Dit stuk is ook verkrijgbaar als samenvatting in de vorm van een podcast:
https://buff.ly/6KH7yy4 (Nederlands)
https://buff.ly/IzRaUjH (English)
=================
Om een of andere reden heeft de mensheid zich opgesplitst in stammen: kleine en grotere gemeenschappen van mensen die elkaar koste wat kost helpen en beschermen. Maar zou het niet mooi zijn als wij de hele mensheid als één grote 'stam' zouden zien en elkaar zouden helpen ongeacht huidskleur of geboorteplek?
Mensen van buiten de 'stam' zijn weliswaar welkom, maar uitsluitend als zij direct worden geassimileerd.
Het overkwam indertijd ook de mensen die naar Nederland kwamen vanuit Indonesië.
Gelukkig waren zij door hun overheersers gedwongen de Nederlandse taal en geschiedenis (Nederlandse 'cultuur'? Vind maar eens een Nederlands stuk kunst uit de 12e eeuw of een 9e eeuws gedicht of toneelstuk) te leren en waren hun kinderen van een lichtere huidskleur dankzij kolonisten die Indonesische vrouwen aantrekkelijker vonden dan hun Nederlandse echtgenotes. Daardoor konden zij met minder moeite geassimileerd worden.
Interessante gedachtenwisseling, lijkt mij: eentje over verschillen tussen bijvoorbeeld 'integratie' en 'assimilatie', 'expats' versus 'immigranten' en 'tolereren' versus 'accepteren'.
=====================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer
Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Meer lezen? Mijn boeken
=====================
Maandag las ik dat de VS inmiddels zeker 64 Venezolanen hebben vermoord door de boten waar zij op voeren met raketten te bestoken. Voor de domrechtse wappies die nu graag roepen: "Ja, maar die Venezolanen waren misschien drugscriminelen dus het is goed wat Trump deed!", stel je voor dat Trump en Hegseth doodleuk Bolle Jos executeren?
Jos Leijdekkers is niet alleen een drugscrimineel maar ook een gelukszoeker. Hij zocht immers het geluk in een ander land dan zijn geboorteland: Sierra Leone. Dus zou domrechts Nederland een bloedhekel aan hem moeten hebben. Tenzij domrechts opeens géén hekel heeft aan drugscriminelen en gelukszoekers.
Hun grote held Trump dreigt inmiddels met militaire interventie in Nigeria 'want daar worden Christenen vermoord!'. Blijkbaar heeft niemand Trump vertelt dat ook zijn grote zakenvriend 'Bibi' Christenen vermoordt.
Hoe zou Trump volgens u reageren als hij ontdekte dat zionisten niet alleen moslims maar ook christenen vermoorden?
In elk geval komt binnenkort de wensdroom uit van Netanyahu en diens zakenvrienden: zij bezitten dan het hele gebied dat wordt samengevat in het vroegere moto van de Likud partij: van de rivier tot aan de zee. Zo worden tijdens de huidige wapenstilstand de restanten van Gaza platgebombardeerd met bommen die lijken op mini-kernbommen.
Midden-Oosten vertegenwoordiger voor de VS, vastgoedmagnaat, investeerder, tegenstander van nepotisme en schoonzoon van Donald Trump, Jared Kushner, zal zijn cliënten die via hem luxe appartementen kopen in Gaza-A-Lago vast netjes vertellen dat zij komen te wonen op zeer verontreinigde grond. Hij is namelijk ongetwijfeld een eerlijk zakenman. Die een paar jaar eerder al wist dat Gaza genivelleerd zou worden.
Omdat het betreffende clubje ultrarijken weet dat hen geen strobreed in de weg wordt gelegd, pakken zij meteen even Libanon mee met bombardementen 'om Hezbollah aan te vallen'. Ik blijf het een vreemd excuus vinden om burgers te doden: "We doen het om hen te helpen."
Alsof de Canadezen in 1943 het centrum van Amsterdam bombarderen 'om de nazi's te treffen, hoor!'
Omdat een bevriende buurvrouw is getroffen door een nare aandoening, besteedden haar vriend en ik ook deze dag een paar uren aan het opruimen en schoonmaken van haar woning. Onvoorstelbaar hoeveel spullen een mens verzamelt en ongelooflijk hoeveel stof zich daartussen kan verzamelen.
