Genieten

Straks mag ik op verjaarsvisite bij mijn schoonvader en vanmorgen was ik na een bezoek aan de huisarts wat tijd kwijt met het bezoeken van de allergoloog. Daarna nog wat op kantoor gedaan ook! Het handige van al dat wachten in wachtkamers, op de bushalte en het reizen met de tram en trein is dat er dan tijd is voor het lezen van een script ten behoeve van een auditie, morgen. Eerder die dag word ik verwacht bij een fotoshoot. Het is dat ik een agenda heb want anders zou ik zomaar een afspraak kunnen vergeten.

Zaterdag vergaten wij op gegeven moment dat wij feestvierden bij kaarslicht in verband met Earth Hour, dat ene uurtje per jaar dat wereldwijd aandacht wordt gegeven aan energieverspilling. Zo zie je maar: ook zonder stereo-installatie, welgeplaatste spotjes en wake-up lights kun je het prima naar je zin hebben! Bij de fysiotherapeut was het ook gezellig, maandag en bij buurvrouw Hetty dronk ik een kopje thee om 's middags bij m'n vrijwilligerswerk lekker veel op te ruimen op kantoor.

Toen ik thuiskwam bleek dat mijn zoon iets eerder thuis was dan op andere maandagen. Hij had net gelezen dat het de koudste 25 maart was, ooit in Nederland gemeten. Het is zó koud dat er hier en daar in het land op natuurijs werd geschaatst. In Rusland haalden Nederlandse schaatsers, zo zagen wij het afgelopen weekend, diverse medailles in de voorbereiding op de Olympische Winterspelen, volgend jaar, waar ook ongetwijfeld mijn zoon van zal genieten.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Herman Emmink

Door ons

De Vrijmetselarij: Geschiedenis en Geheimen van Giles Morgan is boek nummer drie van dit jaar en misschien wel het slechtste boek dat ik ooit gelezen heb over een relatief interessant onderwerp. Bijzonder aanmatigend, niet gedocumenteerd, veel herhalingen en ongefundeerde interessant doenerij.

Hoe anders dan de persoon Kees van Kooten die vanmorgen in de Koninklijke Wachtkamer op station Den Haag HS voor een select gezelschap voorlas uit eigen werk. Nadat hij zo'n 50 mensen, waaronder ondergetekende en zijn vriendin, had toegesproken, vertrokken wij in de historische trein 'De Blokkendoos' naar Amsterdam Centraal.

De middag besteedden wij vooral aan uitrusten van een feestje, de avond ervoor, dat tot ruim drie uur 's nachts duurde.

Donderdag waren mijn vriendin en ik bij mijn zoon op school voor de zogeheten '10-minuten gesprekken' met diverse leerkrachten. Wij kregen wat nuttige tips mee over hoe wij de Ferman veilig naar de overgang naar het volgende leerjaar kunnen helpen loodsen. Om het prettig verloop van de avond te vieren trakteerden wij onszelf op een portie bitterballen in een plaatselijk café-restaurant.

Vrijdagmorgen mocht ik naar de tandarts en des middags bezochten wij mijn zoon's biologische moeder en hoorden het goede nieuws dat zij waarschijnlijk wordt overgeplaatst naar een instelling waar de patiënten wat meer vrijheid hebben. En vrijheid is iets wat wij allemaal wel willen. Toch?

Maar wie in angst leeft, leeft niet in vrijheid. Heel gek eigenlijk dat wij bang zijn voor terrorisme want de kans om vermoord te worden door een familielid is ongeveer twintig keer groter dan om te komen bij een aanslag van bijvoorbeeld Al Qaeda.

'De informatie dat Al Qaeda verantwoordelijk was voor de aanslag op de moskee bereikte ons via een Israëlische dame die ons meedeelde dat ze dit op het internet gevonden had.'

Zou u bovenstaand bericht klakkeloos voor waar aannemen? Natuurlijk niet! Maar toch gebeurt dat...diverse media nemen zonder verder onderzoek te verrichten berichten over die mevrouw Rita Katz de wereld instuurt.  Deze mevrouw vindt stukjes op internet en verkoopt die aan grote nieuwsmedia. Dat doet zij voor geld en kan niemand haar kwalijk nemen. Zoals zij er ook niets aan doen dat haar enige internationale ervaring eruit bestaat dat zij ooit in het Israëlische leger heeft gediend.

Maar waarom verifiëren kranten en TV-zenders hun berichtgeving niet? Dan zou je debacles voorkomen als onlangs gebeurde met die grote Engelse krant die van een Franse satirische nieuwssite het bericht overnam dat Quatar een voetbalcompetitie op wilde zetten met 24 voetbalnaties die per toernooi vervolgens 200 miljoen euro aan startgeld zouden ontvangen.

Simpel: verifiëren kost tijd en tijd is geld. Bovendien: stel dat een ander eerder met hetzelfde nieuws komt? Dat zou heel vervelend zijn. Maar de belangrijkste reden is: lezers kopen kranten omdat daar spectaculair nieuws in staat. Of het bericht in kwestie ook maar enigszins waar is doet in het geheel niet ter zake.

Ja, beste mensen, dat journalisten vaak zo slecht hun werk doen komt gewoon door ons.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Boris Berezovski