Lekker genoten van het zonnetje en de repetitie van Brad & Janet's openingsscène. In het buurthuis konden we namelijk nauwelijks onze eigen gedachten horen vanwege de line-dance middag in de belendende ruimte dus zijn we maar uitgeweken naar de nabijgelegen speelplaats...Een paar leden van de cast waren een weinig door ziekte verzwakt waardoor het enthousiasme op een laag pitje stond. Maar niet getreurd: het wordt weer een geweldige show! Zeker als we nog meer Transylvanians kunnen vinden. Wie zich geroepen voelt melde zich...Over ziek gesproken: al op de hoogte van de plannen van "de broers van" om hun broer jaarlijks landelijk te laten verheerlijken? Hier lees je meer over die onzin....:(( Over onzin en ziekte gesproken: de Amerikanen blijven proberen het moreel van hun eigen troepen te breken maar het zijn gelukkig harde jongens die blijven doormarcheren terwijl ze worden bestookt met "vriendschappelijk" vuur. Het blijft lachen met die lui. Maar in mijn hart ween ik om de verloren levens, dromen en verwachtingen...

"En onthou: ik hou van jou". Met dat zinnetje sluit ik vaak af als ik Ferdinand instop. Wordt toch altijd weer een beetje emotioneel tijdens het welterusten-ritueel. Nog immer schrik ik weleens 's nachts wakker en moet dan even weten of hij nog ademt. Hebben alle ouders dat? Het gaat weer wat beter met hem. Zo goed zelfs dat hij vanmiddag meekon naar een opmeet-sessie waarbij m'n maten werden opgenomen voor een aanstaand video-project van Erwin Olaf. Hij (Ferdinand, niet Erwin) wou graag slapen met Wêr Bisto van Twarres op als slaapmuziekje. Morgenmiddag mag hij mee naar de cast-repetitie. Leon moet morgen helaas werken hoorde ik van buurvrouw Janine bij wie ik op de chocomel was vanmiddag. Zal dus mede-regisseuse Janine moeten teleurstellen....Voordat ik op straat was aangesproken en uitgenodigd door buurvrouw J2 was ik net in gesprek geraakt met buurvrouw Angélique die gisteravond nog ff gezellig was langsgeweest en mij goedkeurend toeknikte toen mijn aandacht zich richtte naar buurvrouw J2. De mensen bij Magic Galaxies, een onderneming in Science Fiction en Fantasy boeken en tijdschriften, waren errug blij met de door mij aangeboden hulp in de komende drukke tijd. Met name bij de voorbereiding voor de Fantasy Fair kunnen zij extra handen gebruiken. Het schijnt dat een museum in Wenen een aantal krissen en wayang-poppen heeft die één mijner voorvaderen indertijd aan de keizer had aangeboden en graag wat toelichting wenscht op een aantal door mijn moeder geschonken foto's. Koel he? Intussen staat Het Grote Terrebel's Buurvrouwen-Organogram on-line (Ook te vinden in het kolommetje ter linkerzijde van deze pagina). Met dank aan Jet en ook Aldert die dit alles mogelijk hebben gemaakt. *SNIF* Woorden schieten tekort...