Ter voorbereiding op een klus in mijn eigen huis, gingen wij even naar de bouwmarkt.
Het plan was om na het avondeten naar mijn vrijmetselaarsloge te gaan maar na twintig minuten op de tramhalte te hebben gestaan kwam de melding dat de ritten die avond waren geannuleerd. Het was helaas te laat om lopend alsnog op tijd te komen dus besloot ik de vriend nog een paar uurtjes te helpen met het schoonmaken van de woning van zijn vriendin.
De dag sloot ik af met het maken van afspraken en met een diepgaand online gesprek met een goede vriendin. Met een beetje meer hoop in mijn hart dan ik die morgen had, ging ik gehuld in een kleine glimlach tegen middernacht naar bed.
Dinsdag werd ik niet geheel uitgerust wakker. Logisch. Mijn woning is niet goed geïsoleerd en dus word ik regelmatig - meestal onbewust - even uit mijn slaap gehaald door burenruzies, gekef van honden, veegwagens, dronkemansgebral en wat al niet.
Vond het fijn te lezen dat Nederland nog geen dictatuur is; de NOS is niet gedwongen om propaganda te publiceren in plaats van een onafhankelijke lezing. Lobbygroep CIDI kreeg van de rechter geen gelijk waardoor de NOS cijfers over de situatie in GAZA niet hoeft te veranderen in de cijfers die de Israëlische overheid aangaf.
Vindt u dat nieuwsmedia zo onafhankelijk mogelijk moet zijn, of moeten zij propaganda van buitenlandse mogendheden aan ons als 'waarheid' presenteren?
Voor de aanvraag van mijn werkvisum moest ik tientallen vragen naar waarheid beantwoorden. Zoals: "Welke van deze tientallen landen heeft u in de afgelopen vijf jaar bezocht? Bent u ooit gearresteerd voor het plegen van oorlogsmisdaden?" en nog zo wat. Na een uurtje of drie samen de nodige formulieren invullen, codes opzoeken en scans maken van mijn gezicht
en paspoort waren mijn werkgever en ik een heel eind. Nog een paar details regelen en ik mag officieel een zestal weken werken in Engeland, eind dit jaar.
Intussen kwam een vriendin langs.
Met koffie: "Ik werkte vandaag bij jou in de buurt en wilde je nog even zien voordat je naar Engeland vertrekt volgende week." Zeer attent en welkom. Kreeg zowaar weer wat meer hoop dat het allemaal uiteindelijk goedkomt.
Ook met mijn woning komt het vast goed. Deze middag met vrienden samen de ruimte en muren leeggehaald ter voorbereiding op het verven ervan.
De goudvissen verplaatsten wij naar een tijdelijk verblijf. Gelukkig had ik het oude aquarium nog. Een beetje krap voor twee vissen maar voor een weekje te doen.
Het restant van de dag was voor het verwijderen van stof en oud spinrag waar normaliter ingelijste foto's en schilderijen aan de muren hangen.
Maakt u regelmatig schoon achter uw muurdecoratie?
Mij mentaal voorbereidend op een dagje schilderen, zocht ik vroeg mijn bed op. De wereld bekeek het maar even, met hun onverschilligheid tegenover klimaatverandering terwijl wappies zó ver gaan dat zij de Trump-regering toejuichen voor het beïnvloeden van klimaatrapportage van de VN die aangeeft dat de mensheid op ramkoers ligt. Tientallen miljoenen mensen zullen eerdaags moeten vluchten of anders sterven aan de gevolgen van klimaatverandering. Waarbij een ernstig tekort aan drinkwater nog niet eens het grootste probleem zal zijn.
Een aanzienlijk deel van de burgerbevolking van Soedan zal het probleem van klimaatverandering niet raken; nadat zo'n 20 jaar geleden al zo'n half miljoen burgers omkwamen in het geweld tussen regeringstroepen en burgermilities, worden nog steeds burgers met honderden tegelijk vermoord.
Woensdag was het een mooie herfstdag. Maar die ochtend merkte ik er weinig van want een vriend kwam helpen met het schilderen van de muren van mijn woonkamer. En die is binnen. Hij verrichtte ontzettend veel werk en ik hoefde alleen maar wat randjes bij te werken.
