Bewoonbaar

"Waar je ook heengaat, je moet ergens beginnen" las ik vandaag in een Donald Duck-pocket. Zouden er nog ergens mensen zijn die beweren dat strips niets zinnigs te melden hebben?

De politie op Bonaire heeft nog niets zinnigs te zeggen omtrent de brute ontvoering van Marlies
van der Kouwe. Het zal je gebeuren dat een of andere idioot je zomaar van je fiets sleurt! Altijd weer als er iets ergs gebeurt zijn er mensen die zeggen dat het hen niet zal overkomen. Zij zeggen altijd goed op te letten en netjes alle voorzorgmaatregelen te nemen. Sorry, maar ook een curcus zelfverdediging én een busje traangas helpen weinig tegen het soort types dat er genoegen in schept meisjes van hun fiets te sleuren.

Je kunt natuurlijk altijd netjes je keukendeur op slot en zelfs op de knip doen maar als de een of andere onverlaat simpelweg je ruit intikt is je huis ook snel leeg. Bovendien kost het je een nieuwe ruit en duurt het even voor je alle scherven hebt opgeruimd. Ook de psychische. Bedrijven spelen handig in op de door de overheid en media gestimuleerde angsten door het aanbieden van alarmsystemen voor enkele tientjes per maand. Dat zal net zo gaan als met het auto-alarm: wanneer mensen dat midden in de nacht horen afgaan draaien zij zich geërgferd om in hun bed, hopend dat de eigenaar van het vehikel zich snel meldt om een einde te maken aan de herrie. Het inbrekersgilde weet dat.

Liever leef ik zonder angsten, luister ik met m'n zoon rustig naar zowel Cornelis Vreeswijk alsook Clan of Xymox en zeg ik trots tegen buren Linda, Winonah, Arjen, Linda, Hetty, Maleka, Vincent, Niels en Frank én m'n moeder afgelopen middag "Onze woning is weer bewoonbaar".

De link van vandaag verwijst naar een artikel over "clickjacking".

Verenigde Staten

Wanneer ik in Nederland een zaak binnenwandel verwacht ik in het Nederlands te woord gestaan te worden. Mogelijke uitzondering is bijvoorbeeld de Ierse pub maar ook daar verwacht ik van het personeel een basiskennis van het Nederlands. Je werkt tenslotte in een land waar dat de voertaal is. Zo niet bij de Burger King in de Amsterdamse Reguliersbreestraat. Daar sprak de baliemedwerkster geen Nederlands. Ook haar kennis van het Engels liet te wensen over. Het overtof nauwelijks het kennisniveau van m'n dochter van bijna acht. De bestelling moest dan ook vier keer worden doorgegeven voordat de medewerkster het goed had. Ik deed mijn beklag bij de manager, te meer omdat al het baliepersoneel niet veel meer deed dan stokstijf en met een nietsziende blik achter het apparaat staan dat middels symbooltjes bestellingen noteert en daarbij wacht tot een klant hen aanspreekt alvorens te reageren met "Huh?" of een soortgelijke opmerking. De manager vond dat ik lastig deed en maar moest begrijpen dat het merendeel van haar personeel geen Nederlands sprak. Uiteraard stuur ik een brief naar het hoofdkantoor van Burger King in Nederland want dit gedrag kan echt niet door de beugel.

Iemand "out there" vind blijkbaar dat mijn weblog wel door de beugel kan en stuurde mij een heuse "award": De Brillante Weblog premio-2008. Aan mij toegekend door Mededeler.












Ik voel mij uiteraard meer dan vereerd en zal hard gaan nadenken over wie deze beloning nog meer mag ontvangen. Binnen enkele dagen zal ik de beslissing hier publiceren. Bent of kent U een kandidaat, schroom dan niet dat mij te laten weten.

Nu kan ik de geachte lezer dezes alvast laten weten dat m'n zoon en ik naar de film "The Forbidden Kingdom" zijn geweest. In de hoofdrollen ondermeer Jackie Chan en Jet Li. U begrijpt dat het hier een actie/avonturenfilm betreft.

De filmzaal bleken wij te delen met ondermeer vriend Diederik en zijn kinderen. Eerder op de dag ontmoette ik al Fer's kleutermeester Floris benevens een dame van het lokale kerkkoor alwaar ik vanmorgen op visite was om wat zangtraining mee te pikken vanwege mijn aanstaande musical-auditie. Een medewerker van de bioscoop bleek een bekende; de zoon van een collega-lid van een dichterscollectief waar ik op een blauwe maandag lid van was. Op het treinstation onderweg naar vriend Hans had ik gisteren een hartelijk gesprek met oud-collega Peter van The Amsterdam Dungeon terwijl schoolmoeder Vera en haar zoon Nick eergisteren bij ons waren om wat kleding waar haar zoon uitgegroeid was over te dragen aan mijn zoon die ook hard groeit maar toch nog bijna een kop kleiner is dan zijn één jaar oudere vriend.

John McCain is meer dan één jaar ouder dan Barack Obama en zodoende vinden zij beiden dat de ander niet geschikt is voor de baan van president van de Verenigde Staten.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Paul Newman