Geweten

Vandaag met m'n zoon samen de film "Good Bye Lenin" gekeken. Goed voor zijn Duits en gewoon een goede film. Bovendien geschiedkundig verantwoord en zo. Over het leven in de DDR en de val van de Muur en de impact daarvan.

Superfer had maandag veel plezier op een schoolfeest (en was de volgende dag vrij van school) en ik ben de laatste dagen lekker bezig geweest met schrijven aan een volgend boek en het voorbereiden van workshops die ik eerdaags mag geven.

De computer houdt zich vooralsnog goed en alles lijkt verder goed te gaan. Ik bedoel: wij zijn gezond en hebben geen stress-rimpels op het voorhoofd. Wel hebben we geld- en ruimtegebrek maar daar valt goed mee te leven: we zitten tenslotte nog steeds bij de rijkste 2 procent van de wereldbevolking met een dak boven ons hoofd, elke dag te eten, schone lakens en een vermogen van meer dan E.2,50.

Het leek even goed te gaan...men leek geleerd te hebben en de offers waren niet vergeefs. Helaas gaan er nu weer stemmen op om van Nederland een land te maken dat de Nazi's voor ogen hadden: Bang zijn voor je buren, hen aangeven bij de politie, bevorderen van geweld door burgers, bevorderen van polarisatie door "christenen" tegen "moslims" op te hitsen, verlagen van inkomens van burgers en middenstanders waarmee onvrede wordt aangewakkerd...

In elk geval kunnen wij later niet zeggen: Wij hebben het niet geweten....(Vertaal dat maar'ns naar het Duits...)

Geschiedenis

De laatst paar dagen mochten wij bezoek ontvangen van ondermeer buurvrouw Hetty en buurman Dudo. Ook op straat kwam ik weer de nodige bekenden tegen. Ja, wij wonen in een leuk buurtje.

Je zult maar in Queensland wonen! In een gebied dat groter is dan Nederland en België tezamen heeft aanhoudende regen gezorgd voor overtromingen van ongekende omvang. Ik persoonlijk kan mij niet voorstellen wat de ellende is die die arme Australiërs moeten doormaken. Misschien kunnen we een steentje bijdragen en (geld voor) zandzakken sturen of zo maar ja...wat begin je tegen de krachten van de natuur?

Kijk bijvoorbeeld ook naar Haïti, ook al zijn de ogen van de wereld er niet meer op gericht. Een groot deel van de bevolking heeft huis en haard verloren en vele geliefden vallen te betreuren. Natuurlijk was de wereld geschokt toen het gebeurde, nog niet eens zo heel lang geleden.

Maar kijk nu eens: de enige buitenlandse hulpverleners komen notabene uit Cuba, toch al niet zo'n rijk land. Toch besteedt men geld en mankracht om onbekende mede-wereldbewoners te helpen. Een fraai voorbeeld van solidariteit.

En eigenlijk is het een raadsel dat landen als Nederland en Amerika maar al te graag honderden militairen naar Afghanistan sturen maar welgeteld nul mensen en nul euro over hebben voor het verlenen van hulp aan de mensen in Haïti en Australie.

Tegelijkertijd verbaas ik mij ook over de massale vogelsterfte, zomaar opeens. Op verschillende plekken in de wereld lijken duizenden vogels zonder aanleiding dood uit de lucht te vallen. Intussen stromen stranden van ondermeer Hawaii vol met miljoenen dode vissen. Waarschijnlijk "dankzij" een verkeerde bezuiniging van BP die leidde tot de grootste olieramp in de geschiedenis.