Mij stemde het hoopvol dat de vriend aan het werk zien mij energie gaf: zien werken doet werken. Daarnaast doet met iemand praten wonderen voor de mentale gezondheid: luisteren en gehoord worden.
Tijdens het werken passeerden uiteenlopende onderwerpen de revue. Van mentale gezondheid ging het via de handigste manier om plinten te schilderen naar woningnood. Wist u dat in de helft van alle 7 miljoenen woningen in Nederland maar één persoon woont? Dus terug naar de tijd van de grote gezinnen op een kleine oppervlakte en de wooncrisis is opgelost! Dat zou de 'vroeger was alles beter!'- wappies moeten aanspreken.
Zou u terug naar vroeger willen, weer wonen in Nederland of België zoals dat in de jaren twintig was, een eeuw geleden?
Zonder immigratie waren er een stuk minder bekende 'echte Nederlanders!' als bijvoorbeeld Spinoza geweest. Je zou bijna denken dat racisten dat niet beseffen. In plaats van nadenken gillen zij liever dat zij tegen mensen als Zohran Mamdani zijn. De nieuwe burgemeester van New York is geboren in Oeganda uit Indiase ouders en daarmee een typische New Yorker. Net als Amsterdam steunt ook New York zwaar op de immigranten-bevolking. Hij won vooral de steun van de weldenkende mens door te vertellen wat hij met de stad en haar burgers wil doen. Terwijl al Mamdani's opponenten zich richtten op het proberen zwart te maken van de jonge, socialistische moslim en stuk voor stuk vertelden dat hun eerste taak als nieuwe burgemeester zou zijn, het danken van hun opdrachtgever hoofdsponsor. In Israël.
De hardcore zionisten waren bijzonder teleurgesteld in het feit dat de enige kandidaat die zij níet konden kopen de burgemeestersverkiezing van New York won.
Amerikaans domrechts was zó ontdaan over de verkiezing van Mamdani dat je kon denken dat hij een tot 34 keer aan toe veroordeeld crimineel is en ondermeer schuldig aan aanranding.
Waarbij ik niet subtiel verwijs naar een zekere oranje president.
Ook in andere verkiezingen in de VS wonnen kandidaten van de Democratische partij. Want veel mensen zijn het niet eens met de koers die de Republikeinse partij vaart onder Trump. Nog nooit hadden zo weinig Amerikanen vertrouwen in hun president. Misschien omdat hij van belastinggeld een luxueus feest gaf voor zijn sponsors terwijl één op de acht Amerikanen leeft van voedselbonnen, een hulpprogramma (SNAP) dat de Trump-regering heeft stopgezet in verband met de langste 'shutdown' in de geschiedenis van de nog vrij jonge Verenigdse Staten.
Kunt u zich dat voorstellen, 43 miljoen burgers in een land die zonder voedselbonnen niet zouden overleven? Dan valt het in Nederland nog best mee in vergelijking met de VS, niet?
Denkt u dat onze nieuw te vormen regering problemen als klimaat, water en stikstof zal negeren, zal blijven doorschuiven tot het te laat is, of eindelijk zal durven aan te pakken?
"Ja, maar 'teveel stikstof en CO2 is een door links verzonnen hoax en helemaal geen probleem!', gillen wappies graag hun volksmenners na. Als ze dat echt geloven, betaal ik graag mee aan een enkeltje naar Venus voor klimaatontkenners: de atmosfeer op die planeet bestaat grotendeels uit koolstofdioxide en stikstof. Succes met leven daar!
Dankzij tyfoon Kalmaegi is het leven voorbij voor zeker 90 mensen op de Filipijnen. Deskundigen verwachten dat de komende decennia nòg zwaardere stormen nòg vaker zullen voorkomen en nòg meer slachtoffers zullen maken.
Kater Bolle Bob kon ik natuurlijk geen slachtoffer laten worden van honger en dus gaf ik die avond niet alleen mijzelf maar ook de kat eten van de buurvrouw die voor een paar dagen de stad uit was. Terwijl de wastrommel een paar duizend rondjes draaide, deed ik nog wat administratie, beantwoordde een tiental berichten en ging tijdig naar bed. Met wat lichte zenuwen: 'Is alles nu in orde voor het werken in Engeland? Zal er goed op mijn planten en goudvissen worden gepast?'
