In de tram zat ik eens naast een dame die wat droevig kijkend uit het raam staarde. Dus ik zei maar niets. Bij het uitstappen draaide ik mij toch maar even naar haar en zei welgemeend: 'Gecondoleerd met het overlijden van je hond'. 'Huh...wat? Maar ik heb helemaal niets gezegd dus hoe weet je...?'
==========================================
Bij acteerwerk waren de heren- en dameskleedkamer gescheiden door een muur. 'Gelukkig maar,' zei een vrouwelijke collega want mijn nieuwe vriend kan erg jaloers zijn als een andere man mij in mijn ondergoed ziet.' 'Geen zorgen', zei ik. 'Ik kan echt niet door de muur heen zien dat jij vandaag je nieuwe rode string draagt.' 'Eh...hoe weet jij dat ik pas een nieuwe rode string heb en die vandaag voor het eerst draag?'
Had eens een vriend aan de telefoon die liet zich ontvallen dat hij zijn sleutels kwijt was. Vanzelf kwam bij mij een beeld binnen van waar zijn sleutels lagen, anders dan op de plek waar hij die normaliter bewaarde. Dus ik vertelde hem waar zijn sleutels lagen. 'Hoe wist je dat?'
Geen idee hoe het komt maar heel soms weet ik gewoon dingen die ik eigenlijk niet hoor te weten. Mijn oma had dat ook en vermoedelijk ook mijn oudste dochter. In elk geval als jong meisje. Zoals iedereen wel eens meemaakt dat je aan iemand denkt en die persoon toevallig op dat moment belt of appt of aanbelt.
Is het iets 'op kwantumniveau' of is er 'meer tussen hemel en aarde' of is het 'gewoon' intuïtie?
Interessant in dat verband vind ik de
onderzoeken (klik) die uitwijzen dat ons lichaam vaak al reageert voordat wij bewust beslissen om iets te gaan doen. Soms tot wel elf seconden voordat wij besluiten iets op te pakken of op een bepaalde knop te drukken, lichten de hersendelen op die een signaal sturen naar onze handen en voeten.
(Hoorde laatst dat dit onderzoek mogelijk onjuist en/of onvolledig is maar kon daar geen informatie over vinden. U wellicht?)
Wellicht is dit wat 'intuïtie' wordt genoemd maar misschien is het ook wel zo dat ons linear denken anders moet worden gezien en is het eigenlijk heel normaal om te handelen voordat wij een beslissing bewust nemen.
Dat zou verklaren waarom sommige topsporters in reactiesporten als bobsleeën, Formule 1 racen en bijvoorbeeld badminton en schermen op tournooien vrijwel altijd in de top vijf belanden: zij vertrouwen veel meer op deze intuïtie dan hun concurrenten die hun sport veel rationeler aanpakken. Of waarom sommige miljonairs (zonder te sjoemelen of zeer rijke ouders te hebben) het beter doen in het zakenleven dan anderen: omdat zij geen grafieken bestuderen maar vertrouwen op plotselinge ingevingen.
Hoe zit dat met u: vertrouwt u meer op 'verstandig nadenken' of luistert u meer naar uw 'hart en onderbuikgevoel'? En maakt u daarbij onderscheid tussen zakelijk en privé?
==========================================================
Meer lezen?
Mijn verhalenbundels
Posts
