8000 Mensen (Een verhaaltje)

'Opa, vertel nog eens over vroeger! U weet wel: over de tijd dat internet niet bestond. Wat deden mensen toen in plaats van surfen?' -'Nou eh, écht surfen bijvoorbeeld.' 'Wat is dat, opa?' -'Dan stond je op een plank en liet je je dragen door de golven van de zee.', antwoordde hij terwijl hij glimlachend terugdacht aan die keer dat hij nog klein was en zijn tante hem meenam naar een vriendin van haar die vlakbij de kust woonde.

'Maar was dat niet gevaarlijk, opa? En was jij er goed in?' -'O', zei hij lachend, 'Je werd alleen maar moe en nat, hoor. Ik heb het één keertje geprobeerd maar...' '...Maar mochten mensen dan nog gewoon bij de zee komen, opa? Maar dat is toch gevaarlijk!?' -'Sterker nog, jongen: mensen gingen de zee in zonder beschermende pakken!'

'Nietwaar, opa. Dat lieg je! Zonder protecpak ga je toch dood?' -'Jij hebt goed opgelet op school, merk ik wel. Goed zo!' 'School? Wat bedoel je, opa?' -'Sorry, ik vergeet soms hoe jong jij nog bent...Een school was een gebouw waar je heen ging om te leren. Snap je?'

'Ergens heen gaan om te leren? Bedoel je het huis uit gaan? Was dat nog niet verboden dan? En waarom bleven ze niet thuis om te leren? Thuis kun je toch óók je glas opzetten? Dat hoef je toch niet ergens anders te doen?'

-'Toen ik jong was hadden we leraren die ons van alles vertelden. En boeken. Van papier. En...' 'Maar papier kan toch nat worden, opa? Als mijn e-scherm nat wordt is dat niet erg. Wat onhandig, zeg!'

'Misschien wel maar wij wisten niet beter en waren tevreden. Tsja, als wij toen hadden geweten wat wij nu weten...', en zijn gedachten werden somber. '...Wat dan, opa? Wat dan?'

-'Dan waren er nu op de hele wereld waarschijnlijk meer dan 8000 mensen.'

===============================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Geboren

Gisteren een immer favoriete bezigheid uitgevoerd: het inplakken van enkele maanden aan bonnetjes in mijn kasboek. Een klus waar ik altijd erg blij van wordt...Gelukkig was tegelijkertijd mijn vriendin bezig aan háár administratie en gedeeld leed is half leed. Klein nadeeltje aan eigen baas zijn: al kun je goeddeels je eigen tijd indelen, dat wil nog niet zeggen dat het werk niet gedaan hoeft te worden. En natuurlijk kan ik een opdracht weigeren maar de opdrachtgever in kwestie zal voortaan minder geneigd zijn mij in te huren.

Mijn woning huur ik ook en omdat er een paar akkefietjes waren schreven mijn buren en ik een brief aan de wonincorporatie. Vanmorgen kwamen twee vertegenwoordigers van Ymere bij en met mij praten over de inhoud ervan. Samen kwamen wij er goeddeels uit en dat is mooi, nietwaar?

Voor de buren schreef ik het een en ander op en hieronder vindt u een passage:

+De werkzaamheden die volgens een bericht in augustus 2012 'een paar weken' zouden duren worden waarschijnlijk over twee weken beëindigd. Wat betreft de overlast van enkele werklieden: Schilders te vragen om acht uur 's ochtends geen liedjes meer te fluiten die losjes zijn gebasseerd op de grootste hits van de vroeg overleden volkszanger André Hazes is mogelijk in strijd met het Internationale Verdrag van de Rechten van de Schilder.

Ook kwam er tijdens het gesprek een fraai pleonasme naar voren: "Laten wij dingen preventief voorkomen." Persoonlijk vind ik dat een mooie zinsnede voor een boek. Maar dan eentje over de taal die politici bezigen...

Boek nummer acht van dit jaar is Karaktermoord van Roel Janssen en is een prettig lezend detective-verhaal dat zich deels afspeelt in Rotterdam. Het begint allemaal met een vrij gruwelijke moord...

Volgens velen is geweld de beste manier om geweld te beëindigen. Maar als dat écht zo is, waarom is er dan nog steeds geweld?

En waarom genieten mensen zo intens van geweld op televisie? Zo heeft de reeds lang beëindigde Duitse Crimiserie Derrick nog steeds een trouwe schare kijkers over de hele wereld.
Dat was voor een groot deel te danken aan het acteerspel van Horst Tappert

Heel veel mensen stonden even stil bij zijn overlijden en sommigen pinkten zelfs een traantje weg. Tot zij vernamen dat zij treurden om een oud-SS'er. Opeens was hij geen goede acteur of zelfs maar een geliefd karakter. Nope. Opeens was hij een slechterik. Typisch. Net als mensen die van iemand houden en dan opeens niet meer. Alsof 'houden van' van de ene op de andere dag verandert! Hoe kun je nu je gevoelens voor iemand zomaar veranderen? Die heb je of die heb je niet, ondanks iemand's verleden.
U houdt natuurlijk van uw partner. Maar verandert dat gevoel wanneer u ontdekt dat uw partner in zijn of haar jeugd een appel heeft gestolen? Ik denk van niet. Maar waar legt u de grens? Wanneer is iemand slecht? Bij het stelen van 10 appels? Bij 1038 stuks? Kortom: waar legt u de grens?

Nederlanders (Vlamingen ook?) zijn en waren natuurlijk allemaal heilig en stuk voor stuk zaten onze (groot) ouders in het verzet ten tijde van de Tweede Wereldoorlog.

