Hij kreeg de koker mee met daarin zijn vader's as.
Een paar weken later was het Oud en Nieuw.
Of het officieel mocht wist hij niet maar hij had een grote vuurpijl opengewerkt en zijn vader's as door het kruit heen gemengd. Even na middernacht stak hij de pijl in een fles en ontstak de lont.
Terwijl hij een afscheidswens mompelde zag hij een kleurenspektakel dat een paar seconden lang aanhield.
Later vroeg hij zich af waarom zijn hand zo'n pijn deed, zich niet realiserend dat - terwijl hij nog minutenlang de van kruitdampen vergeven sterrenhemel bestudeerde - zijn zus zijn hand fijnkneep.
8 opmerkingen:
Of het mag weet ik niet, maar de gedachte... en hoe zijn zusje reageert... schitterend.
Love As Always
Di Mario
Oei, dat knijpen kan pijnlijk zijn. Als dat maar geen blijvende herinnering wordt, maar alleen die schitterende pijl!
*zucht*
Lieve Terrebel, je hebt met dit inmooi verhaaltje een wel heel gevoelige snaar in mijn hart geraakt... mooi mens!
Mooi, goed geschreven ook.
Zo zie/merk je dat stil je gevoel beleven, toch nog napijn opleveren kan. Heel mooi Terrebel.
Ah... ook dit is een heel klein maar fijn en vooral lief verhaal!
Waarbij we de verbondenheid, en de hemel gemeen hebben :)
Groeten van Clemens!
Heel mooi onderwerp en verhaaltje weer!
Zolang je er niemand kwaad mee doet kan zo'n intens beleefde gebeurtenis toch niet fout zijn ! Van mij mag het dus !
Een reactie posten