Ruzie

Ruzie

Googlewhack:
vakkenvullers gevraagd spijkenisse

Nog even aan het nagenieten van ons weekje Parijs...
U kent ze wel: de vacaturesites waar je je profiel kunt achterlaten zodat je af en toe
een mailtje krijgt met toepasselijke functies. Zo sta ik in diverse online vacaturebanken ingeschreven als iemand die administratief werk zoekt in de regio Amsterdam. Toch krijgen sommige beheerders het voor elkaar om mij vacatures te bezorgen als "Ervaren liftmonteur in Den Haag" en "Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige in Utrecht." Wel komisch hoor, maar niet wat ik zoek. Meer dan komisch vind ik de actie van Cindy Sheehan.

Cindy Sheehan is moeder van een in Irak omgekomen soldaat en wil graag van haar president weten wat nu eigenlijk precies die goede zaak is waar haar zoon voor is gestorven. Om haar doel te bereiken heeft zij ondermeer "Camp Casey" opgezet, vlakbij het zomervakantieverblijf van de familie Bush waar de president van Amerika zo'n vijf weken verblijft bij wijze van vakantie. Ook heeft zij TV-zendtijd gekocht waarin zij Bush Junior uitmaakt voor leugenaar en lafaard. Help me herinneren dat ik nooit ruzie zal zoeken met deze standvastige dame...

Zo kun je beter ook geen ruzie zoeken met de regering van Israël: met grof geweld wordt de Gazastrook ontruimd. Als "tegenprestatie" is ondermeer de Isarëlische badplaats Eilat doelwit geweest van een raketaanval. Wanneer houdt het op? Als zowel de Russen alsook de Amerikanen weigeren nog geld te verdienen met de wapenhandel in de regio?

Een heerlijk dagje vandaag. Vanmorgen maar wat aangerommeld om daarna een paar uurtjes met m'n zoon te gaan spetteren in het zwembad. Daarna Eva's anti-eczeem medicijn gehaald en vervolgens het meisje zelf. Nu weet ik niet wie er blijer was met hun cadeautjes (Chineesje jurkjes!): Eva en Dayna of hun mama...;-) In de tram onderweg genoten van de blikken van vertedering die mede-passagiers wierpen naar broer en zus. Een jong stel bekeek het tafereeltje heel intens, keek toen elkaar verliefd aan en liet simultaan een hoorbare zucht. Wellicht wordt die zucht met een maandje of negen vervolgd met een flink aantal puffen en schreeuwen...

Al weer aardig wat bekenden ontmoet de afgelopen twee dagen: trambestuurder Ed, Fer's vriend Cian, buurvrouw Irene, vriendin Lucia, kaartvriend Vincent en zijn vriendin Jessica. Het zal mij benieuwen of wij ook in Breda bekenden ontmoeten. Want daar zijn wij dit weekend te vinden...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Abraham Bueno de Mesquita.

Thuis

Thuis

Vreemd:
siroop sex den haag

Zelf had ik justitie (via een meldpunt weliswaar maar toch) al'ns gewezen op de prietpraat van de jongens en meisjes van Stormfront en eindelijk luistert men naar mij...

Zelf vind ik het regelmatig moeilijk om naar mezelf te luisteren. Toch zou dat wel'ns handig zijn...
Trek je de zorgen van anderen niet aan: je eigen zorgen geven je al genoeg omhanden. Toch valt het geenszins mee je niets aan te trekken van de zorgen waar hen die jij liefhebt mee kampen.

Op vakantie spraken mijn zoon en ik niet over ellende en problemen maar hadden we alleen maar pret: zo vroegen wij ons af hoe het zou zijn om op skates de rue de Foyaltier af te dalen.

Oma, buurvrouw Wynona en buurman Dudo hebben inmiddels al een mondeling verslagje mogen ontvangen van onze trip naar de buitenlanden. Wat mij opviel aan de reis naar en van Parijs was het totale gebrek aan zichtbare bewaking: geen mensen in uniform bij de ingang van het Amsterdam Centraal Station; er werden geen tassen bekeken op inhoud; mensen werden niet ondervraagd; er hingen niet meer camera's dan anders...dus waar is dat geld voor extra beveiliging eigenlijk ingestoken? Ik vermoed dat dat vooral besteed is aan het betalen van externe adviesbureaus.

En over terrorisme gesproken: ik zou niet graag in de schoenen staan van de Londense politiecommissaris die aan de familie van Jean Charles de Menezes mag uitleggen waarom de verschillende rapporten omtrent het per abuis doodschieten van deze Brazliaanse electricien elkaar tegenspreken. Wat een klus!
Soms mag ik dan wel klagen over hoe moeizaam solliciteren tegenwoordig gaat maar er zijn altijd klussen die meer moeite vergen. Dat blijkt regelmatig.

Gisteren de fotorolletjes weggebracht en een lijst gehaald voor Fer's zelfgekochte souvenir.
Vandaag draaide de vakantiewas, is de op zolder gevonden laptop officieel door Ferdinand in gebruik genomen en zijn we het eind van de middag de film De Kameleon 2 in de bioscoop gaan bekijken. Thuis keken m'n zoon en ik nog samen naar de film Moulin Rouge van Baz Luhrmann, nu ook één van de Ferman's favoriete films...