Terrebel

Ondanks het gemiezer van de weergoden bleek het een wonderschone dag.
Met een klein beetje zoeken vond ik de standplaats vanwaar de bus mij
en "mijn" kinderen naar de Kennemerduinen zou vervoeren.
Prachtige, die kids. Dat bijkans onverklaarbare vertrouwen dat ze in je stellen
en het gemak waarmee ze dingen van je aannemen.
Heb er deze week zeven onder mijn hoede: van een uitgelaten stel broertjes,
via een wijsneuserig meisje tot een stoere Einzelgänger.
Heerlijk met ze gelummeld (wie kent dat spel niet?), geschaakt, mens-erger-je-niet gespeeld
en lekker door de duinen geslenterd met een meisje van zes op de schouders.
Arme voetjes...
Maar de pijn weegt bij lange na niet op tegen de vreugde die je beleeft op zo'n dag.
Zo is er een door één mijner kinderen gevangen visje naar mij vernoemd
en meen ik een doorbraak te hebben bereikt bij een bijzonder gesloten jongeman.
Als je dan op zo'n zandpad loopt en je voelt opeens een kleine hand in de jouwe...
dat doet je wel wat.
Volgende week mag Fer mee. Hij vindt't daar ook vast fantastisch!
Kan iemand mij wellicht een uittreksel sturen van de belangrijkste nieuwsfeiten
vanaf afgelopen woensdag tot en met vrijdag aanstaande?
Heb namelijk bijzonder weinig tijd over voor de gangbare routine die een gemiddelde Terrebel eigen is.
Eén der leidinggevenden blijkt stage te lopen voor een theatergezelschap dat op de Parade
zal gaan optreden. Was al vagelijk van plan erheen te gaan maar nu ga ik zeker, dat begrijpt U zeker wel.
Bij thuiskomst vond ik een briefje van buurvrouw Janine in de brievenbus waarin zij te kennen
geeft met mij te willen afspreken en werd ik opgewacht door m'n moeder en m'n zoon.
Het eten stond voor mij klaar.
Hoefde dus niets meer te doen dan de stukken van de SP-vergadering van gisteravond uit te draaien,
lekker andijvie-stamppot te gaan eten met een opwekkend toetje en met drie generaties mensen met dezelfde achternaam
het pand te verlaten. Zij naar m'n ouderlijk huis, ik richting Stopera.
Tevens wensch ik U erop te wijzen dat het openbare elektronieke dagboek van mijn goede vriend
Wolkewietje aanzienlijk is gehermodelleerd.
Oordeelt U zelf over het nieuwe uiterlijk.
De humor van minister de Geus:"Geen enkele jongere zal langer dan zes maanden werkeloos zijn."
Heb overigens inmiddels ontdekt dat mijn exemplaar van "Acoustically driven Uriah Heep" probleemloos draait
in het m'n cd-rom station. Errug fijn.
Net als het (korte) bezoekje van buurvrouw A gisteravond. Zij kwam even informeren naar mijn eerste werkdag.
Over eerste dag gesproken: vandaag is de eerste dag van het nieuwe levensjaar van Daniëlle. Gefeliciteerd meid!
Nu maar hopen dat het kabinet gauw valt zodat je al mag stemmen...;-)

Buurvrouw J belde nog om te zeggen dat ze een beetje te laat was om mee te gaan naar karateles.
Een week om precies te zijn...:-(