Walvis

Vandaag mocht ik voor het eerst een workshop geven over sociale media. Leuk om te doen maar als er in het cursuslokaal geen internetverbinding is wordt het al gauw vrij lastig. Maar ja, de cursisten waren er al en dan moet je toch wat. Gelukkig ben ik geen vreemde in de wereld van het improviseren. Bovendien kon ik er de humor wel van in zien.

Maar ga er maar aan staan: mensen uitleggen wat Facebook is zonder dat je dat kunt laten zien. Vaste lezers weten dat het mij om een of andere reden iets vaker tegenzit dan andere mensen en dat ik er zo'n beetje aan gewend ben geraakt. Bovendien is het eigenlijk helemaal niet zo verschrikkelijk.

Natuurlijk, de overstroming in Australië is wèl verschrikkelijk. Ik moet er niet aan denken om vanaf een heuveltop m'n volledige huisraad voorbij te zien drijven. Er zijn zelfs een stuk of twaalf mensen verdronken! Terecht natuurlijk dat daar melding van wordt gemaakt op het acht uur-journaal.

Dat doet de vraag rijzen: In Brazilië vindt momenteel óók een grote overstroming plaats. Sterker nog: zo'n 700 mensen zijn daarbij tot heden omgekomen. Dus waarom is die situatie bij ons minder in het nieuws?

Komt dat omdat ons nieuws wordt bepaald door mensen die walvissen zielig vinden en kippen niet?

'Huh? Maar walvissen zíjn toch zielig?' Tsja, het is maar hoe je't bekijkt. Zo krijgen IJslandse walvisvaarders elk jaar toestemming om iets minder dan één procent van de lokale walvispopulatie af te schieten. Nadat zij hun hele leven volledig vrij hebben rondgezwommen krijgen ze via een harpoen een granaat in de kop en die ontploft onmiddellijk. Bij die walvissen dus en niet bij die jagers.

Het lijkt wat cru maar is toch echt een heel stuk diervriendelijker dan de afschuwelijke lijdensweg die onze kipstukjes, runderlappen, zalmsnippers (Enig idee waarom veel vegetariërs wél vis eten maar geen vlees en mogelijk niet weten hoe dat spul heet dat bij vissen aan de botten vastzit?) en varkenskotelletjes ondergaan.

Elk jaar gaan er walvissen dood. Dat klopt. Maar slegs tien procent aan de hand van walvisjagers. De resterende 90 procent overlijd door aanvaring met een containerschip of olietanker.

Misschien kunt U daaraan denken als U Uw nieuwe Toyota Prius aanvaardt (Hé, da's bijna een woordspeling!) die met een containerschip is vervoerd. Of benzine tankt die in ruwe vorm en omhuld door duizenden tonnen staal verantwoordelijk is voor de dood van een walvis.

Jochie

Vreemd eigenlijk, niet, dat je wél mag fantaseren over het op gruwelijke wijze vermoorden van je ex en je daarbij te laten inspireren door vrij te verkrijgen horror-films als "Saw" maar dat je absoluut niet mag fantaseren over het zoenen van je buurmeisje (of buurjongen natuurlijk. Ik discrimineer niet)van 15 en je daarbij laten inspireren door foto's van kinderen in badkleding.

Tsja, wij leven in een maatschappij die zoenen en knuffelen (neem als man maar'ns een kind op schoot, tegenwoordig!) verillegaliseert (is dat een woord?) en geweld verheerlijkt (Zin om een mogelijke inbreker te molesteren? Ga gerust je gang! Leef je lekker uit! Denk je dat je ex je bedreigt? Eerst in elkaar slaan en dan pas de politie bellen! Okee!?)

Natuurlijk leidt het knuffelen van kinderen in uitzonderlijke gevallen tot sexueel misbruik van dat kind maar om nu helemaal panisch te raken als iemand een kind een speels tikje op de billen geeft?

Kijk ook maar naar het Amerikaanse "nipslip"-schandaal toen een zangeres op een podium -al dan niet per ongeluk- een blote tepel liet zien. Miljoenen mensen werden daar boos over en er werden vragen over gesteld in het parlement. De organisatie van het feestje waarop het gebeurde kreeg zelfs een boete opgelegd.

Maar toen beelden naar buiten kwamen van Amerikaanse soldaten die vanuit een helicopter moedwillig burgers overhoop knalden haalden diezelfde mensen de schouders op met een "Ach, het zal allemaal wel..."-houding.

Vanwege die houding staat Julian Assange terecht. Nu ja, officieel vanwege aanranding (nadat het condoom was geknapt wilde hij verder gaan met sex en de dames in kwestie niet. Of zoiets. Trouwens: ik schrijf sex nog steeds met een "x" en niet met "ks". Of zoals een vriend van me zou zeggen:"Sex met K3 daarentegen...". Maar goed, ik dwaal af. Terug naar het onderwerp.) maar officieus vanwege het lekken van geheime documenten van een overheid die prat gaat op haar openheid en transparantie; de Amerikaanse.

Een heleboel mensen zullen benieuwd zijn welke 2000 bekende namen op de data-schijfjes staan die Julian Assange ontving uit handen van een voormalig Zwitsers bankdirecteur. In elk geval gaat het om mensen die hoogstwaarschijnlijk flink gesjoemeld hebben.

Onze eigen Nederlandse troetel-hacker Rop Gonggrijp (een heel aardige jongen trouwens, hoor. Weet ik toevallig.) staat inmiddels ook op het verlanglijstje van de Amerikaanse dienst die graag mensen ondervraagt. Men wordt in haar behoefte gesteund door ondermeer "onderzoeksjournalist" Peter Siebelt. Die verklaarde ondermeer dat Rob Gonggrijp eind jaren'70 contact had met een of andere Islamitische organisatie. Een "feit" dat zeer happig door De Wakkere Krant van Nederland (De Telegraaf dus) werd overgenomen.

Dat Gonggrijp al jaren strijdt tegen de onbetrouwbaarheid van stemcomputers heeft vast niets te maken met Amerika's wens hem graag in het gevang te zien...

Lees hier wat Webwereld er van vindt. (Oranjegekleurde woorden op dit blog zijn aanklikbaar)

Het controleren van data is geen gewoonte meer bij veel "journalisten". Met ongeveer vijf minuten onderzoek hadden Peter Siebelt én De Telegraaf kunnen weten dat Rob Gonggrijp nog helemaal niet zo oud is en eind jaren'70 nog gewoon in een dorpje rondliep als 11-jarig jochie.