Gemaakt

Vandaag bleef ik lekker in Amsterdam, mijn "eigen" fijne stad. Eerst een paar uurtjes oppassen (met het heerlijke weer van vandaag natuurlijk even in het park gewandeld) op mijn meeste verse oppasbaby (één maandje jong!), daarna een DVD'tje opgestuurd naar iemand die die via Bol.com van mij heeft gekocht, toen foto's uitgesorteerd van mijn weekendje Praag en een aantal op Facebook geplaatst, daarna wat formulieren verzonden naar een agenstschap in Engeland ten behoeve van een mogelijke rol in een speelfilm en daarna naar de kleermaker om een shirt te laten vermaken. Op de terugweg boodschappen gehaald en toen ik thuiskwam was de was klaar. Ook weer gebeurd!

Na al het gereis afgelopen weekend en het weekend ervoor was het een verademing om alles te kunnen doen binnen loopafstand van mijn woning.

Het nieuws volgen blijkt goed voor mijn topografische kennis van Nederland. Zo had ik nog nooit van Baflo gehoord totdat onlangs een doorgedraaide asielzoeker een agent doodschoot met diens eigen wapen. En wist u meteen waar 't Goy lag toen u hoorde dat 20.000 kippen daar zijn gestikt door een brand in het bedrijf naast de schuur? Ook vreemd eigenlijk dat mensen het zo zielig vinden voor die kippen maar er geen enkele moeite mee hebben dat er gemiddeld per uur (...) in Nederland 50.000 kippen worden vermoord voor consumptie-doeleinden. En zo'n mooie dood krijgen ze heus niet!

Of Dominique Strauss-Kahn zo'n mooie dood krijgt is nog even afwachten. Zelfmoord zal het moeilijk kunnen worden want wat kun je beginnen in een lege cel in trainingspak en veterloze schoenen? Hoewel: er zijn gevallen bekend van mensen die zelfmoord pleegden door hun hoofd keihard tegen de muur te beuken. Niet mijn favoriete hobby, zeg maar...Of wacht: hij is natuurlijk rijk ende "belangrijk" en dus mag hij gewoon buiten de cel zijn straf afwachten. Vrij zijn is wellicht eigenlijk een zwaardere straf voor hem want overal waar hij nu loopt op straat zal hem het een en ander worden nageroepen. Lijkt mij verre van prettig.

De voormalig machtige meneer verweerde zich nog door iets te zeggen als: "Ik heb dat kamermeisje helemaal niet aangerand en bovendien had ze er zelf om gevraagd!" Niet echt een sterk pleidooi voor zijn onschuld en dus hebben zijn advocaten er maar snel iets anders van gemaakt.

P.s. Voor de liefhebbers: Foto's van mijn werkweekend in Praag én foto's van één van onze "optredens" van het afgelopen weekend staan sinds vandaag op mijn Facebook-pagina. Wel eventueel nog even "vriendjes" worden...;-)

Midlife-crisis

Voor Superfer is pas het jaarlijkse klassentoernooi begonnen. De jongelui op school bepalen dan wie het snelst de estafetteloop afrondt, wie er het beste voetbalt of in een week tijd het leukste toneelstukje in elkaar zet. Maar er zijn bijvoorbeeld ook wedstrijden in debatteren en fietsbandplakken...erg leuk!

Vrijdag begon met het passen van kostuums voor een fotoshoot op een nader te bepalen datum. Daarna thuis overleg gepleegd per e-mail en telefoon met m'n agent in Londen, een andere fotografe over een andere fotoshoot, een column geschreven voor de bewonerskrant, papieren verzameld voor een aankomend bewonersoverleg, twee evenement-draaiboeken doorgenomen en een liedje ingestudeerd voor zaterdag. Op het einde van de middag samen met de Ferman bij m'n moeder gegeten om daarna The Big Bang Theory te kijken.

Natuurlijk kwam ik ook vrijdag weer de nodige bekenden tegen. Ditmaal ondermeer de vader van de kinderen van een buurvrouw. Tijdens de lezing over de Homo Zappiens van woensdag waren er ook weer onverwachte bekenden: de ouders van een jongen en een meisje die in mijn groep zaten toen ik nog werkte op een naschoolse opvang én bijvoorbeeld ook een vriend van een buurman met wie ik ooit gezellig samen dronken ben geweest op een buurtbarbecue.

Zaterdag was er een fotoshoot in Blaricum ten behoeve van de kaft van m'n tweede verhalenbundel. Daarna met bus en trein door naar Assen om te 'vechten' op het kickboksgala '2 the Maxx 2' om daarna razendsnel door te sjezen naar Amsterdam om de leadzanger van Kiss te spelen op ClubXL, het oversized feestje van ClubNl.

Al met al vannacht om vier uur thuis. Moe maar zeer voldaan. Dat krijg je ervan als je werkt met en voor fijne mensen waar je een hoop energie van krijgt.

Vandaag had ik een vriendin op visite die mij kwam helpen met het ontwerpen van de kaft van mijn tweede bundel. Zij besloot spontaan voor mij en mijn zoon te koken! Flesje wijn erbij...gezellig.

Misschien is mijn leven soms wat hectisch maar ik zou niet meer terug willen naar kantoorwerk. Op zich niets mis mee, hoor en soms verlang ik er wel zeker naar terug. Maar na ruim 15 jaren vond ik het tijd voor wat anders. Of misschien zat ik wel iets te vroeg in een midlife-crisis...;-)