Gelooft

Complot! van André Kesseler en Leo Polak is boek nummer 13 van dit jaar En behandeld 30 van de meest intrigerende complot-theorieën. Elke theorie wordt daarbij vanuit twee kanten belicht: de geruchten- en de feitenkant. Heel interessant. Vooral voor wie gelooft in complot-theorieën natuurlijk.

Welnu, ik geloof niet in complot-theorieën maar wèl in complotten...Misschien moet ik die theorie 'ns uitwerken en er een boek over schrijven. Het manuscript stuur ik dan wel op naar dezelfde uitgeverij die ook Complot! uitbracht...

Vorige week stuurde ik het manuscript van mijn twee samengevoegde verhalenbundels naar een heuse uitgeverij, ging ik even langs in de winkel waar de vriend werkt van de moeder van m'n dochters om hem een tasje te overhandigen met door de meiden achtergelaten spulletjes, lunchte ik bij mijn moeder, kon ik een vriend even helpen en ging ik naar de zorgwinkel om krukken te passen in het kader van mijn aanstaande heupoperatie.

Tussendoor een was gedraaid, waaronder een handwasje, gewerkt aan een opdracht van de aan mij toegewezen ondernemerscoach, een paar honderd e-mails doorgenomen en het merendeel ervan verwijderd, paaldansles geregeld als revalidatie en geïnformeerd naar de aanschaf van een hoelahoep met bijgaande cursus...Alles om weer snel op de been te zijn! En natuurlijk om er eventueel geld mee te verdienen in het entertainment-circuit...

Nee, vervelen doe ik mij eigenlijk nooit. Zelfs niet toen ik onlangs twee dagen ziek op bed lag èn een vaste internet-verbinding ontbeerde. Dankzij m'n mobieltje had ik de wereld via Twitter onder handbereik.

Het aangaan van interessante discussies is een hobby van mij. De één kijkt graag TV, weer een ander gaat liever gamen of lezen en ik discussiëer. Niet dat ik die andere dingen nooit doe, hoor!

Zo had ik een twitterussie (discussie op Twitter) met iemand wiens eerste bericht aan mij iets was als "Links tuig, je bent UITSCHOT!!! Ga toch werken in plaats van twitteren!" Waarop ik hem vroeg wat hij dan op twitter deed als hij vond dat men moest werken in plaats van twitteren.

Dat kwam mij op een tweet te staan waarvan ik de inhoud hier niet zal herhalen omdat er wellicht minderjarigen meelezen. Wat begon met een scheldpartij eindigde met zijn laatste tweet aan mij (twee dagen later weliswaar maar toch): "Dankjewel voor de prettige discussie en een fijne avond nog!"

Voor mij het bewijs dat wanneer je iemand maar wat aandacht geeft en serieus neemt het allemaal best nog wel goed kan komen...(Of dat ik hem met indoctrinatie uiteindelijk zover kreeg om zich netjes te gedragen. Het is maar waar u in gelooft...)

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van William Stetson Kennedy

Babbelen

Dat was een erg gezellig verjaarsfeestje vrijdag. De eerste gast kwam vrijdagmiddag en de laatste vertrok zaterdagmiddag. Er werd gelachen, gedronken, gepraat en gitaargespeeld...

Elkeen kwam met zijn of haar eigen inbreng. Leuk om te zien hoe het tòch klikte tussen mensen uit verschillende van mijn netwerken.

Mensen gingen vroeger af op hun eigen persoonlijke instinct en denkvernogen. Tegenwoordig gaan of kijken verreweg de meeste mensen dezelfde kant op als de meeste andere. Dan hoeven ze niet meer zelf na te denken en kunnen ze anderen de schuld geven als later blijkt dat ze de verkeerde kant op gingen...

Soms zijn mensen net politici: van alles roepen en doen alsof ze oplossingen hebben; wanneer het plannetje dan in duigen valt is het per definitie de schuld van een ander.

Je ziet ook elk jaar weer kamerleden in slaap vallen tijdens de Troonrede. Logisch, want die is altijd saai en deprimerend. Misschien geen gek idee ook om wat positieve berichten te verwerken in het epistel. Bijvoorbeeld: "Lieve landgenoten: ook dit jaar waren er welgeteld nul terroristische aanslagen in Nederland. Tien procent van het geld dat wij uitgeven aan zogenaamde terrorisme-bestrijding is voldoende om alle buurthuizen en bibliotheken in Nederland open te houden. Laten we dus niet meer bang zijn voor onze buren maar gezellig met ze gaan babbelen."