15 Jaar geleden zorgde Piet Beertema er volgens zeggen voor dat Nederland het tweede land werd dat aansluiting vond op het wereldwijde web. Het eerste was uiteraard de Verenigde Staten van Amerika.




Laat ik't 'ns hebben over vooroordelen. Vingers omhoog: wie heeft er nog nooit een vooroordeel gehad? Ze komen in soorten en maten. Net als leugens overigens maar dat is een geheel ander onderwerp. Zo vragen nog steeds mensen zich af of ik wellicht homosexueel ben. Dat vermoeden baseren zij op het feit dat ik ooit vrijwilligerswerk heb gedaan op het COC. Waar komt die vooronderstelling vandaan en waarom denkt men niet van een vriendin van mij dat zij bejaard is ondanks het feit dat zij als vrijwilligster in een bejaardentehuis heeft gewerkt. Als iemand zich geroepen voelt mij uit te leggen hoe de menselijke geest op dit gebied werkt...graag!




Momenteel werkt mijn geest beter dan mijn lichaam helaas. Vandaar dat ik het bezoek aan Penelope moest afzeggen vanochtend. Ook m'n moeder zit in de lappenmand. Dientengevolge kan ik niet naar de SP-bestuursvergadering van vanavond. Hoe spijtig ook, ik vind't erger dat m'n oppas...eh...m'n moeder ziek is. Beterschap ma!

Ondanks de fysieke zwakheden in de familie is Ferdinand gewoon naar karateles geweest. Dankzij buurvrouw Angélique lekker een tartaartje gegeten.




En nu voor iets geheel anders: van wie is de sleutelbos die al bijna een week op mijn bureau ligt!? Geen van de mensen die afgelopen week hier binnen is geweest heeft ze geclaimd. Spannend, hoor!


Bij de weg: niemand heeft nog het juiste antwoord gegeven op mijn vraag van vanmorgen. Bij deze zijn de regels ietwat aangepast: elke persoon mag 5 antwoorden geven en degeen die er het dichst bij zit mag én een cd én een video uitzoeken uit de daartoe bestemde tas. Succes!

Ferdinand vertelde mij wat hij later wil worden. Aan de lezers van dit weblog nu de vraag:
welk beroep is hij van zins te gaan uitoefenen?
Onder de juiste inzenders wordt niets verloot.




Strakjes even langs bij Penelope. Het toeval wil dat ik deze mede Pencak cursiste gisteren na afloop van de RHPS-bijeenkomst op straat tegenkwam. Onderweg naar m'n moeder om m'n zoon op te pikken kwam ik overigens nog buurvrouw Johanna tegen maar dat heeft niets te maken met het feit dat het een leuk potje kaarten werd gisteravond.

Een avond die begon met een stukje nostalgie: Koot en Bie. Kees van Kooten en Wim de Bie blikten samen met de kijkers terug op enkele hoogtepunten uit hun carrière.
Hoogst vermakelijk en opmerkelijk actueel.

Buurvrouw Angélique vervolmaakte de avond door een potje thee te zetten en met haar immer stralende aanwezigheid het aanwezig manvolk een glimlach op het gelaat te bezorgen. (Somebody called me) Sebastian van Steve Harley & Cockney Rebel spookt mij door het hoofd terwijl de teller voor Amerikanen op 417 is gekomen dit weekend en die van Irakese burgerslachtoffers de 10.000 nadert...