So you think you have a life?

Gisteren gezellig op de koffie geweest bij een buurvrouw en daarna wezen lunchen bij m'n moeder. Intussen zet m'n zoon een week lang de wekker een half uurtje vroeger om de kat van een andere buurvrouw te verzorgen. 's Avonds gaat hij ook nog even met het beestje knuffelen. Het is een goed joch, Griet. En dat is-ie.

Wij zijn toch maar bevoorrechte mensen. Wij leven in een tijd dat het mogelijk is geworden TV-programma's tijdens het kijken op pauze te zetten, kijken 3D-films in de bioscoop en binnenkort gewoon thuis, lezen in de krant over de eerste geslaagde proef van de LHC op zoek naar ondermeer het "god-deeltje", zien op tv mensen openlijk uitkomen voor hun homosexualiteit zonder dat iemand daar lacherig of denigrerend over doet. In hartje winter kunnen wij verse aardbeien eten en in vrijwel elk huishouden staat wel een (spel)computer. Er zijn bijna geen Nederlanders die in de afgelopen twee jaar niet minimaal één keer op vakantie zijn geweest terwijl er nog steeds mensen in landen wonen waar in de lokale taal geen woord voor ΅vakantie" is te ontdekken.

Toch klagen mensen en zijn er die zeggen terug te willen naar een tijd van betere normen en waarden "zoals die in de jaren '50 heersten". Die mensen hebben dus geen idee van wat zij zeggen. Of zouden ze écht terug willen naar de tijd dat vrouwen en kinderen niets te vertellen hadden, verstoken van internet en televisie terwijl je niet werd geacht je als een individu te gedragen?

Misschien vinden zij het wel prettig om gewoon te doen wat de baas van je vraagt zonder zelf te hoeven nadenken. Misschien verlangen zij naar een overheid die alle beslissingen neemt voor de burger.

Uiteindelijk hoeft die burger alleen nog maar 4 uren per dag te werken, vier uren per dag het sociale netwerk via internet te onderhouden, op vrijdag een biertje te drinken met de collega's, op zaterdag met vrouw en kinderen boodschappen te halen bij de Makro, op zondagmorgen de auto te wassen en op zondagmiddag naar de Ikea.

Intussen laat hij (vrouwen zitten alleen nog maar thuis, doen het huishouden en voeren de kinderen...weet U nog?) zich vermaken met een abonnement op Playboy, het voetballen op TV en het wekelijkse hoogtepunt dat met het hele gezin wordt bekeken: "So you think you have a life?"

Geld

Boek nummer 7 van dit jaar is "Free" van Chris Anderson, hoofdredacteur van Wired. Het behandelt de verschillende invalshoeken van het concept "gratis" in de economie en de marketing. Zo blijkt dat je geld kunt verdienen door dingen gratis weg te geven maar wordt ook duidelijk dat prijzen niet altijd in geld zijn uit te drukken. Neem bijvoorbeeld de populariteit van een artiest. Hoe meer mensen een artiest kennen, hoe meer mensen naar het concert gaan. Dankzij de gratis verspreiding van muziek is het aantal concert-gangers enorm toegenomen.

In Zwitserland steeg vandaag het energieverbruik met een hoeveelheid die niet teniet kon worden gedaan door het recente "Earthour".

Als U dit kunt lezen is het niet mis gegaan vandaag bij Cern met de Large Hadron Collider (LHC). Niet heel erg mis, in elk geval. En dat is fijn, toch? Dan kunnen we met z'n allen rustig doorgaan met het uitputten van onze planeet en elkaar het leven zuur maken. Bij velen begint het gelukkig al te dagen dat het veel leuker is om elkaar niet dwars te zitten en aardig te zijn voor moeder aarde. Dat komt dus wel goed.

Gitaarles gaat ook vrij goed en elke week leer ik weer een beetje bij. Het spelen en zingen van Kiss From a Rose is eigenlijk best moeilijk. Maar als je je voorstelt dat je het nummer aan iemand opdraagt gaat het opeens makkelijker, vertelde ook de gitaarleraar. Bij het betreffende nummer is indertijd een vriendin van mij begraven en vandaar natuurlijk ook dat het mij altijd weer even aangrijpt. Ik ga lekker nog meer oefenen. Al is het maar omdat het gewoon leuk is.

Het Amsterdamse bedrijf Bizon vindt het allemaal ook gewoon leuk. Het wordt regelmatig ingehuurd om illegaal aangeplakte posters (U kent ze wel: met die dames in weinig verhullende kledij die mensen oproepen 30 euro te betalen om naar een opslagruimte te komen waar hun oren zullen worden geteisterd en waar je voor de prijs van drie biertjes in de supermarkt een krat kunt kopen.)

Nu wil het feit dat een dochteronderneming van Bizon kan worden ingehuurd voor de verspreiding van die illegale aanplakbiljetten. Het gaat om het bedrijf Reality dat normaal gesproken gewoon een telefoontje krijgt van Bizon waarin hen gevraagd wordt om ergens niet te plakken...Een knap stukje ondernemingskunst. Vergelijkbaar met dat Duitse bedrijf indertijd dat onderdelen voor gifgas verkocht aan de Palestijnen en onderdelen voor gasmaskers aan de Israeliërs. Best wel geniaal eigenlijk.

Net als vliegmaatschappijen die mensen voor maar een paar tientjes meenemen maar ze dan wel twee euro voor een glaasje water aan boord laten aanrekenen. Zou het daarom zijn dat je geen vloeistoffen mag meenemen in de handbagage?

Mensen zijn alweer bezig met het boeken van hun zomervakanite, kredietcrisis of niet. Sommige hopen dat op een of ander buitenlands strand hun relatie een nieuwe impuls krijgt. Zij zullen bedrogen uitkomen. Relatieproblemen zitten namelijk in je hoofd en je hart en liggen niet op het strand. Een reis "naar binnen toe" zal doorgaans meer zoden aan de dijk zetten. Natuurlijk kun je ook aan je innerlijk werken in het buitenland maar waarom zou je dat doen? Dat kost namelijk alleen maar meer tijd en geld.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Vasili Smyslov