Feestje

Onderweg van het werk naar huis raakte ik in gesprek met een dakloze. Hij genoot er zichtbaar van als mens te worden gezien en niet als gironummer waarop mensen een bedragje storten om hun geweten af te kopen. Er zijn maar weinig dingen erger dan genegeerd worden.

Met Oud & Nieuw werd ik niet genegeerd maar verkeerde in gezelschap van m'n zoon, m'n moeder en m'n beste vriend. Toen de Ferman en z'n oma naar bed waren ben ik met vriend Erwin nog even naar de kroeg geweest waar wij ondermeer buurman Vincent tegenkwamen en een paar biertjes dronken.

Zo kwam het dat ik vanmorgen dacht dat het midden in de nacht was toen de wekker ging. Tsja, naar het werk gaan terwijl het nog donker is en thuiskomen als het al donker is. Gelukkig duurt dat niet meer dan een paar maanden.

Als ik na die paar maanden maar iemand ben met een verlengd 6-maanden contract! Hoewel...zou ik niet werken dan had ik tijd gehad om vanmiddag langs te gaan bij én een doop-plechtigheid én een emigratie-feestje...

Toewensen

"Thud!" van Terry Pratchett is boek nummer 30 van dit jaar en vertelt eigenlijk dat sommige dingen nu eenmaal belangrijker zijn dan anderen. Zoals het voorlezen van een boek aan een peuter belangrijker kan zijn dan het lot van koningen en het trouw zijn aan jezelf belangrijker is dan onmetelijke financiële rijkdom.

Voelde mij de laatste paar dagen de koning te rijk, omringd door niet-geveinsde vrolijkheid. Hoewel ook ik af en toe m'n mindere momenten heb ben ik blij niet iemand te zijn als Geert Wilders die van bijna alles uitsluitend de negatieve kanten ziet. Zou die man wel'ns een moment van geluk kennen?

Wij (Als in "U en ik" maar ook "M'n zoon en ik") mogen trouwens van geluk spreken dat wij voldoende geld hebben voor bijvoorbeeld het kopen van vuurwerk of het reizen naar een wintersportoord.

Op wintersport komen meer Nederlanders om en raken er meer gewond dan door vuurwerk. Waarom is er dan geen overheidscampagne die mensen aanmoedigt voorzichtig te skiën?

Dat is weer een van de raadselen die het leven zo boeiend maakt. Zo zijn er ook altijd weer mensen te vinden die er genoegen in scheppen het leven van anderen te verzieken. Naar het waarom blijft het gissen.

Vermoedelijk is dit mijn laatste logbericht van 2007 en daarom wensch ik U en de Uwen een genoeglijke overgang naar 2008 en spreek ik de hoop uit dat mensen er voortaan achter staan wanneer zij een ander een goed nieuw jaar toewensen.