Zelfs wanneer zij pas in 1953 waren geboren...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jack Vance

Egoïsten

Krijg ik een paar tientjes per maand aan vrijwilligersvergoeding en wat doe ik ermee? Ik ga met mijn zoon en vriendin naar de film! En dat terwijl ik dat geld niet echt heel hard nodig heb en dus makkelijk aan bijvoorbeeld Artsen Zonder Grenzen kan geven! Ja, beste lezers, ik ben een egoïst.

Net als u wil ook ik dezelfde behandeling krijgen die ieder ander krijgt én als individu worden behandeld.

Wij zijn toch eigenlijk maar een hypocriet en tegenstrijdig stel mensen, niet? Zo vinden wij dat buitenlanders te lui zijn om te werken én onze baantjes inpikken. Wij vinden dat iedereen zich aan de regels moet houden behalve wijzelf. Alles wat in de Bijbel staat nemen wij voor waar aan, behalve de passages die ons onwelgevallig zijn. Het is verschrikkelijk dat 'niemand er wat aan doet' maar zelf hebben wij 'geen tijd' er wat aan te doen. Wij hebben geen tijd om iemand te bellen maar zien doodleuk avond aan avond zeker acht reclameblokken a zeven minuten aan ons voorbijtrekken. Andere mensen kunnen toch óók anderen helpen? Dus waarom zouden wij dat moeten doen?

Precies dat is de mentaliteit die zorgt voor de zogeheten 'verharding' van de maatschappij. Vroeger waren er nog politici die het goede voorbeeld gaven maar heden ten dage wordt een hoge post binnen de overheid vooral gezien als opstapje naar een hoge functie in het bedrijfsleven. Nietwaar, heren Eurlings (KLM), Bos (KPMG) en Balkenende (Ernst & Young)?.

Iedereen kent zo langzamerhand de verhalen over Monsanto, de wereldmarktleider op het gebied van kunstmest en GMO's (Genetische gemodificeerd voedsel): in ruil voor een extra vakantiehuisje voor de een of andere manager wordt langzaam maar zeker onze planeet verwoest. Maar ja: wat is belangrijker: de toekomst van de planeet of individuele financiële winst op de korte termijn? En Monsanto is niet de enige...

Neem Parlevinker & van der Plas: één van de grootste visserijbedrijven ter wereld ontvangt vele miljoenen euro's per jaar door (illegaal) veel meer vis uit de zee te halen dan volgens de quota is toegestaan. Logboeken worden vervalst en het bedrijf heeft zelfs een duurzaamheidscertificaat voor het vangen van haring. Het bedrijf dat het certificaat verleende wil niet zeggen waarom Parlevinker dat certificaat van hen ontvangen heeft en Parlevinker wil voor het TV-programma Zembla helaas niet reageren op de beschuldigingen van fraude en oplichting.

Toen uitkwam dat een schip van Parlevinker mogelijk buitenlandse werknemers uitbuitte kon premier Mark Rutte 'helaas niets doen want het schip vaart onder Panamese vlag' maar toen het schip in Frankrijk aan de ketting werd gelegd schreef Parlevinker dat aan de minister-president die op stel en sprong naar Frankrijk ging om de Nederlandse handelsbelangen te verdedigen. Logisch ook, want wat telt zwaarder: handelsbelangen of zo'n kleinigheidje als mensenrechten? Interessant om te bedenken waar premier Rutte zal belanden na zijn politieke carrière: een commissariaatje bij Parlevinker toevallig?

Intussen gaan ongewenste visjes overboord en zeebewoners als haaien en schildpadden gaan als onverkoopbare 'bijvangst'(en dood) terug in zee. Per zeereis kan dat gaan om anderhalf miljoen kilo aan levende wezens die voor niets zijn gestorven. Van de Franse overheid kreeg Parlevinker & Van der Plas een boete opgelegd van een half miljoen euro; de helft van de dagopbrengst van het één enkele keer uitvaren van één enkele boot.

Het bedrijf zelf zegt: 'Ja maar als wij het niet doen doet een ander het wel en sinds wanneer is er iets mis met geld verdienen?' Bovenop het vangen van vis houdt het bedrijf zich bezig met het vangen van Europese subsidie en ontving het ondertussen ongeveer 40 miljoen euro aan Europees belastinggeld. Hoe zij dat voor elkaar hebben gekregen is niet helemaal duidelijk. Maar wél is duidelijk dat dit allemaal niet zou gebeuren wanneer wij als consumenten bereid zouden zijn met kleinere visjes genoegen te nemen. Ofwel: niet alleen de directieleden van grote commerciële bedrijven maar ook wij zijn eigenlijk allemaal egoïsten.

Rondloopt

Vandaag deed ik het rustig aan: was wegvouwen, foto's toevoegen aan mijn werkgerelateerde Facebook-pagina, vloer vegen en dergelijke. Gisteren hadden wij het iets drukker met bioscoopbezoek (The Grandmaster) en eerder op de dag met diverse (Twitter-)vrienden aanwezig zijn op de 'March Against Monsanto'.

('Die handdoeken?', vraagt u zich af. Welnu: gisteren was het ook Towelday)
Dat ging om het feit dat tegenwoordig zo veel voedsel 'vergiftigd' is door genetische manipulatie dat het bijna onmogelijk is om nog natuurlijke produkten te krijgen. Aardig detail: tijdens de demonstratie deed een hotdog-kraam goede zaken. Maar het waren vast geen aktievoerders die hun honger stilden met een niet-biologisch stuk varkensvlees op een niet-biologisch broodje en dat wegspoelden met een niet-biologisch blikje cola...

