Leefomgeving

Een dag of tien geleden verloor ik de punt van m'n (zelfgemaakte) wandelstok: een metalen ring met een rubber dopje. Vandaag was ik op visite bij vriend Pieter en later bij m'n moeder. Mijn route leidt mij door een bepaalde straat. Normaliter loop ik daar aan de rechterkant op het trottoir maar vanwege een stapel vuilniszakken besloot ik links te lopen. Onder een struik in een voortuintje zag ik'm opeens liggen: het puntje dat ik kwijt was. Het was'em echt!

Ik ben een zeer tevreden mens die vele geluksmomenten mag beleven. Op deze foto's ziet U wat mij ook zo tevreden maakt: Mijn kinderen en stukjes van mijn leefomgeving.

Straffen

Vandaag was ik op cursus voor stembureau-leden. Wonderlijk genoeg zijn er wederom een paar regels veranderd. Zo zijn op 9 juni ook ID-bewijzen geldig die al verlopen zijn, mits niet langer dan vijf jaar. Bijkomend voordeel -voor mij althans- is het feit dat er een financiële vergoeding tegenover staat om vanaf 7 uur des morgens tot minimaal middernacht achter een tafeltje te zitten in een gymnastiek-lokaal. Want tsja, ook ik moet eten en geld verdienen doe ik het liefst met werken en niet door het te stelen.

Natuurlijk: als U geen eten had zou U liever sterven van de honger dan uit stelen gaan. Gewoon omdat stelen niet mag. Toch? Nee, natuurlijk niet. Net als de meeste dieven wereldwijd zou ook U gaan stelen als geldgebrek U daartoe noopt. Om die reden zal het verhogen van straffen op diefstal niet werken. Hooguit averechts..."Als ik een brood jat dan heb ik even te eten. Word ik daarbij betrapt dan ga ik de gevangenis in en heb ik minstens een paar weken lang te eten."

"Ja maar", hoor ik U denken, "Hoe zit dat dan met al die dieven die niet stelen uit honger maar uit hebzucht?" Dat is heel simpel: die krijgen overheidssteun en heten "bankdirecteuren". Niet dat alle bankdirecteuren schurken zijn maar om een punt duidelijk te maken wil ik nog wel eens overdrijven.

Dan heb je nog de tussenliggende groep: Zij die vinden dat zij te weinig geld hebben en vinden dat ook zij overbodige dingen zoals TV's en sieraden moeten kunnen kopen.

Stelt U zich even voor dat U uit Roemenië komt nadat U gehoord heeft dat het in Nederland goed toeven is. "Ja man, je hoeft helemaal niets te doen en krijgt toch zomaar 800 euro per maand!" Met die gedachte in het achterhoofd en het besef dat U in eigen land 60 uren per week moet werken voor 400 euro per maand steekt U de grens over.

Dan blijkt het niet allemaal rozegeur en maneschijn. De beloofde 800 euro blijkt 300 euro te zijn, een werkvergunning wordt niet verleend en je schrikt je te pletter als je er achter komt dat het huren van een eenvoudige kamer in het mooie Nederland al gauw 300 euro per maand kost. Minimaal! In eigen land had je daar een drie-kamerwoning voor! Tsja, daar zit je dan. Uit arren moede sprokkel je geld bij elkaar met verschillende klusjes en je ziet bij de supermarkt waar jij je wekelijkse pakje pasta van 50 cent koopt dat mensen met het grootste gemak voor 50 euro aan overbodige dingen uitgeven; Chips, cola, biefstuk, rubberen welkomstmatjes, voorbeschilderde paaseieren, sigaretten, plastic fotolijstjes, per stuk verpakte plakjes ontbijtkoek...

Een "vriend" vertelt je dat hij een methode weet om die mensen wat geld te ontfutselen. Het is heel eenvoudig en voor maar een uurtje per dag verdien je 500 per week. Jouw bezwaren "ja maar stelen mag niet en die mevrouw heeft er vast heel hard voor gewerkt om nu bij de supermarkt die tuinkabouter op zonne-energie te kunnen kopen!" worden weggewuifd met:"O, maar dat is geen probleem. Want iedereen in Nederland is verzekerd en die mensen krijgen het geld gewoon terug van de verzekering, dus eigenlijk is het geen diefstal".

U blijft natuurlijk bij het standpunt dat stelen slecht is en lijdt liever honger dan dat U iemand moet beroven die momenteel meer in de broekzak heeft zitten dan U in een maand verdient. Toch?

Mijn eigenste moeder is onlangs nog ten prooi gevallen aan zo'n bende geld-dieven. Iemand in de rij achter haar keek haar pincode af, stal haar pinpas en nog geen kwartier later was haar rekening leeggeplunderd. Hoogstwaarschijnlijk wordt zij volledig gecompenseerd door de verzekering. Is het niet door haar eigen danwel door die van de bank. Het komt dus allemaal wel goed. Behalve voor de dief als die eenmaal in mijn handen zou vallen...

Desalniettemin kan ik mij omstandigheden voorstellen die iemand dwingen uit stelen te gaan en voel ik een diep medeleven. Eigenlijk heel dubbel want tegelijkertijd voel ik minachting.

Misschien moeten overheden zich gaan focussen op de oorzaken van diefstal en niet op de gevolgen. Het kan nuttiger zijn om oorzaken dan om symptomen te bestrijden.

Hiermee wil ik diefstal niet bagatelliseren en bovenstaand verhaal is gedramatiseerd maar -U zult het gewend zijn van mij- ik poog U aan het denken te zetten mocht U ooit (weer) hardop denken over het verhogen van straffen.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Bobbejaan Schoepen