Natuurlijk

Had vandaag nog enigszins last van de afscheidsborrel die ter mijner ere werd gehouden in het gebouw waar de raadsleden van Westerpark regelmatig bijeenkomen. Mede daarom voelde ik mij niet helemaal 100 procent toen ik vandaag een dagje ging meelopen bij een potentiële werkgever. Toch gingen de gesprekken die ik voerde met alle mogelijke collega's én het voltallig management zo goed dat men besloten heeft mij een 6-maands contract aan te bieden als fulltime Office Manager bij The Write Company.

Maandag zal ik er officieel beginnen en ik verheug mij op deze nieuwe uitdaging!

Het zal ook voor m'n zoon even wennen worden om een papa met een "normale" baan te hebben maar het werd tijd dat ik een reguliere betrekking aanvaardde met een regelmatig binnenkomend inkomen dat een redelijk stuk boven uitkeringsniveau uitkomt.

Ik zal er ook dingen voor moeten laten danwel anders moeten inplannen. Zo wordt gitaarles verschoven van de woensdagmiddag naar de donderdagavond en zit het 's morgens koffiedrinken met deze of gene buurvrouw er voorlopig niet meer in. Het 's avonds gitaarspelen met buurvrouw Winonah zal nog wel gaan. Zoals ook hedenavond.

Eerder op de avond genoot ik samen met m'n zoon en neef Leo het avondeten bij m'n moeder. Onderweg vanaf het werk (Voor het eerst sinds een tijdje kan ik die zinsnede gebruiken!) had ik haar al telefonisch ingelicht over het feit dat het samen met haar kleinzoon twee maal per week bij haar komen lunchen er voorlopig niet meer inzit. Haar buurvrouw Maria kwam speciaal even langs om mij te feliciteren en ook van buurvrouw Hetty en oppas Suus mocht ik al de felicitaties ontvangen.

Verder zal ik andere tijden moeten zien te vinden voor het runnen van het huishouden. Jammer dat ik niet ergens heb opgeschreven hoe ik dat vroeger eigenlijk deed toen ik ook fulltime werkte. Het is wel zo dat ik in die tijd geen kinderen in huis had. Dat scheelt wel iets natuurlijk.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Ira Levin

School

"Iemand moet er wat aan doen"en "Ik zal er wat aan doen". Hoe komt het toch dat mensen die dat roepen altijd kunnen rekenen op duizenden aanhangers? Zijn veel stemgerechtigden nu écht zo dom dat zij weigeren in te zien dat ook politici niet altijd het antwoord weten maar liever beweren "dat er wat aan gedaan moet worden" dan toegeven dat zij het zelf ook niet weten?

Neem bijvoorbeeld het fileprobleem dat Rita Verdonk wel even zal oplossen of het "probleem" van de islamisering dat Geert Wilders zo graag aanhaalt. Bekijkt U even hun websites om te zien of de verschillende oplossingen daar staan aangegeven. Wanneer dit soort lieden al een "oplossing" aandragen gaat het om niet meer dan symptoombestrijding.

Iemand een zakdoekje geven vanwege een verkoudheid is natuurlijk heel aardig maar nog aardiger zou het zijn wanneer "iemand" een middel tegen verkoudheid zou uitvinden. Dat zou ook m'n licht verkouden zoon kunnen helpen die zondag een potje Magic: the Gathering meespeelde met z'n vader en vrienden Bas en Vincent nadat hij thuiskwam van het snoep ophalen in het kader van Sint Maarten.

Gisteravond besloot Ferdinand niet naar karate te gaan maar thuis te blijven terwijl zijn vader op school informatie kreeg over de volgende grote stap in het leven van een kind: de overgang naar de middelbare school.