Opgeruimd

Opgeruimd



Googlewhack:

publieksvoorlichter sexueel misbruik





Ze blijven fijn , die gesprekken met m'n zoon onderweg naar en van karateles. Gisteren hadden wij het er over dat het leven vaak zo oneerlijk is voor velen. Daarom moeten wij als mensen het elkaar maar een beetje makkelijker maken. Wij hebben wel onze mond vol over de overheid die haar verantwoordelijkheid niet neemt maar wat doen wij zelf eigenlijk om onze invalide buurman te helpen? Moeten wij de school (en dus indirect het ministerie van onderwijs) de schuld geven van de zwangerschap van een tiener of ligt hier ook een taak voor haar ouders?.



Minister Pechtold van Bestuurlijke Vernieuwing heeft de kosten van bureaucratie in kaart laten brengen. Met mijn beperkte kennis van zaken zie ik dat als een goede aktie. Het schijnt dat de meesten van ons per jaar ongeveer 10 uren tijd en 100 euro aan geld kwijt zijn aan bureaucratische noodzakelijkheden. Voor bijvoorbeeld een chronisch zieke komt daar nog zo'n 85 uur op jaarbasis bovenop voor het invullen van de aanvragen voor thuiszorg, tegemoetkoming vervoerskosten, declaratie medicijnen en dergelijke. Je zou er bijna ziek van worden...



Kent U dat? Dan betrap je jezelf erop dat je delen van een verhaal wat aandikt. Meestal doe je dat onbewust en moet iemand je erop wijzen. Uit analyse blijkt dat je't vooral doet om jezelf te overtuigen. Maar waarom is dat eigenlijk nodig? Waarom twijfelt de mens aan zichzelf? Als je je eigen oordeel niet kunt vertrouwen hoe kun je dat dan van anderen verwachten?


Voorlopig verwacht ik binnenkort een positieve reaktie te krijgen op tenminste één van de sollicitatiebrieven die ik onlangs heb verstuurd. Bovendien verwacht ik dat eerdaags eindelijk de winterjas naar de stomerij kan. Intussen blijf ik doorgaan met opruimen in huis in het kader van "een opgeruimd huis betekent een opgeruimde geest".

Milieumarkt

Milieumarkt



Googlewhack:

hoeveel asielzoekers in 2003 in belgië van januarie to december



Vandaag mocht ik namens een zekere socialistische partij een standje mede-bemannen tijdens de jaarlijkse milieumarkt, georganiseerd in Amsterdam-Westerpark. Uit de discussies kwam vooral naar voren dat ik tegen de Europese Grondwet ga stemmen vanwege de intentie de markwerking hoogtij te laten vieren op het gebied van gezondheidszorg en onderwijs. Als dienstverlenende instellingen gedwongen worden winst te maken in plaats van de nadruk te leggen op de kwaliteit van het gebodene gaat het mijns inziens snel mis. Stel dat een ziekenhuis een neuscorrectie kan verrichten voor 5000 euro of iemand kan afhelpen van een acute blindedarminfectie voor een miezerige 800, waar zou de directie dan voor kiezen? Stel dat scholen gaan schermen met extraatjes zoals gratis laptops voor elke nieuwe leerling dan kunnen alleen de grotere scholen dat waarmaken; de kleinere verdwijnen dan temidden van de schreeuwerige aanbiedingen die ontstaan. Over de kwaliteit van het onderwijs zul je al gauw niemand meer horen; een enkele zot daargelaten. Persoonlijk weiger ik te eindigen als zo'n zot.


Zo zal ik ook tezijnertijd weigeren mijn kleinkinderen te laten injecteren met een ID-chip, al is het maar om de overheid dwars te zitten. Aan de ene kant spreekt men van "eigen verantwoordelijkheid" maar tezelfdertijd wordt ons de mogelijkheid ontnomen over ons eigen lot te beslissen. Dat doet onze paternalistische regering wel voor ons. Als in "het nieuwe Europa" inderdaad de meeste stemmen gaan gelden wie bepaalt dan wat er gebeurt en wie neemt het dan nog op voor minderheden? Er is sprake van een (parlementaire) democratie als de gekozen regering de belangen behartigt van ALLE burgers en niet alleen van diegenen met de grootste mond of het meeste geld. Gezien het grote aantal lobbyisten in Brussel die daar door grote bedrijven zijn neergezet lijkt het mij niet dat er naar de sociale aspecten van de samenleving gekeken zal gaan worden. Ziet U Unilever al in het geweer komen tegen koopkrachtverlies van AOW'ers? Het zal hun wat schelen of die oudjes IGLO-maaltijden of hondebrokken eten: beide komen uit de Unilever-fabrieken...


Voorlopig is het nog niet zover en bijvoorbeeld via zo'n milieumarkt kunnen nadenkende mensen anderen ervan overtuigen dat het niet goed is om welzijn in handen te geven van de meest biedende.

Overigens kwam ik ter plaatse slegs drie bekenden tegen die geen partijgenoot waren. Bovendien komen zij alle drie voor in hetzelfde hoofdstuk in mijn nog te schrijven biografie. Geestig, niet?