Omdat ik donderdagmorgen niet hoefde te werken ging ik bij een vriend op de koffie. De dag ervoor had ik mijn administratie bijgewerkt, de was gestreken en opgeborgen, de badkamer geboend en de tuinvijver schoongemaakt. Tot mijn verrassing bleken daar geen drie maar vier vissen in rond te zwemmen! Blijkbaar had van de drie vissen die wij vorig jaar hadden er tóch eentje de winter overleefd terwijl er eentje was gegrepen door een kat (waarom vinden mensen katten eigenlijk zo leuk terwijl het gewoon wilde beesten zijn die vogels doodbijten, vijvervissen eten, hun haren overal achterlaten en kotsen op de keukenvloer?) en een ander op gegeven moment ondersteboven dreef.

Vrijdag weer even de spieren opgewarmd met aquajoggen dat blijkbaar ook onder mannen steeds populairder wordt want behalve zo'n dertig vrouwen waren er dit maal maar liefst 7 mannen!
's Avonds trakteerde mijn vriendin mij op een etentje en ik haar op een Roaring Twenties-feestje. Ik had mij met opzet niet geschoren want ik wist dat er een heuse barbier zijn kunsten zou vertonen.

Voor de dames (en heren natuurlijk!) die hun partner eens willen verwennen: geef hem een fijne ouderwetse scheerbeurt cadeau! De meesterbarbier in kwestie heeft een zaak in Haarlem maar reist heel Europa door en zet zijn kappersstoel neer op feesten en festivals.

Ja, er worden nog veel leuke dingen gedaan in de wereld en dat geeft hoop.

De Nanopatch, de Super Bulb en Contour Trenching; allemaal hoopgevende projecten die het leven wat aangenamer kunnen maken en zelfs de planeet kunnen helpen redden! Maar waarom zijn die projecten dan nog niet uitgevoerd behalve om uit te proberen op kleine schaal? Heel eenvoudig eigenlijk: een minister die toevallig ook mede-eigenaar is van een waterpijpleiding bedrijf zal andere vormen van irrigatie niet aanmoedigen. Een fabriekant van vaccinatienaalden zal een goedkopere methode waarbij een pleister werkzame stoffen onder de huid inbrengt desnoods met geweld tegenhouden en producenten van lampen zullen geen lamp willen maken die goedkoop kan worden geproduceerd en jaren langer meegaat dan de huidige generatie lampen. Daar verdienen zij gewoon te weinig aan.

Ofwel: de wereld verbetert met de daling van het aantal egoïsten dat er op rondloopt.

Hun Leven (Een verhaaltje)

De rij voor de kassa was lang.
Daarom las zij een boek.

Hij stond een meter achter haar
en las hetzelfde boek.

De volgende dag kwam hij haar weer tegen.
Zij raakten in gesprek
en bleken bezig aan hetzelfde hoofdstuk

van hun leven.

===========

De handgeschreven versie van dit verhaaltje winnen? Stuur het verhaaltje inclusief deze link door via Facebook, Twitter of uw eigen weblog, laat dat aan mij weten en doe daarmee automatisch mee aan deze loterij!

Eigen Werk

Vandaag belde iemand van de woningbouw om met mij af te spreken over de brief te praten die ik hen stuurde. In het kader daarvan sprak ik vandaag de voorzitter van de Vereniging van Eigenaren opdat wij als huurders en kopers één lijn kunnen trekken.

Toen wij vanmorgen mijn moeder naar het ziekenhuis reden voor een relatief kleine maar pijnlijke ingreep (reparatie van scheurtje in ruggenwervel) regende het niet. Wel was het pas zeven uur des morgens...Urenlang zat ik mij daarna zorgen te maken en te wachten op een verlossend telefoontje van danwel m'n moeder, danwel de behandeld arts of de zaalzuster, danwel van mijn schoonzuster die mijn moeder zou ophalen. Het einde van de middag bleek zij gewoon gezond en wel thuis te zitten en iedereen was 'vergeten' mij in te lichten. Logisch ook, want een volwassen man heeft natuurlijk geen gevoelens.

O ja: als ooit iemand weer zegt 'Ga je weer lekker centjes verdienen op een feestje?', wetende dat het vak van entertainer een serieus vak is, dan ga ik slaan. En hard ook. Zouden die mensen ooit tegen mijn broer durven zeggen: 'O, ga je weer lekker centjes verdienen op het kantoortje?'? Ik denk van niet...

Ondanks dat het bijna een volle dag nonstop regende mocht mijn zoon gisteren opdraven op de jaarlijkse sportdag van zijn school. Ik vroeg nog of de leerlingen deden aan waterkogel slingeren of hink-stap-in-de-plas springen maar het bleef vooral bij volleyballen en voetballen. En wij houden hoop op een mooie zomer!

Eventjes had ik nog hoop dat ik een groepje 'mensen met een psychisch ongelukje' mocht leren omgaan met sociale media maar helaas bleken er te weinig aanmeldingen en om nu een totaal van 18 uren voor een klas met drie mensen te gaan staan leek mij niet echt heel erg nuttig. In oktober doen wij een nieuwe poging!

Intussen zijn mijn vriendin en ik beide lekker voor onszelf bezig dankzij het gemeentelijke Project Eigen Werk.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Trevor Bolder

Prettig weekend

Donderdag mocht ik een thema-avond presenteren over De Liberman Methode: een manier om met name (ex-)verslaafden en psychiatrisch patiënten weer aan de maatschappij te laten wennen. Later die avond zagen wij Michael van Gerwen als eerste Nederlander de World Premier League Dartsfinale winnen.

