Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

donderdag, december 30, 2010

Goed uiteinde

Gisteren sprak ik in het lokale filiaal even met de manager van Albert Heijn. Ook zij toonde zich erover verbaasd dat bij diverse produkten de reguliere verpaking omgerekend per kilo of liter vaak goedkoper is dan de grotere "voordeel"-verpakking. Ook zij zou deze ommissie gaan melden aan het hoofdkantoor. Nu heb ik daar al een correspondentie mee lopen en leek men zich in eerste instantie nog iets aan te trekken van mijn woorden, inmiddels wordt ik volkomen genegeerd. Hun fout. En dan gaan ze nog wel merken als de dagvaarding op de deurmat valt. Tsja, burgers oplichten mag nu eenmaal niet. Zelfs niet wanneer je 's lands grootste kruidenier bent.

Ook was ik met mijn zoon naar de winkel voor ons jaarlijkse voorraadje aan vuurwerk. En U kent die "discussie" wel: vuurwerk is gevaarlijk, dieren schrikken van de harde knallen en het is nog duur ook. Heel leuk allemaal. Maar de een koopt liever voor honderd euro per jaar aan vuurwerk en de ander liever voor 1000 euro per jaar aan alcohol. Dat eerste kost 2 a 3 doden per jaar en alcohol kost enkele tientallen levens per dag. Die enkele doden en veel gewonden door vuurwerk zijn opvallend vaak het gevolg van alcohol-gebruik. Dus dat ook nog eens. Maar goed. Ieder z'n ding. Zo'n groot probleem is vuurwerk heus niet.

Een groot probleem vind ik dat mensen vaak niet nadenken. Althans, niet zelfstandig. Ze zien een mening in de krant of op internet en adopteren die mening zodat die van henzelf wordt. U kent dat wel: Surfen naar Telegraaf.nl, copy->paste...en hopla! weer een verse mening op een weblog of in een forum... Zo zijn er hele hordes die biologisch eten omdat dat zo hoort en niet omdat ze het echt zelf uit overtuiging willen. Hele hordes lopen achter de Grote Gedoger aan. Gewoon, omdat hun buren dat ook doen.

Er zijn zelfs mensen die meedoen aan een kerstinzamelactie voor arme kindjes in Afrika zodat die ook een gezellige kerst hebben. Ja, hallo! De meeste van die kindjes zijn moslim en doen helegaar niet aan kerst! En nu weer normaal doen en gewoon zelf nadenken. Okee?

Die kinderen in Afrika hebben echt vette pech. Door combinaties van hebzucht, kapitalisme en onderwerpingsdrang hebben zij het vele malen slechter dan wij.

Zij mogen bijvoorbeeld niet gratis naar het grote feest Antifesto in de Gashouder in Amsterdam, waar ik gisteren mocht rondlopen. Op weg erheen nog even een vrachtwagenchauffeur staande gehouden en hem gewezen op het niet werken van zijn linkerkoplamp. Het heerschap leek mij dankbaar, stak tenminste zijn duim naar mij omhoog en vervolgde zijn weg.

Ik ga lekker gourmetten met mijn zoon en dochter en wens U alvast een goed uiteinde.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Bobby Farrell

woensdag, december 29, 2010

Niets aan

Je hebt mensen die het niets kan schelen dat 35.000 mensen wereldwijd dagelijks sterven van de honger. Liever maken zij zich druk om 200 dode zeehondjes in Canada. Er zijn er zelfs die zich inzetten voor één van de meest domme diersoorten die er bestaan: de Panda. Ga maar na: het beest eet uitsluitend een bepaald soort bamboe en werpt gemiddeld 1,2 jong per zwangerschap. Dan heb je toch geen bestaansrecht? Maar misschien is de Panda eigenlijk reuze-slim en heeft het zichzelf een überschattig uiterlijk aangemeten om zodoende sympathie op te wekken om niet -net als Nederlandse kippen- met 472 miljoen per jaar tegelijk afgeslacht te worden.

Je zou bijna kunnen denken dat de materie mij irriteert...

Ik weet dat ik het al eerder over heb gehad maar ik blijf erbij: het irriteert mij dat mensen ervanuit gaan dat ik mij te pletter verveel. Zij baseren die mening uitsluitend op het gegeven dat ik geen 9 tot 5-baan heb. Onzin.

Alsof een leraar zich verveelt in de uren tussen drie uur 's middags en half negen 's ochtends. Alsof een chirurg niet weet wat-ie moet doen wanneer hij of zij zich niet tot aan de pols in iemands ingewanden heeft ingegraven. Alsof een ambtenaar opeens niet meer weet hoe die zijn Hyves-pagina moet bijwerken, die drie uurtjes per dag dat er gewoon geen werk ligt.

Hoe ik dat weet? Ik ben zelf jarenlang kantoormedewerker geweest, waarvan enkele jaren zelfs in (semi-)overheidsdienst.

Naar verluidt is de gemiddelde kantoormens ongeveer zes uren per dag daadwerkelijk produktief, gebaseerd op een werkweek van 38 uur. Acht uren per week wordt kantoortijd dus verspild! Aan koffiedrinken, krant lezen (tegenwoordig dan via internet, maar toch.), onde valse naam rare berichtjes plaatsen in forums en onder wegblog-berichten, kletsen met collega's en bellen met partners. Die twee uren per dag zijn klanten eventjes minder belangrijk en lijkt het alsof die kantoorwerkers niets omhanden hebben.

Met helemaal niets omhanden zitten onze (groot)ouders naar de plastic geraniums te kijken in de vensterbank van het kamertje waar wij hen in gestopt hebben "omdat we het zo druk hebben dat we niet voor ze kunnen zorgen". Intussen werken wij heel hard om de premie te kunnen betalen die zij hun pensioen mogen noemen.

Zij doen daar dus helemaal niets voor!

Vandaar mijn oproep: monteer aan elke rollator en rolstoel een sneeuwschuiver en laat al die oudjes eens werken voor het geld dat de werkende klasse hen zomaar gratis geeft!

Kijk eens naar landen waar er nauwelijks een pensioenleeftijd bestaat: daar zie je nog overal bejaarden werken. In de postbezorging, op schoolpleinen, bij de afvalverwerking...noem maar op!

Waarom zijn Nederlandse oudjes eigenlijk zo lui!? En waarom doet het kabinet daar niets aan?

In de serie Van Onbekende Helden gaat het vandaag over Irena Sendler (ook wel: Sendlerowa), een dame die -niet geheel zonder hulp maar toch- zo'n 2500 kinderen indertijd (WO II) redde uit het ghetto van Warschau.