Bevallen (Een verhaaltje)

Met zijn rechterhand verwijderde hij een denkbeeldig stofje van de linkerschouder van zijn colbert, onderdeel van een ensemble dat oud genoeg was om in sommige landen weer in de mode te zijn.

Hij kende de woorden waarmee hij haar wilde aanspreken maar was bang dat zij een onoirbaar voorstel niet op prijs zou stellen.

Nadat hij haar had verteld wat hem op het hart lag was zij stil. Zo stil als maanlicht.

Ook hij zei niets meer maar zijn gedachten maalden rond als een eenzame sok in een droogtrommel.

Hij wilde haar graag blijven zien maar durfde haar op dit moment niets te vragen, bang voor een antwoord dat hem niet zou bevallen.

Inspiratie

Een jongen met een spierziekte mocht zijn eigen broodje smeren. Het resultaat was dat er na ruim een kwartier meer pindakaas in zijn haar zat dan op zijn boterham maar de jongen genoot intens van het feit dat hij voor het eerst in zijn leven zelf een boterham had klaargemaakt.

Zijn moeder was boos op de opvang die haar zoontje met een mes liet omgaan. 'Hij had zich wel in zijn oog kunnen steken!'
-'Mevrouw, laat u hem wel eens tekenen?' 'Natuurlijk! Dat is goed voor zijn motoriek.' -'Weet u wel dat het gemiddelde potlood stukken scherper is dan het gemiddelde broodmes?' 'Dat is héél wat anders!'

Zo ziet u maar weer: niet iedereen kan helder en logisch nadenken.

Na een paar biertjes is dat voor mij ook moeilijker. Mede daarom liet ik het bij twee stuks vanmiddag. Op de boekpresentatie van Olga de la Fontaine (zie http://www.degrafischedienst.nl) kwamen we oude bekenden tegen, verkocht ik een paar van m'n eigen boekjes, maakten we nieuwe vrienden en maakte ik kennis met de dame die mijn aankomende roman zal gaan redigeren.

Het bezoek aan de tandarts was ietwat uitgelopen maar de timing kon niet beter: op het moment dat ik het goedgevulde zaaltje (50 toehoorders!) binnenliep was ik - geheel volgens de strakke planning! - aan de beurt voor een volledig geïmproviseerd toespraakje.

De bedoeling was om die enigszins voor te bereiden maar tussen het geven van een workshop vanmorgen, huishouden, vakantie-planning, tandartsbezoek en dergelijke zit nu eenmaal niet zo heel veel tijd. Gelukkig is er dan een tramrit tussen tandarts en Galerie waarin het mogelijk is om in elk geval een paar verhaaltjes uit m'n eigen bundels uit te zoeken voor een korte voordracht....Over een paar weken mag ik er wéér een geven! ;-)

Intussen heb ik de afgelopen week vrij veel mogen ontvangen van datgene waar een schrijver nooit genoeg van heeft: inspiratie.