Ondertussen sprak ik ondermeer buurvrouwen Ratih, Winonah en Linda en buurman Dudo en kwam ik op straat mijn gitaarleraar tegen en de stadsdeelvoorzitster. Erg leuk ende gezellig weer!

Vrijdag waren wij naar het verjaardagsfeestje van een vriendin en ging ik even naar zolder om kostuums uit te zoeken voor een entertainment-opdracht afgelopen zaterdag in Delft.

Een beetje mismoedig werd ik daarvan (niet van het werken in Delft maar van de aanblik van de zolder) want werkelijk alles bleek onder het stof te zitten: kleren, stripboekjes...sommigen van onschatbare waarde! Er was door werklieden met dozen gesmeten en er lagen sigarettenpeuken in de zolderruimte die vooral van oud (en dus zeer brandbaar!) hout in elkaar steekt. Als ons was verteld dat men op zolder zou gaan werken hadden wij onze spullen kunnen afdekken met folie of lakens of zo. Maar helaas: navraag leerde dat men 'geen tijd' had om bewoners in te lichten.

Het algemene licht brandt nu ook voortdurend en de bewoners mogen opdraaien voor de energiekosten, buiten dat het niet bijzonder milieuvriendelijk is.

Voor het zolderraam is een hekwerk geplaatst zodat verhuizen met touw en blok onmogelijk is geworden en de toegangsdeur is vervangen door eentje zonder slot waardoor insluipers nu vrij spel hebben.

Uiteraard vroeg ik Ymere naar het waarom van de diverse akties.
In het kader van transparantie heb ik de brief gepubliceerd en bovendien vroeg ik hen dringend om - in navolging van hun eigen źero tolerantie beleid - binnen twee weken te antwoorden.

Ik ben benieuwd!

Mijn nieuwsgierigheid naar de Keukenhof is bevredigd want zaterdag waren wij daar met een vriendin uit Taiwan. Héél veel bloemen waren er vooral te vinden.

Stuk voor stuk zodanig genetisch gemanipuleerd dat zij er verkoopbaar uit zagen.

Gek, niet, dat wij dan opeens niet tegen genetische manipulatie zijn? Maar goed, dat is weer een heel andere discussie.

Wij hielden ons nauwelijks bezig met de discussie rond de vermoordde broertjes Ruben en Julian (verschrikkelijk natuurlijk dat zij en hun vader dood zijn maar intussen werden duizenden vermoord in ondermeer Syrië. Maar dat is ver weg en bovendien zijn die doden anoniem. Dat maakt het blijkbaar minder erg.  Zie ook:

 )
maar genoten op Eerste Pinksterdag van de Japanmarkt in Leiden.

Natuurlijk is het zonde om een kans om de stad te laten zien te laten lopen. En dus wandelden wij wat in die prachtige studentenstad.

Vandaag dronken wij een drankje in het centrum van onze woonstede Amsterdam

en terwijl een Taiwanese dame terug is komen wij langzaam bij van een prettig (maar toch ietwat vermoeiend) weekend!

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jorge Videla en Ray Manzarek

Suffie (Een verhaaltje)

In deze supermarkt werden de vakken gevuld volgens het 'Hé, daar is een lege plek!'-principe.

Hij vroeg een dame die er duidelijk vaker boodschappen deed of zij kon vinden wat hij zocht.
Zij raakten in gesprek en hij stelde zich voor.

Zij gaf hem haar naam en hij merkte op: 'Hé, zo heette een ex van mij ook!'
-'Dat weet ik. Dat was ik, suffie.'

===========
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

The Squidling Brothers

Vanavond mag ik een thema-avond over assertiviteit presenteren voor een groep toehoorders die 'iets hebben met de psychiatrie'. Gisteravond mocht ik als presentator het publiek voorstellen aan de man die het wereldrecord gewichtheffen-met-oorlellen in bezit heeft. Komende zaterdag loop ik als clown rond in Delft en dinsdag zit ik weer een paar uurtjes op het kantoor van een stichting terwijl binnen enkele weken mijn derde verhalenbundel uitkomt. Voor wie het nog niet wist: ik hou wel van een beetje afwisseling in mijn leven!

Gisterochtend werd bevestigd dat deze reclameboodschap:
eind dit jaar ook in Canada zal worden uitgezonden. Omdat was afgesproken dat het filmpje alleen op TV in Amerika en op internet vertoond zou worden houdt een en ander in dat ik een bijbetaling voor mijn inspanningen (een heel weekend in Praag rondlopen bij 32 graden in de schaduw!) tegemoet mag zien. Ik besef dat ik met mijn medewerking steun verleen aan de farmaceutische industrie maar hé, zelfs een idealist wil beleg op z'n brood...;-)

 Natuurlijk bent ook u hartstochtelijk tegenstander van de uitwassen van het kapitalisme. Verschrikkelijk toch dat ruim 1000 mensen zijn omgekomen in dat gebouw in Bangladesh waar textielfabriekjes van Westerse kledingketens waren gevestigd!? Het zou toch veel beter zijn als die kleding in ons eigen land werd geproduceerd. Want hier hebben wij regels over veiligheid en hygiène. Maar dan moet u voortaan wel 50 euro betalen voor dat schattige jurkje dat nu maar 20 euro kost. Ook betaalt u liever niet te veel voor dat mooie plasma televisietoestel dat beeld weergeeft in HD, 3D en geluid in Dolby Surround terwijl u via hetzelfde apparaat ook uw Facebook-berichtjes kunt bijhouden dankzij de ingebouwde internet-aansluiting.

