Zijn beste Vriend (Een verhaaltje)

Naar aanleiding van mijn blogstukje van gisteren schreef ik onderstaand verhaaltje:

====================

Iedereen in de buurt kende hem. Als de wat zonderlinge man die 's nachts de stoep schoonmaakte.
Met stoffer en blik.

Nieuwe buren hadden geklaagd dat het zo'n rommeltje was in het portiek en de kleren van de buurman stonken. Ja, hij was wat apart en in een keurige maatschappij mag je dat natuurlijk niet zijn.
Daarom werd nu zijn huis leeggeruimd en moest hij naar een verzorgingshuis.

Alles wat is verzameld in een mensenleven verpakt in een kamertje van drie bij vier.

Te voet bracht hij zijn dierbaarste bezittingen naar zijn laatste woonplek, twee kilometer verderop;
een koffergrammofoon met een stapel oude jazzplaten, een op straat gevonden hotelstoel, een bijzettafeltje en het koffiekopje waar zijn vriendin vroeger uit dronk.

Ook kwam hij nog even dag zeggen tegen een buurman van wie hij de voornaam niet kende. Zijn beste vriend.

=================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Anders

Het afgesproken kaartavondje van gisteren ging niet door en dat kwam mooi uit. Eerder op de dag namelijk waren mijn zoon en ik begonnen met het omzetten van meubilair, opruimen en schoonmaken in de woon- en de slaapkamer. Daar hadden wij het best druk mee. Uiteraard word je dan een paar keer gebeld. Eerst belde een man: 'Hé, ben je druk?' -'Eh...eigenlijk wel.' 'O, okee. Dan bel ik later wel terug.' Later werd ik gebeld door een vrouw: 'Hé, ben je druk?' -'Eh...eigenlijk wel.' 'O, en waarmee dan eigenlijk allemaal?' Ja, beste lezers en lezeressen, mannen en vrouwen zijn veelal verschillend...en zo hoort het ook te zijn! ;-)

En 's avonds was het nog niet gedaan met de klus. Bovendien werd een buurman geholpen met een verhuizing.

Nadat welgeteld één buurman over hem had geklaagd (goed, zijn kleren stinken, hij 'verzamelt' graag diverse spullen en hij loopt 's nachts de stoep te vegen) vindt woningcorporatie Ymere dat hij best zijn huurwoning kan verlaten. Zo kan een sociale tweekamer-huurwoning van 39m2 uit 1892 een likje verf krijgen en een CV-installatie. Om vervolgens verkocht te worden voor ruim anderhalve ton.

Toch fijn voor al die nieuwe bewoners met een jaarinkomen van tweemaal modaal of meer dat iedereen die ook maar een beetje 'apart' gedrag vertoont wordt weggestopt in tehuizen. Want in een nette buurt horen natuurlijk alleen maar nette mensen die van negen tot vijf en van maandag tot en met vrijdag werken om de hypotheek op hun antieke koopwoning te kunnen betalen, op zaterdag naar de Makro gaan voor de wekelijkse boodschappen en op zondag naar de meubelboulevard.

Want zo hoort het en niet anders.