Donderdag werd ik weer eens wakker uit een interessante droom. Eentje waarin ik mijn moeder zag maar ook mijn zoon. Dat laatste was mogelijk omdat ik verwachtte hem te zien deze dag. De schat kwam helpen met het leegmaken van de keukenvloer omdat ook die wordt vervangen.
In mijn eentje de wasmachine en het gasfornuis verplaatsen was lastig dus ik was erg blij met zijn hulp. Zonder dat ik dat hoefde te vragen deed hij nog een paar klusjes in huis waarvan hij weet dat die voor zijn vader in zijn eentje lastig zijn uit te voeren.
Tussen de bedrijven door ontving ik het bericht dat een bevriende dichter nooit meer kan klussen; hij overleed onverwacht op 59-jarige leeftijd. Dan denk je als 58-jarige vanzelf weer aan je eigen sterfelijkheid. Niet iets om vrolijk van te worden.
Dat was wel het grapjes maken met mijn zoon tijdens het werken in huis. Erg blij met onze band. Hij is mogelijk enthousiaster dan ik over onze voorgenomen reis naar het land van onze voorouders, Indonesië, en toonde mij nog meer informatie over eventueel te bezoeken plekken. Zoals het toenmalige - in 1871 door de sultan van Yogyakarta gedoneerde - gebouw van de Vrijmetselarij van een Loge waarvan een rechtstreekse voorvader (mijn overgrootvader, meen ik) een van de oprichters was. Erg bijzonder om een stuk levende geschiedenis eerdaags van dichtbij te bekijken.
Nadat hij de deur uit was, hield ik mij verder bezig met de klussen in huis die ik zonder hulp aankon. Zoals het schoonmaken en terughangen van de portretten van mijn betovergrootouders, vermoedelijk geschoten rond 1912.
Erg bijzonder, vind ik, om die portretten te bezitten op het originele fotopapier. Na gedane arbeid is het fijn douchen. Daarna diende de doucheruimte als tijdelijke opslagplek voor nog een aantal meubelstukken uit de woonkamer waar in de slaapkamer geen plek meer voor was.
Uit de Tweede Kamer verdween de helft van de fractie van BBB en dus werd binnen de partij direct met vingertjes gewezen. Ook op BBB stemmen vaak mensen die zeggen liever in een land als Hongarije dan in Nederland te wonen. Volgens wappies is Nederland geen democratie maar Hongarije wel. Ja, vast. Daarom is daar een jaar voor de verkiezingen de grootste krant gekocht door een zakenvriend van Orbán.
Intussen voelde ik mij door allle lichamelijke arbeid van de dag een natte krant en lag al tegen tienen in bed.
Vrijdag ging mijn wekker om kwart over zeven af. Mooi op tijd om de bovenbuurman te horen wakker worden. Onderdeel van zijn ochtendritueel is piano-oefeningen doen. Waardoor hij de achtergrondmuziek verzorgde voor bij mijn dagelijkse lesen Indonesisch via DuoLingo.
Ook deed ik de New York Times Connection puzzel.
Bij het eten geven van de kat van de buurvrouw schrok ik even toen ik hem niet zag. Sowieso wat onwerkelijk om in haar huis te zijn zonder haar erbij. Gelukkig zag ik Bolle Bob even later in de gemeenschappelijke binnentuin rondstruinen.
Niet erg snel wat hij is bejaard. Maar ogenschijnlijk tevreden.
Dus tevredengesteld kon ik mijn goudvissen voeren en vervolgens mijzelf.
Wilde daarna net beginnen aan een schoonmaakklusje toen er werd aangebeld: de vloerlegger diende zich aan! Dus ik zette een pot koffie voor hem, wij dronken samen een bakkie
en bespraken de komende werkzaamheden. Voor mij bestonden die vooral uit het hem niet in de weg lopen.
Mijn internetmodem en bijbehorende bekabeling zaten in de weg van zijn werk en dus gingen de betreffende stekkers uit het stopcontact. "Ik ben in de slaapkamer, kleding sorteren en het gasfornuis en dergelijke dat er tijdelijk staat schoonmaken
en aan het schrijven op de computer en zo."
