Als de definitie van een allochtoon is dat ten minste één van beide ouders uit het buitenland moet komen, dan ben ik er eentje. En Geert Wilders trouwens ook. En zijn vrouw. Allochtonen zouden de staat zeker 8 miljard per jaar kosten. Volgens de PVV kan er dus heel wat bezuinigd worden als we alle allochtonen het land uit zouden zetten. Zou hij als hoofd-allochtoon dan zelf de uittocht leiden?
Eigenlijk is die man natuurlijk heel triest. Dat je je haar blondeert om je Aziatische afkomst te verloochenen is natuurlijk al heel erg zielig maar als je ook nog roept dat iedereen vrijheid van meningsuiting heeft behalve mensen die het niet met jou eens zijn, is dat misschien wel het toppunt. Zeker wanneer je verwacht dan ook nog serieus genomen te worden.
Wat heeft die arme man eigenlijk in zijn jeugd-jaren moeten doorstaan dat hem zo gemaakt heeft? Hoe werd hij bijvoorbeeld door zijn leraren behandeld?
Volgens mij gedragen mensen zich naar de manier waarop zij behandeld worden. Verschillende studies wijzen daarop. Zo werden door onderzoekers willekeurige leerlingen aan docenten voorgesteld als bijzonder intelligente exemplaren (terwijl het normale, gemiddeld presterende, jongelui waren). Vervolgens werden deze leerlingen voorgetrokken door de leraren, kregen zij meer individuele begeleiding, meer uitdagingen en extra huiswerk. Aan het eind van het jaar bleek inderdaad dat deze leerlingen gemiddeld een stuk beter scoorden dan hun klasgenoten die niet waren aangewezen. Volgens het docentenkorps omdat deze leerlingen nu eenmaal slimmer waren. Tot hen werd verteld hoe de vork in de steel zat.
Bij ondervraging van succesvolle mensen bleek vaak dat zij in hun jeugd werden overstelpt met complimenten, elke keer dat zij iets goed deden. "Wat goed dat je een plasje op het potje hebt gedaan!" "Wat goed van je zeg, dat je pas negen bent en nu al zo goed aardappels kunt schillen!" Daardoor kregen deze mensen enorm veel zelfvertrouwen, gingen dat uitstralen en kregen uitdagingen aangeboden.
Anderzijds blijkt dat mensen die vroeger vaak te horen kregen:"Probeer dat maar niet want dat kun je toch niet." of :"Het geeft niet als het mislukt; ik hou toch wel van je" vaak een stuk minder succesvol zijn. Volgens de maatschappelijke normen dan.
Want wie is er nu succesvoller? De vrouw die aan de top staat van de zakenwereld, naast haar villa een appartement op Ibiza bezit, een privéjacht heeft maar haar gezin nauwelijks ziet? Of de man die geen cent te makken heeft maar elke dag op zijn brommertje naar de spoorwegovergang rijdt om een paar uur lang te kijken naar de spoorbomen en voorbijrazende treinen en dolgelukkig weer terugkeert naar zijn gezin, zijn eigen groente verbouwd en weigert TV te kijken?
Als je het "de maatschappij" vraagt is die vrouw succesvoller. Maar is zij ook gelukkiger? Ik denk van niet.
Zoals gezegd: Mensen gedragen zich naar hoe zij behandeld worden.
Zo heeft men het nog al eens over "terroristen" wanneer men mensen bedoelt van wie de familie is uitgeroeid, het land is ingepikt en het leven vooral nog bestaat uit vluchten voor de "bevrijders". Soms begint zo iemand terug te vechten en heet dan meteen een terrorist.
Natuurlijk, als Uw familie wordt uitgemoord door Amerikanen of Russen die U wel even zullen bevrijden van het Juk van Beatrix, de niet-gekozen monarch van ons land, dan schrijft U een boze brief aan de minister van buitenlandse zaken. Hierin vraagt U hem netjes of hij zo goed zou willen zijn een officieel protest in te dienen. Toch?
Of gaat U -zoals sommige Afghanen en Tjetsjenen- door de stad rondlopen en proberen zoveel mogelijk overheersers om te leggen? Ik durf niet met zekerheid te zeggen wat ik zou doen maar mocht iemand het in zijn hoofd halen mijn kinderen wat aan te doen (Ook al is het "per ongeluk" en om ons te "bevrijden") dan laat ik het vermoedelijk niet bij het schrijven van een boze brief.
Posts
