Esther en Esther

Wereldschokkend nieuws! Het schijnt dat de Amerikaanse president George Junior heeft gelogen in de aanloop naar de oorlog met Irak. Jawel. Het Amerikaanse volk moest geloven dat Saddam Hoessein (inderdaad een rasechte schurk) beschikte over massavernietigingswapens. De president van het machtigse land van de wereld stond hoogstpersoonlijk aan het hoofd van de groep die door middel van propaganda de wereld moest laten denken dat het goed was om in te grijpen met militair machtsvertoon. Met 9/11 had de aanval niets te maken. Met olie-concessies des te meer...Gelukkig zijn verreweg de meeste Amerikanen te slim om daarin te trappen en is George Junior de minst populaire president sinds lange tijd.

Nu is er nog veel meer wereldschokkends te vertellen maar dat kunt U zelf ook allemaal nalezen via de diverse media. Wat U daar niet uithaalt is dat ik gisteravond ging gitaarspelen bij en met buurvrouw Winonah en dat ik vandaag gezellig thuis bij m'n moeder huishoudelijke dingetjes doe in afwachting van mijn intrek in de beschikbaar gestelde wisselwoning. Gisteren zijn m'n zoon en ik een kijkje gaan nemen. In elk geval hebben wij daar electriciteit en stromend water. Ook zijn er buurvrouwen die zich meteen aan ons voorstelden:
Esther en Esther.

Voedselprobleem

Een paar witte overhemden die zijn gered uit de smeulende resten van de klerenkast zijn nu weer brandschoon (...) en morgen kan ik de sleutels ophalen van een wisselwoning op slegs 100 meter van ons door brand beschadigde appartementje! Het zal nog wel even duren voordat alles weer op orde is maar vooralsnog ziet het er goed uit. Omdat ik vandaag m'n moeder's printer aan de praat heb gekregen kon het ingevulde schadeformulier worden uitgeprint. Als je er eens goed voor gaat zitten blijkt een mens toch nog voor behoorlijk wat geld aan spullen te bezitten. Zo arm zijn we in dit land eigenlijk dus niet.

De "man met het hondje" -zoals bijna elke wijk er wel eentje kent- wilde ons huis wel even van binnen zien en van buurvrouw Pieternella ontving ik een welgemeende knuffel.

Een paar favoriete knuffels van de kinderen zijn inmiddels weer in knuffelbare staat dankzij de niet-aflatende inspanning van m'n moeder. Het minste wat ik voor haar kon doen was haar vandaag begeleiden naar een hoorzitting van de huurcommissie. Zij zat daar vanwege een geschil met haar woningbouwvereniging. De vertegenwoordiger daarvan kreeg het voor elkaar om in de 10 minuten die de sessie duurde maar liefst drie maal te liegen. Eén leugen was onbedoeld en werd veroorzaakt door een slechte voorbereiding van zijn kant. Ach, de goede man zal ook zijn best wel doen.

Dat doen ook de jongens en meisjes van de NASA Phoenix-missie. Enerzijds kun je je afvragen waarom miljoenen worden gepompt in een project om te onderzoeken of er mogelijk leven is geweest op een andere planeet en zo weinig wordt gedaan om de mensen op aarde te helpen. Anderzijds kan zulk onderzoek van enorm belang zijn voor de toekomst van onze planeet. Ik weet zelf even niet hoe maar ongetwijfeld zijn er knappe koppen die kunnen bedenken hoe wij door dit soort onderzoek aan nieuwe (schone!) energiebronnen kunnen komen, hoe woestijngrond vruchtbaar gemaakt kan worden of hoe zo iets kan worden aangepakt als het voedselprobleem.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Sydney Pollack