Koken

Koken

Gisternacht was de avond van de jubilerende Stille Omgang. Bijzonder vanwege het jubileum (125 jaar geleden was de eerste georganiseerd!). Bijzonder vanwege het feit dat het Mirakel van Amsterdam, waar De Stille Omgang betrekking op heeft, plaats had nagenoeg op de lokatie van m'n huidige werk. Waar nu The Amsterdam Dungeon is was eerst een kerk die een kapel opvolgde die was neergezet naar aanleiding van het Amsterdams Mirakel, ook wel het Hostie-Mirakel.

Gisteravond waren er ook live-beelden van het WK-Allround langebaanschaatsen en de verjaardag van een vriend. Ik gaf er de voorkeur aan een rustige avond met mijn kinderen te beleven. Gewoon, omdat ook een Terrebel wel eens rust wil en nodig heeft. jammer dat niet iedereen dat begrijpt.

Iedereen mag verder ook begrijpen dat een open forum een kans is voor een ieder om zijn/haar mening te spuien. Dat houdt niet in dat ik mij achter de betreffende mening schaar maar uitsluitend dat ik beheerder ben van het betreffende forum. Nog maar even een keer voor alle duidelijkheid: vrijheid van meningsuiting staat voor mij niet gelijk aan de vrijheid van belediging.

IJslanders zien hun vrijheid niet meer verdedigd door Amerikaanse militairen. 1.200 van hen vertrekken vanwege het feit dat IJsland als basis niet meer van strategisch belang is. Amerika wil de 250 miljoen dollar per jaar kostende basis sluiten. De IJslandse middenstand is tegen...Niet vreemd wanneer je bedenkt dat er in heel IJsland slegs zo'n 300.000 mensen wonen en de Amerikanen dus een aardige omzet vertegenwoordigen.

Vrijheid zit slegs in hoofd en hart want gebonden zijn wij allen. Is het niet aan werkgever, dan wel aan woningbouwbedrijf, gasleverancier, partner, kinderen of bank. Vrijheid is echter geen farce maar bestaat wel degelijk. Net als dromen. Sommige dromen worden wreed verstoord door wat algemeen als "de werkelijkheid" wordt aangeduid. Kijk eens naar de droom van een arm zwart jongetje dat er ooit van droomde een rijk blank meisje te zijn. Zijn droom kwam gedeeltelijk uit en de wereld leerde hem kennen als Michael Jackson, King of Pop. Om niet verder in de schulden te komen heeft hij zijn privé-pretpark Neverland moeten sluiten.

Zijn verhaal kwam in het nieuws omdat hij bekend is. Wat de dromen zijn van een 55-jarige Joodse man die een hotelkamer in Brussel met hemzelf en zijn 2-jarig dochtertje erin dreigde op te blazen als er niet snel medische hulp voor haar zou komen zullen we waarschijnlijk nooit weten. Wilde hij alleen maar dat zij snel zou worden geholpen aan haar hartkwaal of was er meer aan de hand?

Bij ons was er niets aan de hand: Zo schilderde Eva alvast een paaseitje en ging haar broer met de jarige Marijn en wat vrienden lasergamen. Eva genoot van de verhalen die Ferdinand haar op het einde van de dag vertelde, idolaat als zij is van haar grote broer. Ook genoot zij intens van rozijntjes, een Meneertjes en Mevrouwtjes-kijkschijf, een mango en een grote aardbei die ronddreef in de chocolade/vanille-vla.

Eva is inmiddels naar huis en Ferdinand zit nu samen met zijn moeder foto's van de skivakantie te bekijken terwijl het theewater staat te koken.

Pole Position

Pole Position

In de Kinkerstraat, temidden van de zaterdamiddag-drukte, staat een man vrede uit te stralen. Zijn naam is Gabriel. Tezelfdertijd staan mensen op de Dam te protesteren tegen de opsluiting van tegenstanders van het Castro-Regime en op het Museumplein staan mensen te protesteren tegen het Bush-regime. Ook onder dat regime worden politieke tegenstanders zonder enige vorm van proces achter hekken geplaatst. Volgens sommigen is er een groot verschil tussen de ene en de andere dictator. Totnogtoe ben ik niet overtuigd van het bestaan van een verschil. Kunt U mij op andere gedachten brengen?

Mijn kinderen kunnen dat. Dayna verzocht mijn hulp bij het tekenen van Nijntje en Eva liep Ferdinand te zoeken die zich in haar kamer had verstopt. Op weg terug naar huis van het Eva (die er waarlijk prachtig uitzag met haar zelfaangebrachte lipstick!) ophalen namen wij opzettelijk een omweg. Gewoon, zomaar om te zien waar je dan uitkomt. Behalve een cadeau halen voor een vriend van de Ferman die morgen zijn verjaring viert en een tweede goudvis (wat is een Suske nu eenmaal zonder Wiske?) eigenlijk niet zoveel gedaan. Gewoon de aanwezigheid van de kids maakt mij al gelukkig. Al zijn ze alleen maar bezig met het spelen van een 26 jaar oud spelletje terwijl ik dit typ: Ms. Pac-Man. Lachen! Strakjes mag ik de joystick overnemen en een poging wagen tot het, jaren na mijn HEAO-tijd, spelen van Pole Position!