Maar om de kosten voor u laag te houden heeft de fabrikant geen andere keus dan een groot deel van de produktie uit te besteden naar lage loonlanden als China. Met als gevolg dat duizenden fabrieksarbeiders in Europa worden ontslagen. Tsja, hadden zij maar niet eeuwenlang moeten strijden voor betere arbeidsomstandigheden, minder werkuren en hoger loon. Eigen schuld. Met andere woorden: pas als wij als consument bereid zijn meer te betalen voor luxe goederen kan de produktie ervan weer worden uitgevoerd door onze landgenoten. Dat dan duizenden Chinezen werkloos raken is niet ons probleem.

Het cadeautje vandaag: een paar foto's van de mensen die ik gisteren mocht aankondigen in een kraakpand; ik stel u voor aan The Squidling Brothers!

Gitaar

Mijn zoon en ik keken een film op een ander net en zagen daardoor zangeres Anouk de finale halen van het Eurovisie Songfestival. Leuk voor Nederland dat 'we' eindelijk weer eens de voorrondes zijn doorgekomen en leuk voor Anouk: haar populariteit is zeker gestegen. En waarschijnlijk zal haar banksaldo volgen.

Mijn inkomen is niet significant gestegen maar mijn vaste lasten des te meer. Al die rekeningen betalen wordt dan ook steeds moeilijker.

Het zal niet lang meer duren voordat mensen de huur niet meer kunnen betalen. Onze geweldige overheid (vingers omhoog: wie van jullie hebben VVD of PvdA gestemd?) heeft besloten dat de huren jaarlijks mogen worden verhoogd met meer dan het percentage van inflatie van dat jaar. Iedereen die kan rekenen weet dat het niet lang zal duren voordat de huur 110 procent bedraagt van het gemiddelde inkomen. En dat is niet erg praktisch. Maar goed: Samsom en Rutte denken daar héél anders over. De schooljuf die hen indertijd heeft leren rekenen mag van mij over de knie...;-)

Pas geleden ontving ik van de woningcorporatie het jaarlijkse 'voorstel tot huurverhoging'. Bij een voorstel verwacht je toch dat je een tegenvoorstel mag doen maar ik denk dat Ymere daar erg van zou opkijken. Zij bedoelen natuurlijk een 'voornemen tot huurverhoging'. Dat houdt namelijk in dat je als huurder echt niets te zeggen hebt. Wat uiteraard klopt. In 1994 veranderde de woningmarkt: woningcorporaties werden van de ene op de andere dag bedrijven met een winstoogmerk waar het eerst nog stichtingen waren die zich uitsluitend richtten op het zoveel mogelijk mensen betaalbaar en comfortabel laten wonen. Maar het kapitalisme triomfeerde en ook energiebedrijven gingen draaien met de focus op zoveel mogelijk winst op zo kort mogelijke termijn.

De Nederlandse Energie Maatschappij geeft als eerste toe dat consumenten die betalen voor 'Groene Stroom' helemaal niet betalen voor groene stroom. Goh, een commercieel bedrijf dat consumenten jarenlang heeft voorgelogen...dat gebeurt anders nóóóit! Eh...behalve misschien met zorginstellingen en ziekenhuizen (Ja, ook dat zijn heden ten dage bedrijven met winstoogmerk) die volgens onderzoek 10 procent van de declaraties ten onrechte indienen bij de zorgverzekeraars. Goed voor een fraude-bedrag van ongeveer 4 miljard euro per jaar, ofwel 300 euro per jaar per huishouden betalen wij te veel.

Als opstekertje vandaag bij deze de video van de David Bowie klassieker Space Oddity; de allereerste muziekvideo ooit die volledig is geproduceerd in de ruimte!
De Canadese astronaut Chris Hadfield zingt en speelt gitaar.

Verdedigen

In het kader van Moederdag bezochten wij vandaag eerst mijn moeder en daarna die van mijn vriendin. De moeder van de twee vermiste broertjes van wie de vader zelfmoord heeft gepleegd zal zeker weten geen leuke Moederdag hebben beleefd. Natuurlijk zijn er overal al mensen die klaarstaan met hun oordeel over de vader dan wel over zijn ex-vrouw maar zelf wacht ik met een oordeel vellen voordat alle feiten bekend zijn.

Vrijdagmiddag bezochten wij de Ferman's moeder op haar nieuwe woonstek aan de rand van de stad om daarna door te gaan naar een verjaardag en 's avonds te genieten van lekkere (maar dure) hapjes bij De Rollende Keukens. Een afspraak de volgende morgen ging niet door en daardoor kon ik die avond een borreltje te veel drinken.

Donderdag nog even genoten van een lekkere avondwandeling maar vrijdagmorgen onderweg naar aquajoggen leek het opeens weer herfst. Dankzij aquajoggen is de balans in mijn lijf weer aan het herstellen na mijn heupoperatie van anderhalf jaar terug. Sowieso kom ik weer wat meet in balans. Ook emotioneel. En dat is fijn.

Net als onszelf verwennen. Onlangs kochten wij een heuse nieuwe televisie nadat wij vijf jaar lang de computer-monitor misbruikten als televisiescherm. TV-kijken wordt opeens plezierig en misschien ga ik dat wel vaker doen! Wij ontdekten ook dat een oude spelconsole kan worden aangesloten op het nieuwe apparaat en vooral mijn zoon vermaakte zich met het bijkans antieke 'Pole Position'. Goed, onze bankrekeningen staan nu in de min maar soms is het fijn er even niet aan te denken dat je eigenlijk weinig te besteden hebt.

