De mondhygiëniste kon een glimlach niet onderdrukken toen ik haar sterkte
wenste bij het schoonmaken van mijn gebit.
Blijkbaar had ik goed door dat eea niet erg gemakkelijk zou gaan. Ik wordt namelijk
terug verwacht voor een vervolg-sessie waarbij ik dan het totaalbedrag
van ruim 80 euro mag ophoesten dat het verwijderen van tandsteen
tegenwoordig blijkbaar kost.
Op de weg terug ff wat boodschapjes gehaald waarbij ik Leon tegenkwam. Nog even met hem
gekletst over het reëele inflatie-peil ten opzichte van het officieel
verkondigde percentage. Dat loopt toch aardig uiteen wisten wij te concluderen.
Inmiddels had Angelique (nee, niet de buurvrouw en ook niet die schoolmoeder die een vriendin van
een vriendin bleek te zijn...) mij de details
voor vanavond doorgegeven.
Had zin om even te gaan shoppen als voorschot op de toekenning van enige
pecunia nav mijn "optreden" van vanavond maar dat is er niet van gekomen. Wellicht morgen.
Marcel van Dam maakte zijn opwachting
bij het programma vanavond. Evenals Heleen van Royen.
Laat ik toevallig pas haar debuut bij de postbestelling
hebben mogen ontvangen! Wellicht wilde zij'm signeren?
Heb nog overwogen te laten zetten: "Voor Peter J" maar dat bleef bij een overweging...
Het werd een bijzonder vermakelijke avond waarvan men des zaterdag avonds het resultaat kan zien
op de kro-televisie.
De weg naar huis ging niet zo soepeltjes als verwacht. Om een of andere reden
ging lijn 7 niet verder dan het Weteringcircuit. Verder lopend liep ik Leon tegen het lijf. Hij nodigde mij mee te gaan naar een performance van zijn aanstaande, buurvrouw J2.
(Voor meer informatie over de buurvrouwen verwijs ik U andermaal naar het betreffende organogram)
Echter, gedwongen door watersnood (de nood tot wateren) en gedreven door de behoefte mijn roes uit te slapen (geloof mij, jongens en meisjes: wodka en bier gaan niet
goed samen) besloot ik dat het opzoeken van mijn bedje (van 1.83 bij 2.14m!)
prioriteit verdiende.
Heleen heeft dus inderdaad mijn exemplaar van "De Gelukkige Huisvrouw" gesigneerd) én ik heb een kusje mogen ontvangen. Eigenlijk omdat Raoul Heertje niet wilde. Hij verkoos het gezelschap van Heleen terwijl ik, tussen de gesprekspartners door (waaronder Angelique) genoegen moest nemen met haqr boek. Ik zeg lekker niet van wie ik kusjes heb gehad want dat is een geheimpje tussen mij en Harm...;-)
Eigenlijk had ik gepland vanaf vrijdagavond Eefje in huis te hebben en had daarvoor al de klus van het optreden als waakaap op het schoolfeest van Daniëlle afgezegd.
Dit was echter een spoedklus. Bovendien een vrij redelijk betalende.
Vandaar dat ik dat dan toch maar liet prevaleren.
Mijn kinderen en geliefden verdienen tenslotte ook bij tijd en wijle een presentje
en dat zal toch op een of andere manier bekostigd dienen te worden.
Als alles volgens plan verloopt zal ik in den morgenstond bij buurvrouw M langsgaan en pogen m'n dochter over te halen
om samen met haar haar "bgoerg" op te halen van oma en er een leuke dag van te maken met z'n drietjes.
Voor nu bid ik U een goedenacht.

Geen wonder dat het taalgebruik van de gemiddelde inwoner van dit land zienderogen achteruit gaat. Kijk eens naar die koppen en zinssneden bij nu.nl: Ongeluk met Chinese veerboot kosten tientallen levens;
De toename is opmerkelijk, omdat deze maanden doorgaans een daling kent
Men zou toch haast gaan denken dat er op school te weinig aandacht wordt besteed aan taalbeheersing.
Onderweg naar school zagen Fer en ik nog twee jongedames een krentenbolletje knabbelen op de fiets. Het waren Eva en Dayna
die door buurvrouw M naar de opvang werden gebracht. Altijd leuk om te zien. Net als een vrolijk zeven-jarig jongetje dat loopt te hinkelen op de tramhalte. Verscheidene wachtenden doen al naar gelang de situatie dat vereist keurig een stapje opzij danwel voor- of achteruit. Een enkeling vertoont gelaatstrekken die een lichte irritatie niet kunnen verbergen terwijl de gele en zwarte tegels volgens
patroon door schoenen met maatje 31 worden beroerd.