Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

dinsdag, december 15, 2009

Noord-Zuidlijn

Berlusconi zou connecties hebben met de maffia.

Dat is net zo onwaarschijnlijk als dat de beste schaatser ter wereld een neger zou zijn.

Het is wél onwaarschijnlijk dat Malaria -een ziekte die miljoenen doden per jaar veroorzaakt maar vooral in Afrika dus vandaar dat je onze overheid er nooit over hoort- binnen 20 jaar de wereld uit is.

Een jonge deelnemer aan het Plastic Huis (Een variant op het Glazen Huis waarbij Radio3 DJ's via Serious Request geld inzamelen voor het goede doel) verwoordde de belangen van de farmaceutische industrie heel fraai en treffend:"Wij zamelen geld in voor malaria".

-"Heel goed" zei ik tegen het beeldscherm. "Daar is nog veel te weinig van in de wereld." Door mijn opmerking kon mijn zoon met een grote grijns op zijn gezicht (én met nieuwe en dikkere handschoenen) naar school voor dag drie van de repetitieweek die vrijdag begon.

Toen begonnen ook de commissieleden zenuwachtig te worden die vandaag de persconferentie rond de Noord-Zuidlijn moesten verzorgen. "Er zijn fouten gemaakt" luidt de conclusie. Ach nee, gut. Echt waar? Aangezien de meeste verantwoordelijke personen al zijn opgestapt heeft het weinig zin hen te dwingen tot aftreden. Ook burgemeester Job Cohen zal gewoon blijven zitten aangezien hij "alleen maar" verantwoordelijk was voor het juist opvolgen van de procedures.

Blijkbaar staan die procedures toe dat megabouw-projecten onverzekerd worden gestart en dat individuen besluiten kunnen nemen zonder dat overleg gepleegd hoeft te worden over de besteding van een paar miljard euro. Als je geld nodig hebt dan druk je toch gewoon bij? En anders vraag je gewoon een extra leninkje aan Wouter Bos.

Nu gaat het dus gigantisch mis en mag de Staat een half miljard bijlappen in de hoop dat dat voldoende geld is om het hele project te begraven. Tsja, dat krijg je wanneer je mensen als de heer B. Lunder en Miss Leiding controle geeft over een project als de aanleg van de Noord-Zuidlijn.

De link van vandaag is voor liefhebbers van schaken én van Mario Bros.

maandag, december 14, 2009

Q-koorts

Onlangs haalde ik met m'n zoon samen zijn nieuwe ID-pas op en ik vertelde de dame aan het loket over mijn brief aan de overheid waarin ik hen erop wijs dat het opslaan van vingerafdrukken in strijd is met het bepaalde in artikel 8, lid 1 van het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens. Zij vertelde nieuwsgierig te zijn naar de uitkomst.

Zelf ben ik benieuwd naar de uitkomst van een lokale handtekeningenaktie waar buurvrouw Angela mee aan kwam zetten. Zelf bleef zij nog graag even kletsen maar haar collega wist haar ervan te overtuigen om verder te gaan omdat ze nog zo'n 800 van de 1000 handtekeningen nodig hadden om een onderzoek te kunnen gelasten. Goed bezig!

Dit weekend was ik lekker bezig. Het begon op vrijdag toen ik met m'n zoon de film Doomsday bekeek. Een hoog "Mad Max" gehalte, vrij bloederig, een redelijk hoog amusementsgehalte en aanzettend tot nadenken. Al had dat laatste voor een aktiefilm die zich afspeelt in de toekomst van onze kleinkinderen niet echt gehoeven.

In de nabije toekomst gaan m'n zoon en ik weer op een korte skivakantie. Althans, hij gaat skién en ik zal mij voornamelijk met de après-ski bezighouden.

Ik weet nog dat ik een paar jaar terug per abuis van een vers aangelegde zwarte piste afdaalde (Voor niet-skiërs: Dat is heul errug steil!). Volgens mij daalde ik sterker dan de heldenstatus van Tiger Woods!

De Ferman is een echte held voor zijn zusjes die wij zaterdagmorgen opzochten en de cadeautjes brachten die de goede Sint voor hen bij ons in de schoenen had achtergelaten. In licht uitgelaten stemming vertrok m'n zoon toen naar oma en ik naar een sjiek hotel om daar een paar uur later met een rubber kip door de fraai aangeklede zaal rond te rennen tijdens een bedrijfsfeest.

Het geluk wilde dat ik bij een collega en haar vriend in Rotterdam kon logeren waarmee twee vliegen in één klap werden geslagen: Ik kan nu beweren dat ik tenminste één keer in m'n leven bij een professionele stripper heb geslapen én ik moest de volgende morgen vroeg in Spijkenisse zijn. Dat is vanuit Rotterdam een stuk sneller te bereiken dan vanuit m'n eigen stede.

Heb de volle vier uren die die morgen nog telde heerlijk geslapen voordat ik mij (een heel kwartier vroeger dan gepland!) meldde bij mijn peetzoon en diens moeder.

De rest van de middag was voor het koor "Happy Together" dat door haar afscheidnemende dirigente gearrangeerde versies bracht van diverse musical-liedjes.

Met slegs een half uurtje vertraging was ik half tien des avonds weer terug in Amsterdam om vanmorgen even op krachten te komen met een uurtje Pilates en straks een dutje te doen op de bank bij vrienden met een oppas-baby in de armen.

Babies zijn zo heerlijk onschuldig en nog niet banggemaakt voor zaken als de Mexicaanse Griep, Terrorisme en de Q-Koorts.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Paul Samuelson.