"Huh, op de computer werken zonder internet?", vroeg de jongeman. "Zeker, dat kan. Heb bijna veertig jaar zonder internet geleefd dus een paar uurtjes lukt prima." Geen internet betekent ook geen Spotify. Gelukkig vond ik wat muziek op de PC waarvoor voor het afspelen geen internetverbinding nodig was. Al bestond die muziek voor een deel uit de afspeellijst van de uitvaart van de moeder van mijn zoon, een paar jaar geleden. Het thema van Schindler's List bijvoorbeeld, maar ook nummers
van onze gemeenschappelijke favoriete artiest Anne Clark en christelijke gezangen die zij als katholiek meisje mooi vond.
Niet de minst emotionele muziek dus. Soit.
Thuis muziek kunnen afspelen is al een behoorlijke luxe die miljarden mensen niet kennen dus we deden het er maar mee.
Ook water rechtstreeks uit de kraan kunnen drinken is een luxe waar weinigen in onze samenleving bij stilstaan. De inwoners van Utrecht kunnen daarover meepraten; door een vervuiling was het dagenlang risicovol om kraanwater drinken. Met name was dat gevaarlijk voor de zwakkeren in de samenleving.
Ben benieuwd hoe een nieuwe regering eerdaags omgaat met de zwakkeren in de samenleving. Bijvoorbeeld met de velen die digitaal minder vaardig zijn. En nee, dat zijn niet alleen ouderen en nieuwkomers die nog wat moeite hebben met de taal.
In hoeverre bent u zich bewust van het gevaar dat uw slimme robotstofzuiger een plattegrond van uw woning en uw wifi-wachtwoord van afstand doorstuurt naar de fabrikant die de verkregen data vervolgens doorverkoopt?
Omdat ik mij bewust was van het gevaar ruim vier uren in de slaapkamer opgesloten te zitten terwijl de vloerlegger de nieuwe kurkvloer in de lak zette, besloot ik mijzelf te verbannen naar de woning van Bolle Bob de oppaskat. Na het halen en verorberen van broodjes voor de harde werker en mijzelf. Meteen op deze prachtige, warme dag (het was maar liefst 13 graden! Waarmee het zo'n 238 dagen achter elkaar tien graden boven nul was in Nederland. Een record. Ook al zijn mensen die ontkennen dat de planeet opwarmt niet blij met dit soort feiten)
ook maar wat overtollige spullen in een lokale weggeefkast geplaatst. Van een buurtgenote hoorde ik dat de buurvrouw die het kastje indertijd had neergezet en onderhield kort nadat zij naar een verzorgingstehuis ging overleed.
Beetje lezen, beetje televisie kijken (de buurvrouw heeft televisie. Heb dat zelf al een tijdje niet dus dat was best weer even leuk), even in slaap gevallen dankzij het kijken naar een slapende kat, paar berichten beantwoord, Skywatch Friday stukje plaatsen en opeens waren de paar uren voorbij en kon ik kijken naar het resultaat van enige uren noeste arbeid van een vloerenlegger:
Zaterdag stapte ik uit bed met een flinke takenlijst in mijn hoofd. De nieuwe vloer in de keuken moest nog even 'rusten' voordat de latjes langs de randen gelegd kunnen worden om het geheel af te maken. Dus het gasfornuis en de wasmachine en dergelijke bleven nog even in de slaapkamer. Niet dat ik die in mijn eentje kon verplaatsen maar toch. Er waren nog voldoende andere dingen te doen. Zoals de kat van de buurvrouw verzorgen. Schrok even toen ik hem doodstil zag liggen op zijn kussentje in een luie stoel: "Hij zal toch niet...?" Gelukkig, hij sliep alleen maar heel diep. En spitste een oor toen ik een blikje kattenvoer opentrok.
Het was prachtig weer, zag ik tijdens de korte wandeling door de binnentuin.
