zondag was ik moe toen ik begon aan dag twee van de tweedaagse workshop maar ik sloeg mij er doorheen.


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Thé Lau en Patrick Macnee