Terrebel

Gisteren een genoeglijke avond mogen beleven in een lokale kroeg, met eigenaren Danny & Wendy, bardame Nidi (bardame Liz is op vakantie in haar homeland) en ene Tobias. Met hem en natuurlijk Heer Wolkewietje zitten kletsen
over zaken des levens aangaande zoals vrouwen, drank en dood. Zo kwam er ook een aantal alleraardige grafschriften voorbij. Thuisgekomen hield het filosoferen niet op tot den oogjes vanzelf sloten om vanmorgen op een welhaast onchristelijk tijdstip plotsklaps te openen op de klanken van een telefoonbel. Daniëlle verontschuldigde zich al snel
voor het wakker bellen van ondergetekende die haar vrijwel onmiddelijk vergaf voor deze "wandaad". Let wel: "vrijwel". Daar zit een subtiel verschil...;-). Vijf minuten later weder door slaap overmand om tien minuten later te worden gewekt uit een spannende droom die ik mij niet meer kan herinneren. De deurbel was deze keer de schuldige doch voordat ik een en ander besefte stond er al niemand meer aan de deur. Gelukkig nog moe genoeg om wederom af te zakken naar dromenland.
Wéér de deurbel en wéér te laat. Na tien minuten rusteloos woelen in slaap gevallen om vrijwel meteen te worden gewekt
door een luid gebonk op de ruiten. Buurvrouw Johanna maakte duidelijk dat zij te vroeg was voor haar afspraak.
Aangezien Superfer bij oma vertoefde heb ik haar daar naar toe verwezen. Zij en Ferd schijnen zich volgens laatstgenoemde uitstekend te hebben vermaakt.
Door alle commotie ende ellende arriveerde ik een half uur te laat ten huize van Janinel alwaar was besloten
tot een Rocky Horror Cast-bijeenkomst. Het werd een fijne middag met kadootjes voor Marieken, onze onvolprezen regisseuse en Marije (de nieuwe Janet). Bovendien is er een slachtoffer gevonden voor de rol van Riff Raff: Tjeerd.
Helaas te weinig tijd om met de rest te kunnen gaan verjaarsborrelen want het was tijd om Ferd bij oma vandaan te halen om samen met hem het tuinfeest van Carmen en Eef bij te wonen. Onderweg naar oma kwam ik nog buurman Joe tegen die ik gisteravond voor het eerst sprak toen hij aanbelde en mij vroeg hoe zijn Duitse gasten op zondag een parkeervergunning voor een week konden verkrijgen...In het volkstuinencomplex staat het kleine paleisje dat Carmen en Eef het hunne kunnen noemen. Daar maakten Fer en ik (opnieuw) kennis met Carmen's zus, hun moeder en diens zus. Zo ook met Vera, die in langvervlogen tijden kamermeid was in een kasteel waar ik de pias uithing. Bovendien bleek een vriend van Carmen een buurtgenoot van mij te zijn...:-(
Op tijd thuis gekomen om in de tijd die mij reste voor de komst van de kaartclub-leden te vernemen hoe laat Dani's vliegtuig morgen behoort te landen; dat Thura langs had willen komen; Ferd te voeden ende te wassen en met buurvrouw Miriam
afspraken te maken betreffende de verzorging van haar katten tijdens haar afwezigheid wegens haar aanstaande vakantie. Bas kwam binnen terwijl ik m'n laatste paar mailtjes aan het beantwoorden was. Niet veel later werd hij gevolgd door buurvrouw Angèlique die een meewarig glimlachende Vincent als een trofee achter zich meetroonde. Eén en ander ontpopte zich tot een heus grootschalig kussengevecht met m'n zoon als stralend mik...eh...middelpunt. Bij wijze van crescendo deden buurvrouw A en ik wat geïmproviseerde Pilates-oefeningen
op de vrolijke klanken van "Micky", zo leuk ingezongen door Toni Basil.
Morgen beginnen de scholen weer en nu ben ik moe.