Vandaag

Vandaag

Was blij dat ik gisteravond nog heel even oppas Wieteke in de ogen kon kijken toen ik haar bedankte voor de goede zorgen voor mijn zoon. Bij de vorige oppasbeurt had ik haar helemaal niet gezien...Onderweg naar huis raakte ik nog in gesprek met Bart die indertijd de muziek verzorgde bij de film De Bovenman. Samen met hem en zijn zus zo gezellig zitten kletsen dat m'n tram de halte waar ik moest uitstappen voorbij was voordat ik het me realiseerde...

Te weinig realiseer ik mij dat ook ik een dagje ouder wordt. Gelukkig begon de dag relaxt met een bezoekje van m'n moeder die mij moreel steunde terwijl ik een kleine verbouwing aan de woonkamer uitvoerde voor ik aan het werk ging. Het werd een redelijk normale werkdag, wat natuurlijk altijd leuk is voor de afwisseling...;-)

Adfwisseling houden wij ook in het eten. Zo aten m'n zoon en ik vandaag lasagna met een gegrild kippepootje. Of kippenpootje. Regelmatig besef ik mij dat wij zijn bevoorrecht want bijna dagelijks stel ik mij de vraag: "Wat zal ik eten vandaag?" terwijl een bijzonder groot deel van de wereldbevolking zich adfvraagt:"Zal ik eten vandaag?"

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van René Hondeveld

Gesproken

Gesproken

Mijn leven is een vrij vol leven. Zinvol ook, zo houdt ik mij althans voor. De werkdag was een beetje maf. Het gaat wat ver om daarover hier in detail te treden maar neemt U mij van mij aan dat het allemaal wat ongebruikelijk was. De meeste lezers zullen blij zijn dat ik geen details prijsgeef en een handjevol (met name (ex-)collega's) zullen mijn beslissing betreuren. Het zij zo.

Had bij thuiskomst nog tijd voor een potje darten met mijn zoon (dat ik op het nippertje won door mijn eerste kans op een laatste dubbel niet te missen) voordat ik mij begaf naar het deelraadskantoor voor een informatie-avond over de renovatie van de Spaarndammerbuurt, een oude wijk in Amsterdam-West. Het stadsdeelbestuur had aan de bode doorgegeven dat men maximaal dertig bezoekers verwachtte. Het werden er bijna drie maal zo veel. Wat mij voldoende zegt over hoe de woningcorporporaties tegenwoordig omgaan met hun huurders. Het is duidelijk dat ondanks de 13 miljard euro die de corporaties gezamenlijk bezitten zij nog immer uit zijn op meer winst maken. Daarbij deinzen zij er niet voor terug om glasharde afspraken met buurtbewoners eenvoudigweg te schenden. Daarbij vaak gesteund door politieke machthebbers.

Neemt U van mij aan: het laatste woord is hierover nog niet gesproken!