Generatiekloof





"Wetenschappelijk gezien bestaat oneindigheid maar technisch gesproken niet."



-"Eh, Fer? Ik ben even plassen...""





Een man zet zijn fiets neer bij de ingang van een bioscoop en komt erachter dat hij het slot thuis heeft laten liggen.
Als oplossing voor zijn problem plakt hij een briefje op zijn fiets:"Deze fiets NIET jatten of anders...Mohammed Ali." Na afloop van de film ontdekt hij dat zijn fiets toch is gestolen. In plaats ervan hangt er een briefje op de muur:"Probeer mij maar in te halen...Bernard Hinault."


"Wie is Bernard Hinault?" vraagt de jongedame. *Zucht* Ik wordt oud, vrees ik. Er dreigen enorme communicatiekloven tussen mij en de jongere generatie;-)




Vandaag ging collega Jennifer ziek naar huis zodat ik met alleen collega Lieke samenwerkte en met haar en de kinderen genoot van de belofte van een mooie zomer op het Valeriusplein in Amsterdam-Zuid.



Weet nog steeds niet zeker of en zo ja hoelang ik blijf werken in de kinderopvang maar ik doe m'n best om positief te blijven. Zo ontving ik een uitnodiging om de premiere bij te wonen van de pilot van een videoclip rond een nummer van Spinvis: In de staat van Narcose. Het extra coole hieraan is dat wellicht ook de zo goed als beroemde filmmaakster Janice Pierre op dit feestje aanwezig zal zijn.


Wij kwamen haar tegen op de weg terug van karate-les en zij was meteen geïnteresseerd. Leuk toch? Ook leuk was dat ik eerder op de avond een buurvrouw uit de nood heb mogen en kunnen helpen: alwéér een goede daad verricht!


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Wally Tax.

Weekendvader



"Zoals het bij deze WC-deur ruikt, zo ruikt Ali B. ook." Waar haalt Eva die uitspraken van haar toch vandaan?

Even wat rustig aan doen met geld uitgeven. Vandaag op de braderie in de Kinkerstraat zijn we een tientje over budget gegaan. Schandalig! Wél een kijkschijfje gescoord van "The Naked Lunch" van David Cronenberg voor maar tweeëneenhalve euro.

Het begon te regenen waardoor wij dachten dat de rest van de dag in het water zou vallen maar het vale herfstzonnetje zorgde er nog voor dat broer en zus lekker in de tuin konden spelen: zij waren generaals en met hulp van het door Ferdinand bij het spel "Kop van Jut" buitgemaakte geweer vielen mijn kinders (denkbeeldige) vijanden aan. Ondermeer buren Debbie en Billy moesten het ontgelden.

Eerder op de dag was oma nog even langsgeweest met een doosje haricoverts en een pakje bacon strips. Lekker!
Zelf hoefde ik alleen nog maar rijst toe te voegen om een lekker maaltje te verkrijgen. Ferdinand hield zich vanmorgen bezig met het borstelen van Eva heur haar. Met zo veel hulp raakt een papa nog werkeloos!

Op de terugweg kreeg m'n oudste dochter nog een appel van de groentewinkel-meneer. Zomaar gratis ende voor niks! Inmiddels is zij opgehaald en sloeg het besef dat ik niet meer ben dan slegs een weekendvader weer hard in. In ieder geval zie ik haar met enige regelmaat: toch wel zo'n vier dagen per maand. En dat is in ieder geval meer dan de naar verluid 160.000 vaders in Nederland die hun kind(eren) helemaal niet mogen zien.



Een beetje erkenning zou ik fijn vinden maar wat de rechterlijke macht betreft kan het nog wel even duren voordat wordt erkend dat vaders wel degelijk voor kinderen kunnen zorgen en dat ook vrouwen wel'ns de schurk in het verhaal kunnen zijn.



Dan steekt het des te meer dat iemand die het mijns inziens niet verdient wél erkenning krijgt: Ayaan Hirsi Ali mag op de lunch komen die het blad Time organiseert voor "de meest invloedrijke personen ter wereld".