Vruchtendrank

Met m'n dochter zitten praten over het nastreven van je dromen en samen met haar broer speelde zij het klassieke spelletje Pong op de bouwpakket-spelcomputer die zoonlief zelf had gemaakt. Wij lunchten bij oma en spendeerden de middag in de speeltuin. Al die tijd vernam ik nauwelijks nieuws uit "de buitenwereld".

Omdat ik had vernomen dat in het PVV-clubblad de heer Wilders (in de woorden van zijn aanhang) "Huilie huilie" deed, besloot ik er eentje te kopen. Ik moet zeggen: een verademing om stukken te lezen zonder hoeven na te denken over een mening, waarin vage geruchten worden gepresenteerd als feiten en omstreden onderzoeken van decennia geleden worden gepresenteerd als recent verkregen bewijsmateriaal. Lekker weinig woorden ook van meer dan drie lettergrepen dus ik begrijp best dat mensen met een IQ van 89 graag De Telegraaf lezen.

Zo lezen zij "de waarheid" over de aanslagen in Noorwegen: namelijk dat als de Islam er niet was geweest Breivik nooit was doorgeslagen en nooit al die mensen had vermoord...*zucht*.

De Noor die recentelijk in zijn eentje een voortijdig einde maakte aan maar liefst 77 mensenlevens heeft er indirect voor gezorgd dat een Noorse winkelketen gestopt is met de verkoop van het computer-oorlogsspel dat Breivik graag speelde.

Onvoorstelbaar dat je één enkel individu met verknipte (letterlijk! Want 90 procent van zijn "manifest" had hij gekopiëerd van andere idioten) ideeën laat bepalen wat je al dan niet verkoopt.

Bijna net zo onvoorstelbaar dat er mensen zijn die denken dat je agressief wordt van het spelen van gewelddadige spelletjes. Alsof voetballers in het dagelijks leven zo graag tegen dingen aan schoppen!

En elk klein meisje dat in een computerspel op zoek gaat naar diamantjes voor in de tiara van de prinses groeit natuurlijk op tot een [censuur] (Engels voor 'vrouwtjeshond') die over lijken gaat om aan meer juwelen te komen. Toch?

Nee, dat is óók onzin. En stel nu eens dat Anders Behring Breivik dol is op pruimensap...zullen er dan ook politici opstaan die een verbod willen instellen op de verkoop van deze vruchtendrank?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Fritz Korbach

Je naam (Een verhaaltje)

Haar opwaaiende lentejurkje deed hem aan de zomer denken. Zij lachte breeduit terwijl zij voorbij fietste en met één hand ervoor zorgde dat voorbijgangers de kleur van haar slipje alleen maar konden raden.

Zij draaide haar hoofd naar hem, glimlachte nog wat breder, stuurde haar fiets naar de kant, stapte af en liep een stukje terug met de fiets aan de hand. Recht op hem af!

'Hé!' riep ze 'Dát is lang geleden!' Koortsachtig ging hij in zijn geheugen op zoek naar dat deel van zijn verleden dat hij met deze schoonheid deelde. Intussen zei hij: 'Goed je weer te zien. Is alles goed met je? Je ziet er goed uit!'

Tijdrekkend zocht hij naar een oplossing voor zijn precaire situatie en vond die in de vraag: 'Zit je nog steeds bij...eh...dinges...eh...kom...eh...?'

-'Nee joh, ik werk al lang bij een andere bank.'

Aha! Dus dáár kende hij haar van. Zij waren dus ooit collega's bij dezelfde bank en geen oud-klasgenoten of - God verhoede - ex-minnaars die nog maar kort geleden in elkaars armen lagen.

Nu nog op haar naam zien te komen maar gelukkig was zij hem voor: 'Sorry maar ik ben't even kwijt; wat was ook alweer je naam?'