Vader

In reactie op de opmerking van een heuse islamofoob (én lid van een extreem rechtste groepering) schreef ik het volgende:

Ook veel christenen hebben goede banden met de nazi's (gehad). Helaas mis ik van jou de bewijzen dat moslims gelieerd zijn geweest aan Hitler. Wat maar weer aantoont dat islamofoben geen bewijzen nodig hebben om anderen te overtuigen van hun gelijk. Zodra je die bewijzen wéĺ hebt én kunt verklaren waarom de Bijbel níet letterlijk moet worden genomen maar de Koran wél, ga ik graag weer met je in discussie. Fijne dag verder! (En dat meen ik en is zeker niet sarcastisch bedoelt)

Inderdaad, ik probeer discrimineren tot het uiterste te voorkomen en praat zelfs met mensen wier mening lijnrecht tegenover de mijne staat. Al is het maar om te laten zien dat discussiëren ook op een normale respectvolle manier kan.

Er zijn nu eenmaal mensen die ervan overtuigd zijn dat verschillende bevolkingsgroepen anders van elkaar behandeld moeten worden. En ook idioten hebben recht op hun mening...;-)

Zélfs als ze vinden dat Joden wél en Moslims níet dieren ritueel mogen slachten. Alsof het wat uitmaakt voor de koe volgens welk ritueel zij geslacht wordt: Kosher of Halal. Of volgens het kapitalistisch ritueel: zo snel en zo veel mogelijk koeien slachten voor zo weinig mogelijk geld.

Ach, later lachen we om deze discussie en is het niet meer dan een herinnering voor een enkeling.

Herinneringen maken is misschien wel het mooiste dat er is. Nu mag ik dat met m'n kinderen doen en het voelt als een voorrecht. Alleen al het idee dat ze later zullen zeggen: "Ik weet nog goed dat ik vroeger met mijn vader..."

De liefde

Heerlijk weekend gehad met zoon en oudste dochter! Gisteren een gezellig dagje thuis doorgebracht en vandaag geluncht bij mijn moeder en een bezoekje gebracht aan drie speeltuinen én een kinderboerderij (Het "landje van Ome Kick" voor wie dat wat zegt). Vanmorgen met dochter ook nog'ns een potje schaak gespeeld.

Met mijn zoon besprak ik de optie van een vierde "tijd"; Denk je eens in dat er naast verleden, heden en toekomst nog een vierde tijd is waarin wij (kunnen) bestaan (hebben)?

Hij houdt van denken. Toevallig bracht de postbezorger vandaag zijn tussenrapport-cadeautje: een zelfbouwpakket voor een spelcomputer waarop je welgeteld één heel spel kunt spelen...Pong! Er zit zelfs een soldeerbout bij dus de Ferman kan lekker aan de gang. Normaal gesproken zou hij meteen aan de slag gaan maar hij besloot zijn schoolproject voorrang te verlenen.

Hoe komt een 15-jarige aan zoveel verantwoordelijkheidsgevoel?

Mijn dochter zette ik aan het werk met een kalligrafeer-set. Zij houdt van knutselen.

Met haar ging ik ook "raar" praten. Overal "os" achter zetten. Zo krijg je bijvoorbeeld: "Goedemorregos! Lekkeros geslapenos?" Zij vergat bijna haar ontbijt te eten dus ik zei: "Eetos ontbijtos? Of Kruidvat natuurlijk."

Zij begreep het grapje meteen en mijn zoon vond'm zelfs erg goed. M'n dochter bleef maar glimlachen!

Zij zat later op de bank te lezen terwijl haar broer in de kamer ernaast werkte aan zijn schoolopdracht. Op gegeven moment, zonder dat het haar wordt gezegd af gevraagd, loopt zij naar haar broer toe om hem een chocolaatje te geven. Gewoon, zomaar.

Dát, mijn beste lezers, zijn nu de momenten waar ik voor leef!

Natuurlijk is het leuk en gezellig als (zoals afgelopen donderdagavond) de buurvrouw op visite komt. En natuurlijk is het leuk als mijn inspanningen worden beloond en ik (zoals afgelopen vrijdag) een leuke werkopdracht binnenhaal.

Maar waar het écht om gaat is niet in geld, contracten of andere materie uit te drukken. Voor mij is dat de liefde.

(Klik op de foto's voor een grotere versie)