De Nederlandse burger heeft steeds minder te besteden. Om de burgers te "helpen" hebben de VVD en de PvdA samen iets bedacht: 'Laten wij nog meer bezuinigen zodat men nóg minder te besteden heeft!' Volstrekt bezopen natuurlijk want iedereen die in de tweede klas van de middelbare school het vak Economie heeft gevolgd weet dat je de economie alleen maar stimuleert met investeringen. Maar leg dat maar eens uit aan een paar heren die met een 'Sociaal akkoord' (Wat is er eigenlijk precies sociaal aan?) hebben afgesproken dat er enorm moet worden bezuinigd. Gek is dat: politici hebben doorgaans geen enkele moeite met het breken van beloftes (Weet u nog Wilders met zijn:'Als het aan de PVV ligt zal de JSF er nooit komen!' om een paar maanden later een gedoogakkoord te tekenen waarin men voorstelde een tweede testtoestel te kopen. Bijvoorbeeld.) maar zo'n regeerakkoord is opeens heiliger dan de Bijbel!

In Amerika worden Bijbelse waarden met hand en tand en te vuur en te zwaard verdedigt. Uiteraard lijdt dat tot excessen. Zo mogen kinderen daar het kinderboek 'Koning en Koning' niet lezen want dat gaat over een koning die een koningin mag uitzoeken maar thuiskomt met een koning en homoseksualiteit is in 'het land van de onbegrensde mogelijkheden' een reusachtig taboe. Ook mogen er geen kinder-surprise eieren worden verkocht 'want kinderen zouden eventueel misschien kunnen stikken in de kleine puzzeldeeltjes.' Bepaalde versies van het sprookjesboek Roodkapje zijn verboden want in het plaatje op de voorkant loopt Roodkapje met een fles wijn in haar mandje voor oma en 'stel je voor dat kinderen zien dat mensen wijn drinken. Dan gaan zij dat misschien zelf ook doen!'

Maar de verkoop en het gebruik van semi-automatische wapens wordt bij voorkeur aangemoedigd 'want daarmee kunnen wij op scholen kinderen verdedigen!' Laatst nog schoot een jochie van 5 zijn zusje van 3 dood met zijn exemplaar van 'My First Rifle'. Ja, dat bestaat! Volgens zijn tante was dat 'de wil van God'. Dat is van een soort logica waar zelfs enkele PVV-stemmers de wenkbrouwen bij optrekken: 'Huh!? Dus boeken worden verboden omdat kinderen daardoor beschadigd kunnen raken maar wapens zijn juist tof?' Rare jongens, die Amerikanen en hun 'Bijbelse waarden'! Zelfs al ben ik hen dankbaar voor hun aandeel in de bevrijding van Europa. Al waren het Canadezen die Amsterdam bevrijdden. Maar dat terzijde.

Maar er is hoop voor het land van FoxNews en Coca Cola! Zoals blijkt uit een toespraak van politicus Brian Sims: 'Met de hand op de Bijbel zworen wij de Grondwet te verdedigen; wij zworen niet met de hand op de Grondwet om de Bijbel te verdedigen!'

Zijn beste Vriend (Een verhaaltje)

Naar aanleiding van mijn blogstukje van gisteren schreef ik onderstaand verhaaltje:

====================

Iedereen in de buurt kende hem. Als de wat zonderlinge man die 's nachts de stoep schoonmaakte.
Met stoffer en blik.

Nieuwe buren hadden geklaagd dat het zo'n rommeltje was in het portiek en de kleren van de buurman stonken. Ja, hij was wat apart en in een keurige maatschappij mag je dat natuurlijk niet zijn.
Daarom werd nu zijn huis leeggeruimd en moest hij naar een verzorgingshuis.

Alles wat is verzameld in een mensenleven verpakt in een kamertje van drie bij vier.

Te voet bracht hij zijn dierbaarste bezittingen naar zijn laatste woonplek, twee kilometer verderop;
een koffergrammofoon met een stapel oude jazzplaten, een op straat gevonden hotelstoel, een bijzettafeltje en het koffiekopje waar zijn vriendin vroeger uit dronk.

Ook kwam hij nog even dag zeggen tegen een buurman van wie hij de voornaam niet kende. Zijn beste vriend.

=================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Anders

Het afgesproken kaartavondje van gisteren ging niet door en dat kwam mooi uit. Eerder op de dag namelijk waren mijn zoon en ik begonnen met het omzetten van meubilair, opruimen en schoonmaken in de woon- en de slaapkamer. Daar hadden wij het best druk mee. Uiteraard word je dan een paar keer gebeld. Eerst belde een man: 'Hé, ben je druk?' -'Eh...eigenlijk wel.' 'O, okee. Dan bel ik later wel terug.' Later werd ik gebeld door een vrouw: 'Hé, ben je druk?' -'Eh...eigenlijk wel.' 'O, en waarmee dan eigenlijk allemaal?' Ja, beste lezers en lezeressen, mannen en vrouwen zijn veelal verschillend...en zo hoort het ook te zijn! ;-)

En 's avonds was het nog niet gedaan met de klus. Bovendien werd een buurman geholpen met een verhuizing.

Nadat welgeteld één buurman over hem had geklaagd (goed, zijn kleren stinken, hij 'verzamelt' graag diverse spullen en hij loopt 's nachts de stoep te vegen) vindt woningcorporatie Ymere dat hij best zijn huurwoning kan verlaten. Zo kan een sociale tweekamer-huurwoning van 39m2 uit 1892 een likje verf krijgen en een CV-installatie. Om vervolgens verkocht te worden voor ruim anderhalve ton.

