Eigenwijsje

Eigenwijsje

Er is een groep mensen op wie je best jaloers zou kunnen zijn. Zij staan nooit in de file. Zij hoeven nooit in aktie te komen tegen besluiten van de vakbond. Zij hoeven nooit te proberen een betaalbare loodgieter te vinden voor hun lekkende toilet. Zij hoeven nooit te strijken of te stofzuigen. Zij hebben nooit een conflict met hun werkgever. Zij kunnen nooit De Pil vergeten. Zij zullen nooit in een neerstortend vliegtuig zitten. Zij zijn niet bang voor
terroristische aanslagen op belangrijke instellingen in de buurt. Zij liggen nooit overhoop met hun internet service-provider. Zij hebben nooit problemen met hun beltegoed of oplader. Zij worden nooit lastiggevallen met TV-zenders vol met in detail geregisserde Emodrama's. Zij raken nooit verontrust van een pakkende krantenkop.

Maar om de een of andere reden wil ik niet van plaats ruilen met een de armste burgers van één van de 52 armste landen in de wereld...

Onderweg naar huis kwam een alleraardigste jongedame op mij afgerend. Zij bleek mij te herkennen, slegs afgaand op de verhalen over mijn persoon van buurvrouw Angélique. Zij stelde zichzelf voor als "new neighbour Natasha" en komt binnenkort even op de koffie, zo zei ze. Gezellig.
Ferdinand had de broodjes al in de oven gestopt dus toen ik om half acht thuiskwam hoefde ik alleen nog maar eitjes te bakken en konden we toch om kwart voor acht de deur uit om op tijd op karate-les te zijn. Ons logistiek draaiboek stak weer goed in elkaar, vandaag! M'n zoon trok vandaag het Eigenwijsje:"Ik ben tevreden." Zij vader pakte "Ik zorg goed voor mezelf." Dat wordt dan m'n goede voornemen voor 2006...

Terwijl ik luister naar "Jij woont in mij" van Fréderique Spigt start ik Acrobat Reader 6.0 op opdat ik nog even kan gaan werken ten bate van m'n favoriete Socialistische Partij.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Richard Pryor.

Hersteld

Hersteld

Was natuurlijk wel even schrikken, die ontploffingen bij Hemel Hampstead, vlakbij Londen, vanmorgen. Gelukkig ging het "gewoon" om een ongeluk en zijn er wonderbaarlijk genoeg geen doden bij gevallen. Mazzel!

Minder mazzel had de moeder van de beste vriend van m'n zoon. Zij trof mij als rechter toen zij met haar zoon en de mijne vandaag de Dungeon bezocht. Hoe vaak kun je de moeder van de beste vriend van je zoon uitmaken voor heks, haar daarvoor ter dood veroordelen én er mee wegkomen? Collega Remco T. werkte fantastisch mee aan het uitje door als in zijn rol van dokter m'n zoon z'n koffertje met gymspullen te overhandigen met de mededeling: "Ferdinand, jij ziet er wel uit als een jongen die later graag dokter wordt: hier heb ik alvast een koffertje vol met dokstersspullen voor je." De blik op het gezicht van vriend Maurits moet onbetaalbaar geweest zijn...:-))

Een relaxt werkdagje (Nog niet een ieder was volledig hersteld van de gevolgen van het afgelopen personeelsfeest!), waarbij het samenwerken met collega Elaine verder werd uitgediept werd besloten met een kort kroegbezoek in het gezelschap van collega's Mike, Remco T. en Wieteke. Als je dan een keertje niet op tijd thuis hoeft te zijn geniet ik daar graag van. Ik heb't toch maar getroffen met m'n collega's!