IJspret

IJspret

Weet iemand wat Wouter Bos nu eigenlijk wil? Op de laatste dag van 2005 zei hij nog het liefst met het CDA te willen regeren en in een interview met de Volksrant van gisteren zegt-ie dat er nog heel wat binnen het CDA moet gebeuren voordat hij met hen wil regeren. Denkt hij stemmen te winnen door om de twee dagen radicaal van mening te wisselen? Lijkt mij geen slimme zet.

Wel slim is het om in deze tijden om meer agenten te vragen. De Amsterdamse politie verzoekt versterking van het korps uit het oogpunt van terrorismebestrijding. Nooit was er geld voor meer mensen in het politie-blauw maar zeker weten nu wel. Wedje maken? Toch denk ik niet dat het nodig is aangezien de huidige bezetting voldoende bleek om er voor te zorgen dat er welgeteld nul terroristische aanslagen in Nederland zijn geweest in de afgelopen vijf jaar. Knap gedaan, politiekorpsen!

Ook knap vond ik het van mijn kinderen dat zij elkaar en zichzelf urenlang wisten te vermaken terwijl hun vader met andere zaken bezig was. Gezellig samen ontbeten en de aflevering van "Sprookjes" gezien met papa daarin.
Broer en zus haalden de schaatsen van zolder, oefenden de handstand en lazen ondermeer uit "Winnie de Poeh". Ze kraakten noten met een stratenmakers-hamer bij gebrek aan notenkraker en reorganiseerden de kleding aan de kapstok. Hun vader (ik dus) ruimde een keukenkastje uit en werkte de administratie bij. Veel werk zat in het bijwerken van de agenda en het nagenieten van de dag van gisteren...

Ook vandaag hebben wij genoten: het Museumplein was de lokatie waar vanmiddag deze vader onderuit ging op zijn welhaast antieke schaatsen en een zeker klein meisje het uitgierde van de pret terwijl zij rondschuifelde op haar dubbele glijers. Ferdinand draaide onwennig zijn rondjes op de bijna 30 jaar oude Noren van zijn pa. Lastig hoor, die lange ijzers wanneer je ijshockey-schaatsen gewend bent. Op de schaatsbaan kwamen wij zowaar Enzo nog tegen, een jongen uit de groep kinderen waar ik een kleine twee jaar mee heb mogen werken. Onlangs kwam ik ook al Roxanne tegen uit diezelfde groep. Grappig, niet?

Niet zo grappig als de nu al chaotische taferelen op de administratie van de zorgverzekeraars maar toch.

Sprookjes

Sprookjes

De IJskoningin neemt ons mee in haar rijtuig, getrokken door een stel Friese volbloeden. Zij leidt ons door haar wereld van magie. Aan het firmament een sprookjesachtige maansikkel die de illusie versterkt dat wonderen bestaan. De prachtige dame heeft overigens verdacht veel weg van Dungeon-collega Marieke die Eva, Ferdinand en ik eerder op de dag ontmoetten op station Tilburg waar wij op de bus richting Efteling stonden te wachten terwijl zij met diezelfde bus naar haar werk ging...

Terwijl zij de Fata Morgana maar eng vond gierde zij het uit van de pret in de achtbaan Swiss Bob en stonden haar ogen groot van verwondering tijdens de Droomvlucht. Niet alleen Eva vermaakte zich uitstekend in de Winter-Efteling, ook haar broer en hun vader voelden zich prima thuis rond het kampvuur met het Kozakken-koor en zelfs bij het podium waar men spelletjes speelde rond het thema "The Sound of Music".

Absoluut hoogtepunt was voor ons alledrie toch wel het ritje in de koets van en met de wondermooie IJskoningin. Wij hadden de hoop al opgegeven haar nog te treffen maar slegs luttele seconden voordat wij de uitgang van het attractiepark zouden bereiken was zij daar. Alsof zij op ons stond te wachten...

Als souvenir kochten wij de DVD "Sprookjes". Gewoon, omdat papa meespeelde in "Sneeuwwitje" op deel 1 van de serie, geproduceerd door Studio 100 en opgenomen op lokatie in de Efteling.

Voor één dag geen ellende of andere narigheid maar gewoon even geloven dat sprookjes bestaan.