Toeval

Toeval



Googlewhack:

meisjes kidnappen en uitkleden




Ik ben gedegradeerd. Was ik vroeger nog "Meneer, de papa van Ferdinand.", tegenwoordig ben ik "Hé!" Als in "Hé, waar is Ferdinand!?"
Het is een schande. En dat is't...;-)



Zo. Had ik recentelijk al een nieuw weblog gestart om al m'n vragen in kwijt te kunnen nu is ook m'n engelstalige weekblog in een nieuw jasje gestoken.
Wat vindt U ervan?





Maurits is een gezellige jongen. Dat bleek ook gistermiddag toen wij hem meenamen voor een middagje uit. De beide vrienden vermaakten zich zeer goed in één van de oudste planten-tuinen ter wereld en keken hun ogen uit in de vlindertuin: "er bestaan ook doorzichtige soorten!" Wij zaten zo goed op schema dat wij hem vroeger thuis afleverden dan was afgesproken. Mama was er niet maar gelukkig was oma er wel en kon ik even m'n Duits oefenen aangezien dat de taal is die Maurits oma het best ligt. Onderweg nog Yvonne en haar vriend Lazio tegengekomen. Deze vrienden van buren Saron en Ilse waren er ook bij tijdens ons recente Rocky Horror-optreden. Toevallig, niet?

Daarnaast bleek buurvrouw Ilse castlid Bas te kennen van een gezamenlijke klus drie jaar terug en over Bas gesproken: de Bas van de kaartclub heeft iemand in z'n vriendenkring die goed bevriend is met de gisteren op deze plek genoemde Gabriël. Volgt U't nog? Dan hier nog een stukje toeval: de gratis-uitprobeer-thuistap werd vanmorgen afgeleverd door Johan, beheerder van een sociëteit waar ik lid van ben. Hij kwam in de plaats van degeen die het normaal zou doen maar die vanwege de OV-staking niet kon. Buurvrouw Angélique was tijdens het theeleuten getuige van onze hartelijke ontmoeting.



Inmiddels heeft Ferdinand wat klusgeld verdient met het uitzonderlijk goed helpen bij het in elkaar zetten van het nieuwe tuinmeubel: z'n fiets en diverse stukken tuingereedschap zijn nu keurig en veilig weggeborgen. Wellicht niet zo goed als sommige van mijn herinneringen aan bepaalde gebeurtenissen maar evengoed...


Sommige herinneringen blijven je bij omdat er tastbare associaties zijn.
Doorgaans in de vorm van foto's. Zo vindt U op de site van Elderkin digitaal vastgelegde momenten uit het leven van verscheidene mensen, waaronder ondergetekende. Tsjek it!




Onderweg naar school telde Ferdinand maar liefst 41 taxi's. En dat op een stukje stad van zeven minuten lopen. Ook het aantal particuliere auto's en fietsers was groter dan tijdens een andere maandagmorgen spits.
Allebei waren we nog niet helemaal lekker dus de karate-les van vandaag maar overgeslagen. Buurvrouw Angélique verzorgde een alternatief: het kijkschijfje "Ice Age" dat wij gezellig met z'n drietjes bekeken voor, tijdens en na het avondeten.





Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Harry de Groot.

Mama



Googlewhack:

"gedicht eerste schooldag"



In een lokale New Yorkse krant kwam ik ooit een week-overzicht tegen van overleden politie-agenten
en taxi-chauffeurs. Gaan we naar eenzelfde situatie met gewapende conflicten? Wellicht netjes gerangschikt per categorie: Anti-Israël; anti-Palestina; Al-Qaida gerelateerd; anti-Westen; anti-moslims; bloedwraak; anti-terreur;
zinloos; Amerikaans; friendly fire,...



Dat maakt't allemaal wel zo overzichtelijk. Want zeg eens eerlijk: weet U nog wie wie probeert om zeep te helpen en waarom? Op mondiaal niveau stelt onze kleine klucht van de drie Willem's (van Boxtel, Endstra en Holleeder) natuurlijk bar weinig voor).


De film van eergisteravond was Y Tu Mama Tambien. Had ik altijd al eens willen zien. Hoewel ik er iets meer van had verwacht was ik zeker niet teleurgesteld. Zo'n verhaal over vriendschap en liefde (En sex! Vergeet de sex niet!) doet't altijd goed bij mij.



De dag begon met wat ouderwets vermaak: een koffiedrinkende buurvrouw Angélique. Maar voordat zij langskwam had ik al een wasje gedraaid, gestofzuigd (stofgezogen?), opgeruimd, rekeningen betaald en lakens verwisseld. 's Middags even in de rij gestaan bij de kassa's van diverse winkels voordat ik naar m'n moeder ging. Buurvrouw Johanna was ook nog even langsgeweest maar zo'n bezoekje van twee minuten is eigenlijk niet vermeldenswaard. Wat wel de moeite van het vermelden waard is was het welkome onthaal van m'n zoon en z'n oma. Het gaat gelukkig weer een stuk beter met Ferdinand. Zo goed zelfs dat wij vanmiddag met zijn beste vriend samen de Hortus Botanicus gaan bezoeken.
Later op de dag, zo is het plan, zullen wij gezamenlijk het nieuwe tuinopbergmeubel in elkaar gaan zetten. En dat onder het toeziend oog van buren Saron en Ilse die mij gisteravond onverwacht in m'n netkousen hebben gezien. Zij gingen voor een avondje uit en ik stond in een show.
Zo gaan die dingen wel eens...Ook vrienden Peter en Erwin waren erbij gisteravond en zo kwam het dat maar liefst vier bekenden van mij in het publiek zaten gisteren. Pardon, vijf, want ook Gabriël was er die ik nog ken uit de tijd dat ik deel uitmaakte van de '96-cast. Toevallig, niet?

Arthur Brainsample was bereid gevonden mij en m'n stepje naar huis te brengen en na een beetje napraten werd de rust van de nacht opgezocht.


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Françoise Sagan.