Toch fijn voor al die nieuwe bewoners met een jaarinkomen van tweemaal modaal of meer dat iedereen die ook maar een beetje 'apart' gedrag vertoont wordt weggestopt in tehuizen. Want in een nette buurt horen natuurlijk alleen maar nette mensen die van negen tot vijf en van maandag tot en met vrijdag werken om de hypotheek op hun antieke koopwoning te kunnen betalen, op zaterdag naar de Makro gaan voor de wekelijkse boodschappen en op zondag naar de meubelboulevard.

Want zo hoort het en niet anders.

Filatelisten

Gistermorgen mocht ik weer anti-allergieprikken halen, een aantal uren mij nuttig maken op kantoor en 's avonds naar een vergadering. Vanmorgen was ik naar de fysiotherapeut en straks mag ik weer naar kantoor voordat ik een uurtje therapie volg en mijn vriendin weer zie nadat zij thuiskomt van een korte zakenreis. Natuurlijk wil ik ook graag wat tijd doorbrengen met mijn kinderen en overhoor ik mijn zoon af en toe want al is het vakantie, ook dan is het studeren geblazen op het Gymnasium. Al met al heb ik helaas niet veel tijd over om te lezen.

The Angel's Game van Carlos Ruiz Zafón is (pas) boek nummer zeven van dit jaar en staat vol met mysteriën tegen de achtergrond van het Barcelona van lang geleden. Zelf mocht ik ooit in Barcelona werken maar kon helaas alleen foto's maken op weg van het vliegveld naar het hotel en vanaf de werklokatie. Een volgende keer heb ik graag meer tijd om Barcelona een beetje te ontdekken. Maar dan het liefst alleen of in klein gezelschap en niet in z'n groep die zich door iemand met een regenboogparaplu laat leiden.

Wie denkt u dat beter in staat is Nederland te leiden? Iemand die vanaf zijn geboorte is geleerd zich te gedragen als een vorst, zich netjes te gedragen, op de hoogte te blijven van wat er speelt in de maatschappij en aan álle burgers te denken in plaats van alleen aan hen die tweemaal modaal of meer verdienen...? Of iemand die het minister-presidentschap vooral ziet als opstapje naar lucratieve commissariaten in het bedrijfsleven? Ofwel: wie acht u competenter: Willem-Alexander of Mark Rutte?

Ja, het kroningsfeest van Zijne Koninklijke Hoogheid Koning Willem-Alexander kostte ruim 30 miljoen euro. Vooral aan de beveiliging van de hoofdgasten en de toekijkende burgers werd veel geld uitgegeven. Ook het overwinningsfeest van voetbalclub Ajax kostte een hoop geld: 300.000 euro. De helft daarvan werd op aandringen van burgemeester van der Laan betaald door de club zelf en anderhalve ton zal moeten worden opgehoest door de inwoners van Amsterdam. Je zou zeggen dat de kroning meer geld kostte dan het huldigingsfeest maar Willem-Alexander wordt maar één keer koning maar Ajax elk jaar kampioen...

Het is een misvatting te denken: 'Ik ben voor een Republiek en dus tegen de Monarchie.' Het is alsof je Boeddhisme een interessante stroming vindt en dús tegen Christenen bent. Zo kun je van de muziekstijl Hardrock houden én geregeld graag luisteren naar een fijn stukje klassiek, Jazz of Disco. Het één hoeft het ander niet uit te sluiten.

Bovendien wordt het woord 'Monarchie' vaak verwisseld met 'Koningshuis'. Het is heel goed mogelijk de koning een aardige kerel te vinden maar toch een democratie te willen. Echt waar! Al vinden republikeinen (niet de Amerikaanse soort!) van niet. Overigens: vóór een Republiek zijn houdt meer in dan tegen het Koningshuis te zijn. Maar dat terzijde.

Niet meer dan 100 mensen waren aanwezig bij de demonstratie tegen de monarchie op Koninginnedag. Dat zegt toch wel iets. Wel vreemd dat die paar republikeinen vinden dat in een echte democratie de meerderheid moet beslissen. Ruim 80 procent van de Nederlandse burgers heeft namelijk niets tegen het Koningshuis maar tóch vindt men dat het Koningshuis moet worden afgeschaft!

Iedereen vindt dat de meerderheid moet beslissen. Tot de meerderheid iets wil wat wij zelf niet willen.

Alsof je trouwens als postzegel-verzamelaar geen Star Wars parafernalia zou mogen verzamelen. Hoeveel anti Star Wars fanaten zouden opdraven bij een demonstratie als die werd georganiseerd door filatelisten?

Helemaal niets

Donderdag en vrijdag was ik thuis bezig met achterstallige klusjes als administratie en strijken. Mijn zoon hielp oma met een paar klusjes en ik hielp een buurman met een paar lastige formulieren. Verder had ik een buurvrouw op visite, onderhandelde ik over nieuwe opdrachten, verzorgde Toos of Moos en Koos en zocht foto's uit om naar een castingbureau te sturen. Tussendoor schreef ik een vers stukje voor de Bewonerskrant en lachte ik met mijn zoon om de capriolen van het presentatie-trio van Top Gear.

