Halen

Vandaag voor de allerlaatste keer deed ik de deur achter mij dicht van het huis waarin ik mijn tienerjaren heb doorgebracht. Een hoogtepunt (of dieptepunt, zo U wilt) was de keer dat wij een feestje gaven op zaterdagavond en de buren reedsch op vrijdagavond kwamen klagen over het lawaai(...) De vraag was niet of de muziek wat zachter mocht maar of de gasten alsjeblieft wat minder luid -maar vooral wat minder vals- wilden meezingen. Fijne tijden heb ik daar meegemaakt maar soms is het maar goed dat muren niet kunnen praten...;-)

Ferdinand mocht vandaag de rollen zeil die hij gisteren van de vloer had gestript uit het raam sodemieteren. Een hoop lol dat-ie daarbij had!

















Oma keek geamuseerd toe:

















Gisteren vermaakte de Ferman zich ook al zo bij oma en met haar buurvrouw Maria die even op de borrel kwam. Vanmiddag vermaakten wij ons tijdens het kijken naar de bioscoopfilm "Harry Potter en de Orde van de Feniks". Niet zo duister als ik had verwacht maar zeker wel een onderhoudende film die vooral leek te gaan over het belang van vriendschap.

Met name wanneer de situatie niet zo rooskleurig is leer je je vrienden kennen. Kijk bijvoorbeeld naar Gloucester, Engeland waar overstromingen, een gebrek aan drinkwateren het ontbreken van stroom van dorpsgenoten vrienden maakt.

In de Tour de France bestaan ook innige vriendschappen. Helaas vooral tussen dopingleveranciers en dopinggebruikers. Van mij hoeft-ie daarom niet zo, die Tour de Doping. Helaas voor de wielrenners die écht op eigen kracht de verschillende Cols bedwingen. Ik vind het knap maar gebruik m'n tijd toch liever voor andere zaken dan het kijken naar een wielerkoers.

Bijvoorbeeld voor het inruimen van de zolder zodat alle oude spullen die ik eerst bij m'n moeder op zolder had staan nu een nieuw plekje hebben. Het kon niet anders dan dat een hoop ouwe rotzooi een andere bestemming moet vinden. Dus als iemand van de lezers nog interesse heeft in zo'n tien dozen en tassen vol met rommelmarktspul? 't Is gratis op te halen!

Einde

Vandaag is m'n moeder overgegaan naar haar nieuwe woning. Het was even zweten en sjouwen maar met hulp van ondermeer m'n broer met z'n vrouw en hun dochter en vriend Erwin is het Project Verhuizing tot een goed einde gebracht. Vanavond slaap ik samen met m'n zoon bij zijn oma om haar bij te staan met het inrichten van de kastjes én om te zorgen dat zij de eerste nacht in haar nieuwe huis niet alleen is.

Gisteren hadden Superfer en ik een heerlijke dag met z'n zusjes. Vriendin Marjan was er getuige van hoe Grote Broer omgaat met zijn zussies.

Het leven is heerlijk en nu ik heb vernomen dat George Junior voortaan het martelen van gevangenen wil verbieden (voorheen was dat dus blijkbaar nog wel toegestaan) kan mijn weekend niet meer stuk.

Ook al loopt-ie nu ras ten einde...