Ook las ik het script voor de komende voorstelling nog even door en verrichtte wat administratieve handelingen. Daarna mocht ik even rusten met een kopje thee bij de buurvrouw. Maar dan zonder buurvrouw. Net als haar kat heb ook ik graag gezelschap. Al reageerde hij anders dan de buurvrouw die hij in zijn huis laat wonen op vragen als: "Wat vind jij ervan dat de president van Iran, Masoud Pezeshkian, overweegt Teheran te evacueren als de heersende droogte nog langer aanhoudt?" Bolle Bob lachte niet om het grapje dat ik had naar aanleiding van de krantenkop: "Politie schiet man met mes dood". Hoe schiet je iemand dood met een mes? Prima kat, hoor maar hij mag nog werken aan zijn gevoel voor humor.
Minder grappig is natuurlijk dat Russische families al ruim 100.000 echtgenoten, broers, zonen, vaders, ooms en neven hebben verloren in de strijd van Poetin om nog meer geld en macht te vergaren dan hij al heeft. En dat alleen nog maar in het afgelopen jaar. Binnenkort heeft hij de stad Prokovsk in handen. Alsof je een jaar lang een half miljoen mensen voor je laat vechten en sneuvelen en je daarna trots bezitter van Rijswijk mag noemen. Joepie.
Totale kosten voor de sponsors van Poetin (vooral de Russische burger): 141 miljard euro. Dat geld zou een betere bestemming kunnen hebben. Na de Tweede Wereldoorlog daalden in diverse landen de defensieuitgaven aanzienlijk: van ruim 50% van het totale nationale budget tot minder dan 10%. Met nieuwe technische mogelijkheden gingen landen op andere manieren elkaar te lijf dan fysiek. Zo hebben landen nu meer aan hackers, bedrijfsspionnen, diplomaten en dronebestuurders dan aan fabrieksarbeiders om staal voor tanks te produceren.
Veel geld kon dus worden gebruikt om onze huidige welvaartsstaat in te richten. Wij hebben het vele malen beter dan onze grootouders. Op diverse gebieden.
Zo leven wij niet in de VS. Waar mensen - legaal! - worden doodgeschoten door mensen die zeggen zich bedreigd te hebben gevoeld door die persoon. Waar mensen van straat, uit huis en van hun werk worden geplukt door gemaskerde mannen die zich niet identificeren. Vanwege 'mogelijk illegaal zijn'. In 'the Land of the Free' ben je 'mogelijk illegaal' - en mag je dus gewelddadig door I.C.E. worden gearresteerd - als je huidskleur donkerder is dan die van Stephen Miller. Net als veel zionisten komt ook Miller uit een immigrantenfamilie uit Oost-Europa en omarmt hij extreemrechts gedachtegoed.
Wat wasgoed stopte ik in de wasmachine. Al stond-ie niet aangesloten in de slaapkamer. Met de bedoeling om een paar dagen later mijn laatste was te draaien voor ik Nederland tijdelijk achterlaat.
Een bevriende Broeder had het leven op Aarde achter zich gelaten, las ik in een e-mail van zijn Vrijmetselaarsloge. Enkele weken eerder spraken wij elkaar nog. En namen afscheid want hij verwachtte niet lang meer te hebben.
Voelde mij sowieso al wat triestig en lamlendig dus dat bericht hielp niet om mijn gemoed te verlichten. Een korte avondwandeling deed dat wel een beetje. Even de frisse avondlucht op de toet doet goed.
Beetje jammer dat de al opgehangen kerstverlichting op straat mij in gedachten even terugwierp naar de tijden van het kerstfeest vieren bij mijn moeder. Mooie herinneringen. En in de herinnering nog mooier want blijkbaar maken onze hersenen nare herinneringen naarder dan de eigenlijke gebeurtenis en mooie herinneringen mooier dan die waren.
Om een beetje te lachen voor het slapengaan, keek ik wat er voor nieuws uit de VS kwam. "O jee, Zohran Mamdani en zijn vrouw schelen maar liefst 6 hele jaren! Bovendien is zijn vrouw zo'n immigrant!", gilden de Amerikaanse wappies. Zonder te beseffen dat hun Grote Leider 24 jaar scheelt met zijn vrouw. Ook al een immigrant.
Wappies zijn raar, vertelde ik niet alleen mijzelf maar ook een vriend met wie ik even belde. En met die vaststelling ging ik slapen. Hopend net zo goed te gaan slapen als Donald 'Dozy Don' Trump tijdens een toespraak van deze of gene.
Met mijn koffie onder handbereik bevredigde ik mijn nieuwsgierigheid naar het verhaal achter een foto waarop een oranje president zich er niets van lijkt aan te trekken dat een van de gasten op zijn werkkamer in het Witte Huis is flauwgevallen.
De man bleek vertegenwoordiger van een sponsor van het Trump-regime. Tijdens een verkooppraatje van Dr. Mehmet Öz (een Moslim. Maar een rijke die veel liegt en dus wat wappies betreft een goeie vent) om het gebruik van gewichtsverliesmedicatie te stimuleren viel Trump in slaap en zijn gast flauw. Terwijl diverse anderen de flauwvaller hielpen, rende de Minister van Volksgezondheid, RFK Jr., direct de kamer uit. Wellicht bang dat de pers zou merken dat de bekende anti-vaxxer nul komma nul medische kennis bezit.
Anti-vaxxers zijn rare mensen.
Met hun: 'Hoe overleefden mensen toen er nog geen vaccins bestonden?' Het eenvoudige antwoord is: 'Niet'. Voordat vaccins gemeengoed waren, was de kindersterfte gigantisch. Ook de enkeling die volwassen werd kreeg te maken met virusinfecties die nu makkelijk te behandelen zijn.
Opvallend vaak zijn antivaxxers dezelfde mensen die vinden dat meer geld voor Big Agro belangrijker is dan mens, dier en milieu. Hun favoriete populisten schermen graag met cijfers die moeten aantonen dat boeren belangrijk zijn voor de economie. Oké, landbouw levert jaarlijks €13,3 miljard op. "Zie je wel, dat is veel geld!" Ja, maar wacht eens even want de maatschappelijke schade - door PFAS, verlies aan biodiversiteit, broeikaseffecten, et cetera - is zo'n €18,6 miljard. Per saldo kost 'die arme boer' de Nederlandse maatschappij €5.3 miljard per jaar.
Op korte termijn zit ik voor een tijdje in het buitenland. Niet veel tijd meer dus op mijn woning op orde te brengen voor vertrek. Hard aan het werk dus. Leuk dat mensen mij berichten sturen maar op een reactie moesten zij maar even wachten.
Dus terwijl ook op het populaire vakantie-eiland Tenerife klimaatverandering slachtoffers maakt, hing ik ingelijste posters terug aan de muren en plaatste wat meubilair terug in de woonkamer. Alleen lichte dingen zoals een staande lamp en een stoel. De lak op de kurkvloer moest nog een paar dagen meer uitharden voordat ook de bank, salontafel en het aquarium er weer in konden.
Ben lichamelijk niet erg fit dus de til-klussen wisselde ik af met het opschonen van mijn fotorol. Opdat er ruimte vrijkomt voor de foto's die ik ongetwijfeld zal maken in Engeland. Kwam daarbij foto's tegen van uitstapjes waarbij ik dacht: "Ik was toen tevreden, vaak zelfs blij. Waarom ken ik dat gevoel al een paar maanden niet terwijl ik nochtans voldoende redenen heb om tevreden te zijn?"
Ik hou mij maar vast aan het idee dat mijn malaise van voorbijgaande aard is.
Van voorbijgaande aard was de korte vakantie van de oudere buurvrouw op wiens kat ik mocht passen. Even bijkletsen met een kopje thee en die avond kon ik met haar meeeten. Heel fijn want het duurt nog even voordat ik thuis weer kan koken. Als toetje had zij iets lekkers: een heus stuk Limburgse vlaai!
Zij was zo lief mij nog een stuk mee te geven voor mijn ontbijt de volgende morgen.
Terwijl op de Filipijnen een miljoen mensen vluchtten voor een naderende storm en miljoenen burgers van Oekraïne zich prepareren op een koude en donkere winter na Russiche aanvallen op de energievoorziening, legde ik de laatste hand aan het inpakken voor mijn verblijf in Engeland. Mocht ik nog iets vergeten zijn, dan heb ik een paar dagen de tijd om die ommissie goed te maken.
Had natuurlijk nog meer kunnen doen maar dan was het nachtwerk geworden. Dus maar tijdig slapen om de volgende dag nog energie te hebben.
In de serie Onbekende Helden vandaag: Chiune Sugihara
Creedence Clearwater Revival levert met Have You Ever Seen The Rain de muziek van deze week:
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!