Vrijdagavond mocht ik werken in Hillegom, zaterdag schreef ik veel (waaronder een brief aan woningcorporatie Ymere), kwam ik mijn nicht op straat tegen in gezelschap van haar pasgeboren dochter, maakte ik een fanpagina aan op Facebook, kwam een vriendin onverwacht even langs en nam ik wat rust door met mijn zoon samen bij mijn vriendin te eten. Zondag kleurde een deel van de stad rood/wit door de winst van Ajax en op een heerlijk warme Bevrijdingsdag (zouden de asielzoekers die wij hebben opgesloten omdat zij naar ons land kwamen voor hulp ook zo hebben genoten van 'bevrijdings' dag?) stonden wij de hele dag op de Sunday Market in Amsterdam-Westerpark met de spullen van Rataplan Design

om het weekend te eindigen met een etentje in Bussum.

Intussen kreeg ik te horen dat een ander er vandoor is met de bijbaan in de administratie waar ik op solliciteerde en ontdekte ik via een omweg dat ik niet was uitverkoren om een rol te spelen in een TV-serie waar ik onlangs auditie voor deed.

Waarom heb je niet gebeld om te zeggen dat die opdracht niet doorging?
-'Eh...dat ben ik vergeten!'
Waarom heb je mij geen mailtje gestuurd dan?
-'Eh...dat wilde ik doen maar ik had een computercrash.'
Hoe kwam je dan op Facebook?
-'Eh...met een geleende computer.'
Waarom heb jij mij geen mailtje gestuurd met die geleende computer?
-'Eh...alleen op mijn eigen computer kan ik e-mailen.'
Waarom heb jij mij geen bericht gestuurd via Facebook?
-'Eh...omdat ik een computercrash had.'
Die smoes heb je al eerder gebruikt. Verzin eens een nieuwe!
Bovendien had je kunnen bellen of SMS'en want je hebt mijn beide telefoonnummers.
-'Eh...'

Het blijft lastig om mensen op te voeden maar iemand moet het doen want anders worden mensen lui: 'Wanneer is de volgende vergadering?' -'Staat dat niet in je agenda? 'Jawel maar jou even bellen leek mij makkelijker.'

Ooit pakte ik nog mijn agenda, zocht de datum op en belde terug. Inmiddels heb ik besloten mensen zelf te laten nadenken en zoeken. Beter voor mijn rust en beter voor hun eigenwaarde. Het is alleen nog even wennen voor hen die graag een aanslag pleegden op mijn tijd en geduld.

Direct na de aanslagen in Boston werden er complottheorieën het internet opgeslingerd. Een aantal daarvan bleken klinkklare nonsens maar andere zetten aan tot nadenken. En dat doet mijn zoon: in plaats van één artikel te lezen en daar zijn mening op te basseren raadpleegt hij ook andere bronnen. Maar wat hij vooral doet is logisch redeneren en gebruik maken van zijn eigen hersencapaciteit. Voorwaar een goede eigenschap!

Sinds kort werkt hij voor zijn geld (in het eerzame beroep van vakkenvuller) waardoor ons gezinsinkomen is gestegen. Enkele jaren terug zat ik in de bijstand. Na aftrek van vaste lasten hielden wij vier euro per dag over om te besteden. Nu rookte ik nog in die tijd want anders was dat zes euro per dag. Momenteel hebben wij bijna een tientje per dag te besteden aan eten, vervoer, kleding en hobbies. Wij zijn er dus een stuk op vooruitgegaan!

Bovendien doen wij beiden werk dat wij niet erg vinden om te doen. Blijkbaar in tegenstelling tot vele duizenden landgenoten. Uit onderzoek onder enkele duizenden respondenten vulde één op de drie respondenten op de vraag: 'Wat vindt u leuk aan uw werk?' in 'Helemaal niets.'

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jeff Hanneman, Helmin Wiels en Giulio Andreotti

De Serveerster (Een verhaaltje)

Het eten was erg lekker maar hij was zo moe
dat hij er maar met moeite van kon genieten.
Eigenlijk genoot hij meer van het gesprek
dat hij voerde met zijn tafeldame.

Hij bestelde voor haar en voor hemzelf
nog een drankje op de goede afloop.

De vriendelijke jongedame die hem eerder op de avond
het menu bracht vertelde hem dat hij al zeker een uur
tegen een lege stoel had zitten praten.

Toen wist hij zeker dat er iets mis was.

Met de serveerster.

==============
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Koninginnedag

Maandag bezochten wij het lokale tuincentrum en kochten een paar plantjes en een paar vissen voor in de tuinvijver. Gisteren was de (voorlopig) allerlaatste Koninginnedag voordat wij de komende jaren Koningsdag zullen vieren. Met een beetje geluk zaten mijn vriendin en ik op een boot vanaf waar wij onze nieuwe koning met zijn koningin konden toezwaaien tijdens de zogeheten Koningsvaart. Wij deelden de boot met ondermeer de Aardigste Amsterdammer van het Jaar en een werkloze clown. Erg gezellig!

Eerder die ochtend liepen wij langs de diverse kleedjes in het centrum van Amsterdam en verwonderden wij ons over wat mensen zoal te koop aanbieden.

Onze buit bestond uit een CD van Tom Waits, een wit pak van ontwerper Han Ubbink en een zilverkleurig gilet. Mijn zoon vermaakte zich in de Koninginnenacht en op Koninginnedag met vrienden en mijn dochters zaten op een kleedje vlakbij het Rembrandtplein en ook zij hebben zich vermaakt.

Hieronder een foto-impressie van 'onze' Koninginnedag (Voor het beste resultaat even op een foto klikken; daar wordt-ie groter van!):
In de Jordaan:

Op 't IJ:

En als cadeautje een paar foto's die mijn vriendin nam: