Troost

"Het Weerzien" van Nicci Gerrard is boek nummer 23 van dit jaar en kon mij niet boeien, hoe aangrijpend ook het verhaal "an sich" en hoe goed geschreven sommige stukjes.

Heel af en toe lees ik één van m'n eigen oude stukjes terug. Soms denk ik dan "O ja!" en soms denk ik "Dat zou ik nu heel anders opschrijven." Heeft U dat ook wel eens?

Een tijdje gebruikte ik een andere reaktie-venster leverancier maar stapte over op Haloscan omdat die service betrouwbaarder bleek. Helaas zijn met die overstap ook al de oude commentaren verdwenen. Vandaar mijn verzoek aan U, lezer dezes: Wilt U zo goed zijn in mijn archief (rechterkolom, stukje omlaag scrollen) een willekeurig stukje aan te klikken, dat te lezen en daar Uw commentaar op te leveren? In ruil zal ik hetzelfde bij U doen...alvast bedankt!

(Daarnaast worden m'n gastenboek en forum ook niet meer gebruikt. Ik weet't, ze zijn ook wel heel erg Web 1.0 maar toch...Nu is ook nog m'n officiële website erg "Jaren'90" maar er wordt aan gewerkt! Wie nog wil zien hoe een website er meer dan 5 jaar geleden uitzag heeft nu nog de kans...)

Ik kon ook m'n huisarts bedanken voor het goede nieuws vanmorgen; Het lijkt er op dat niet m'n hele heup vervangen hoeft te worden maar slegs de "kop" van het gewricht. Kijk, dat scheelt! Meteen maar een afspraak gemaakt met de orthopeed die de zaak verder zal overnemen. Het eerstvolgende gaatje in zijn agenda bleek op 13 november. Wel dit jaar nog. Da's iets.

M'n moeder was zo lief om mij morele steun te verlenen bij het ontvangen van de uitslag en zo zaten wij samen een half uurtje later te genieten van een broodje met een bakkie troost.

De link van vandaag is naar een brief die ik stuurde aan Lodewijk Asscher met daarin de vraag: Hoe wordt al het binnenkomende parkeergeld eigenlijk verdeeld?

Jesje de Schepper

Gisteravond genoot ik samen met een buurvrouw van een optreden van Jesje de Schepper & Friends. In de woonkamer van deze voor velen onbekende jongedame was een intieme sfeer geschapen die goed paste bij haar zelfgeschreven teksten.

Soms viel er een betekenisloze stilte wanneer het publiek de prachtige woorden even liet bezinken. Ook bij het drankje in de tuin na afloop bleek dat men vaak om woorden verlegen zat in een poging te omschrijven hoe de muziek beviel.

Prachtige woordvondsten passeerden de revue. Zoals:"In de armen van een ander denk ik het meest aan jou" en bij een liedje over middelmatigheid "Ik ben de perfecte stationshalfigurant".

Komende zaterdagmiddag kunt U haar nog horen en zien spelen in het kader van het Amsterdam Fringe Festival.

Vanavond speelde en zong ik weer in het bijzijn van een kundige gitaarleraar. (Maar hij woont bovenaan een oud trapportaal en m'n heup had daar behoorlijk last van, ondanks het uurtje Pilates vanmorgen, bovenaan de trappen van een ander oud pand..Maar morgen naar de huisarts; Horen wat zij te zeggen heeft over het al dan niet vervangen van mijn slechte heup door een werkend nep-exemplaar) Hoewel er duidelijk progressie wordt geboekt zal het nog wel een jaartje of wat duren voor ik zover ben als Jesje de Schepper.

Omdat dit zo'n kort stukje zou zijn (vooral door een gebrek aan inspiratie gecombineerd met een ernstig tekort aan wereldschokkend nieuws) nog even een oud verhaaltje van mijn hand, speciaal voor de nieuwe meelezers:

----

Ze lag op haar rug naar de sterren te kijken en vroeg zich af waar ze vandaan kwam. Ooit had iemand haar een naam gegeven maar die was ze al lang vergeten. Ze wist nog dat ze wachtte. Maar waarop? Intussen genoot zij van haar dromen en fantasieën.

Vage herinneringen verontrustten haar maar nooit voor lang. Gedachteloos speelde zij met het kleine object dat ze altijd binnen handbereik had. Het bood haar troost. Jaren gingen voorbij en aan eten komen werd steeds moeilijker maar zij was tevreden. In haar eigen kleine wereld was zij alles.

Toen men haar verbleekte botten vond vroeg men zich af waar ze vandaan kwam en of haar ooit een naam was gegeven.

----

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Aage Bohr